طرفدار سیتی باشیم یا لیورپول؟ اینجا؛ آدرنالین روی هزار
سیتی گواردیولا تیمی است که همه از رویارویی با آن وحشت دارند و اگر قهرمان شود، شایسته آن بوده؛ لیورپول هیجانانگیز، اگر بازی امروز را ببرد 97 امتیازی میشود که برای قهرمانی در تمام فصول لیگ برتر بهغیر از فصل قبل کافی بوده.
به گزارش ایلنا، کنفرانس خبری مربیان در آخرین هفته لیگ برتر مودبانه و بدون حاشیه بود بخصوص برای دو نفری که منتظر قرارشان با سرنوشت هستند. از پپ گواردیولا درباره صعود لیورپول به فینال لیگ قهرمانان سوال شد: «آنفیلد، دقیقا میدانیم کجا است» و بعد گفت: «متشکریم بهخاطر این فوتبال فوقالعاده.»
ما در چنین مناسبتهایی بهدنبال جنجالی هستیم که برایش داستان درست کنیم اما خود فوتبال هرچه میخواستیم در این کورس استثنایی قهرمانی بهوجود آورده؛ کورسی که امروز به پایان میرسد و لیورپول در خانه برابر ولورهمپتون چشم بهراه لغزش سیتی در برایتون است.
آمار نشان میدهد تیم گواردیولا از نظر فنی بهتر است؛ 30 شوت بیشتر در چارچوب، 1874 پاس سالم بیشتر، 320بار لمس توپ بیشتر و 69 شوت بیشتر در محوطه جریمه حریفان. لیورپول هم 90 تکل بیشتر زده، 49 تکل بیشتر از سیتی همراه با کسب توپ بوده و 7/37 درصد بهتر از فرصتهایشان استفاده کردهاند.
افت وسط زمستان سیتی از مقاطع مهم فصل بود -سه باخت مقابل کریستالپالاس، چلسی و لستر در 18 روز ماه دسامبر- لیورپول هم خوششانس بود. اشتباه دقیقه 90 جوردن پیکفورد در دربی لیورپول در آنفیلد و لغزش هوگو لوریس در همین ورزشگاه اوضاع را تغییر داد. حالا همین روحیه تسلیمناپذیری که همواره در شهر لیورپول وجود داشته باعث شده خیلی از طرفداران بیطرف فوتبال تیم یورگن کلوپ را دارای شانس بیشتری برای قهرمانی بدانند. سیامین سالگرد حادثه هیلزبورو ماه گذشته برگزار شد و بسیاری بر این گمان هستند که وقت نخستین قهرمانی لیورپول بعد از سال 1990 فرا رسیده است.
بیطرفهایی که میخواهند لیورپول قهرمان شود میگویند سیتی یک بلای اقتصادی است که بهوسیله دلارهای نفتی ابوظبی بر سر فوتبال وارد شده. اسناد مجله اشپیگل این تیم را متهم میکند که با دور زدن قوانین مالی یوفا، به شرکتها پول داده تا بهعنوان حامی مالی این پول را به تیم برگرداند. سیتی اظهارنظر نکرده اما با توجه به سبک فوتبال خارقالعاده این تیم بعید است. لیورپول هم خرج کرده هرچند نه به اندازه سیتی.
جالب است جیمز میلنر از سیتی رفت بهخاطر اینکه آنها بهدنبال بهترین بازیکنان جهان بودند و برای او جایی نداشتند اما حالا او ستاره آنفیلد شده. باز هم هستند کسانی که شاید هیچوقت به ترکیب تیم پپ نرسند؛ آندرو رابرتسون، جوردن هندرسون و ترنت الکساندر آرنولد که شخصیتهای اصلی داستان شدهاند. لیورپول مثل هر باشگاه طراز اول دیگری با بازیکنانش خودنمایی میکند بخصوص اگر دستپرورده آکادمی باشند.
آن طرف چه؟
گواردیولا در کنفرانس خبری گفت برناردو سیلوا بازیکن فصل تیمش بوده هرچند یک رای ندارد. فیل فودن یکی از لحظات تعیینکننده فصل را رقم زد با گلی که به تاتنهام زد و عشقی که به تیم همیشگیاش نشان داد. رحیم استرلینگ یک چهره تاثیرگذار و قدرتمند در مبارزه با نژادپرستی بوده. پنجشنبه وقتی جایزه بهترین بازیکن فصل از نگاه فوتبالنویسان را برد، 20 دقیقه حرف زد، بهندرت کسی این کار را میکند. طرفداران قهرمانی سیتی به همه این موارد استناد میکنند.
برای برخی حق لیورپول است. روی یک دیوار آجری در مرکز شهر لیورپول عکس کلوپ را گذاشتهاند با این کلمات کنارش: «ما لیورپول هستیم، این معنایش بیشتر است.»
هواداران تیمهای رقیب؛ منچسترسیتی، منچستریونایتد و اورتون میپرسند لیورپول چه حقی دارد که موفقیتاش را بامعناتر بداند. هواداران جواب میدهند این نگاه به سالهای تاریک دهه 80 بعد از دوران صنعتی شدن برمیگردد که باشگاه جام میآورد در حالی که شهر به زانو درآمده بود.
گواردیولا ناراحتتر بهنظر میرسید. کلوپ در کنفرانس خبری درباره میزان انگلیسی دانستناش شوخی کرد همچنین در جایگاه مردی حرف زد که هنوز از یکی از بهترین لحظات تاریخ فوتبال مشعوف است.
گواردیولا سرش را خاراند، به صندلی چسبید و مثل کسی صحبت کرد که هنوز خاطره حذف از لیگ قهرمانان آزارش میدهد: «بهخاطر یک ثانیه بازنده میشوید و مردم میگویند شکست خوردید در حالی که من اینطور قضاوت نمیکنم.» حق داشت.
لحظات استثنایی تیم او در این فصل کم نبودند. اوجشان پیروزی 6 بر صفر برابر چلسی بود و دقایق ابتدایی بازی خانگی با آرسنال.
قدرت و خستگیناپذیری لیورپول هیجانانگیز بوده. اگر بازی امروز را ببرند 97 امتیازی میشوند که برای قهرمانی در تمام فصول لیگ برتر بهغیر از فصل قبل کافی بوده. قهرمان فصل اما نه صبورترین و نه شجاعترین است بلکه تیمی است که در طول 9ماه عملکرد بهتری داشته؛ تیمی که ظرفیت فنی و عمق لازم را داشته باشد و به بردن عادت کرده. در دوران باب پیسلی، لیورپول چنین ویژگیهایی داشت.
در این 37 بازی، سیتی گواردیولا همان تیم بوده؛ تیمی که دیگران از رویارویی با آن وحشت داشتند. منچسترسیتی یکبار دیگر شایسته رسیدن به جام است.
منبع: دیلیمیل