واکنش باشگاه سرخپوشان پاکدشت به محرومیت فکری
باشگاه سرخپوشان پاکدشت در بیانیه‌ای نسبت به محرومیت سرمربی این تیم واکنش نشان داد.
به گزارش ایلنا، پس از محرومیت یک جلسه‌ای محمود فکری، سرمربی سرخپوشان پاکدشت، روابط عمومی این باشگاه خود را موظف می‌داند تا توضیحاتی را در این زمینه ارائه دهد:
هنوز دیدار سرخپوشان پاکدشت برابر خونه به خونه آغاز نشده بود که هواداران این تیم پرحاشیه بابلی که در همین مدت کوتاه حضورشان در رشته‌های کشتی و فوتبال، دایره‌المعارف جدیدی در فحاشی به فرهنگ ورزشی کشورمان اضافه کرده‌اند، در برابر چشمان هواداران، مربیان، بازیکنان، ناظر، نماینده فدراسیون و نیروهای امنیتی حاضر در ورزشگاه به زبان محلی و بعضا فارسی الفاظ زشتی را به مربیان مازنی نیمکت سرخپوشان پاکدشتی نسبت دادند. اما در کمال تعجب کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، محمود فکری، سرمربی سرخپوشان را تنها به دلیل اعتراض به نماینده فدراسیون و نیروهای امنیتی مبنی بر جلوگیری از این فحاشی‌ها و توصیه به آرام کردن فضا، یک جلسه از همراهی تیمش محروم کرده‌اند! بله، به تماشاخانه‌ی فوتبال ایران خوش آمدید.
از بخت بد، برای مرور اتفاقات و حواشی در بابل نیاز نیست خیلی به عقب برگردیم. در دیدار رفت برابر همین تیم نوظهور که محمود فکری، در معیت باشگاه شاهین برای دیدار برابر خونه به خونه به مازندران سفر کرده بود، معدود هواداران حاضر در ورزشگاه کیاکلا مقابل دیدگان فوتبال دوستان و نیروی انتظامی با پایین کشیدن شلوارشان بدترین توهین‌ها را به مربی و بازیکنان شمالی شاهین نسبت دادند و متاسفانه کمیته انضباطی به عنوان متولی نظم و انضباط ورزش کشور بدون توجه به فیلم و عکس‌های منتشر شده هیچ برخورد قاطعی با متخلفان انجام نداد، تا سرمربی حال حاضر سرخپوشان پایتخت نیز مانند مربیان دیگری چون اکبر میثاقیان، نادر دست نشان، علی مرزبان و افراد شاغل بسیار زیادی که از بد روزگار گذرشان به بابل می‌خورد، امیدی به مداخله اصلاح‌طلبانه‌ی کمیته انضباطی نداشته باشد.
شوربختانه این اولین بار نیست که معدود هواداران خونه به خونه، ورزشی به زیبایی و لذت‌بخشی فوتبال را به محفلی تا این حد نازیبا تبدیل می‌کنند و کمیته انضباطی هم به جای برخورد با آن‌ها، مربیانی که مورد عنایت و مهرورزی هواداران بابلی قرار می‌گیرند را محروم می‌کند. شاید بعد از چند سال درگیری و فحاشی در این شهر، کمیته انضباطی منتظر است تا این میوه پوسیده، خودش خشک شود و بیفتد، اما اگر این راه و روش و بدفرهنگی‌ها به دلیل مماشات بیش از حد کمیته انضباطی در سایر ورزشگاه‌های ایران باب شود، مسوولیت صفر تا صد آن برعهده شخص رییس کمیته انضباطی است.
سوال زیاد است و ساده؛ چه اتفاقی برای یک تیم یا یک شهر باید بیفتد تا با محرومیت مواجه شوند؟ یا شاید هم افراد سیاسی منتسب به تیم‌های متخلف مانع برخورد با آن‌ها می‌شوند؟ اگر اهانت و فحاشی کفایت نمی‌کند، دقیقا چند کشته و مجروح نیاز است تا فدراسیون فوتبال و همه کمیته‌های بسته و وابسته، واکنشی درخور نشان بدهند؟ ای کاش اعضای محترم کمیته انضباطی تنها دقایقی خود را جای مربیانی بگذارند که به دلیل تلاش برای پیروزی، خود و خانواده‌شان رکیک‌ترین الفاظ را می‌شنوند و تنها یک روز از عمر شریف خود را بنشیند و حساب کنند که دستاوردشان از تمام سال‌های حضور در کمیته انضباطی در برخورد با بی‌اخلاقی‌ها چه بوده و البته در این بین کمی با مربیان تیم‌های دیگر و هواداران‌شان مشورت کنند. نتیجه این بررسی‌ها و مشورت‌ها شاید برای کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران حیرت‌آور باشد!
