پیروزی به هر قیمتی، گل به خودی به قیمت رعایت بازی جوانمردانه؛
شخصیت واقعی سرمربی آرژانتینی کدام است؟
مارچلو بیلسا را میتوان یکی از مربیانی دانست که ورای کسب جام و موفقیت در نتیجهگیری توانستند سبک و فلسفه جدیدی را وارد فوتبال یک کشور کنند؛ او از افرادی است که شاید بتوان نامش را در کنار یوهان کرویف قرار داد.
به گزارش ایلنا، تقریبا 18 سال پیش و در دیدارهای آخر مرحله مقدماتی جام جهانی 2002 بود که آرژانتین از پاراگوئه عقب بود. خوان سباستین ورون کرنری را از سمت چپ ارسال کرد و مائوریسیو پوچتینو، مدافع میانی تیم آن را به گل تبدیل کرد. این در حالی بود که او آشکارا توپ را با مشت زد. داور این صحنه را ندید و بازی مساوی شد.
خوزه لوییس چیلاورت، دروازهبان پاراگوئه از این صحنه عصبانی بود. چیلاورت پاراگوئه را با پنالتیاش پیش انداخته بود و ناراحت بود که به این ترتیب دروازهاش باز میشود.
مربی آرژانتین در آن هنگام مارچلو بیلسا بود. او خوشحال بود که تیمش گل زده است. چیلاورت حافظه قوی دارد و پس از اتفاقاتی که در بازی اخیر لیدز یونایتد به رهبری بیلسا مقابل استونویلا روی داد، به آن بازی اشاره کرد: «بیلسا، اللوکو، در انگلیس درس بازی جوانمردانه میدهد اما چرا او روی گل پوچتینو در بازی در آسونسیون مقابل پاراگوئه واکنشی نشان نداد؟ دروغ در فوتبال بس است!»
آن بازی در سال 2001 انجام شد و در نهایت دو بر دو مساوی شد. گل دوم آرژانتین را گابریل باتیستوتا زد. این مهاجم افسانهای آرژانتین میگوید: «کاری که بیلسا در لیدز انجام داد تصمیمی تاریخی نبود. او کار اخلاقی را انجام داد.»
در لیدز چه اتفاقی افتاد؟ وقتی بازیکن استون ویلا روی زمین افتاده بود، بازیکنان لیدز دروازه حریف را باز کردند اما بیلسا به بازیکنانش دستور داد، عمدا یک گل بخورند تا بازی جوانمردانه رعایت شود.
البته افراد دیگر نظرات متفاوتی دارند. اسکار روگری، مدافع میانی آرژانتین که با این تیم قهرمان جام جهانی شده است با تصمیم بیلسا مخالف بود: «در زندگی آدم روراستی هستم اما در فوتبال بدترین آدمی که میتوانم باشم، میشوم.»
اتفاقی که در لیدز روی داد باعث شده که بحث داغی در فوتبال آرژانتین دربگیرد. این بحث به این دلیل است که بیلسا یکی از خود آنها است. کمتر فرهنگی به اندازه فوتبال آرژانتین رمانتیک است اما مساله تنها این نیست.
جاناتان ویلسون کتابی در این باره نوشته به نام «فرشتگانی با چهرههای کثیف». نام کتاب او برگرفته از فیلمی است که جیمز کاگنی و همفری بوگارت در آن بازی کردهاند. این لقبی بود که پس از قهرمانی آرژانتین در کوپا آمهریکا 1957 به آنها داده شد.
آرژانتین کشوری با منطق بالا و شور و هیجان شدید است. فوتبال هر دو چهره آنها را نشان میدهد. آنها روی مسائل تاکتیکی بسیار عمیق بحث میکنند و طرفدارانی با شور فراوان دارند.
در این کشور، برخی میخواهند که پیروزی به شیوه درست انجام شود و برخی دیگر میخواهند به هر ترتیبی پیروز شوند.
این تناقضها در دو گلی که دیهگو مارادونا در جام جهانی 1986 به انگلیس زد کاملا آشکار بود. او در فاصله پنج دقیقه دو گل زد که یکی از آنها با هند بود و دیگری یکی از زیباترین گلهای تاریخ.
در یک نظرسنجی اینترنتی که سایت اوله برگزار کرد، مشخص شد که اکثر مردم آرژانتین از کاری که بیلسا کرده، حمایت میکنند و مربیان ریور پلاته و بوکا جونیورز هم از کار همکارشان راضی بودند. مارسلو بیلسا میخواهد پیروزی را منصفانه به دست بیاورد اما واکنش او به گل پوچتینو در سال 2001 نشان میدهد که او هم گاهی میخواهد به هر قیمتی پیروز شود.
منبع: سان