درباره پاداش تیم ملی و جنجال‌های یک پروتکل غیرقابل تکرار!
پاداش قابل توجهی که اعضای تیم ملی در جام ملت‌های آسیا گرفتند و در نهایت دست‌شان از جام کوتاه ماند باعث شده خیلی‌ها به این مساله حساس شوند و بعد از اهالی ورزش‌های دیگر حالا مدیران ورزشی هم به این ماجرا معترض شده‌اند.
به گزارش ایلنا، مصطفی هاشمی‌طبا رییس سابق سازمان تربیت‌بدنی به بازیکنانی که دنبال پاداش هستند انتقادهای زیادی وارد کرد و گفت پیش از این و در سال‌های نه چندان دور بازیکنان تیم ملی چنین اخلاق‌هایی نداشتند که اینقدر درباره پاداش و پول صحبت کنند.
کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی در دوران حضورش در تیم ملی مصوبه یک پروتکل مالی را از هیات رییسه فدراسیون فوتبال دریافت کرده بود و بازیکنان به نسبت پیروزی در بازی‌های رسمی، دوستانه، داخل یا خارج از خانه پاداش‌های مناسبی دریافت می‌کردند.
زمانی که کادرفنی و بازیکنان تیم محدود‌تر بودند، با توجه به درصد پرداختی به اعضای کادر (شامل ماساژورها، تدارکاتی، پزشکان، مسوول رسانه‌ای، مترجم، بازیکنان، مربیان، اداری و کارلوس کی‌روش) این مبلغ به 320 هزار دلار برای هر مسابقه رسمی هم می‌رسید که حتی در دوره دلار 3 هزار تومانی عدد قابل توجهی محسوب می‌شد.
بنا‌بر این پروتکل اعضای کادر به نسبت شغل از 30 تا 100 درصد پاداش دریافت می‌کردند و خود کی‌روش تنها کسی بوده که 200 درصد (دو برابر) پاداش دریافت می‌کرده.
بازیکنان نیز از ثابت تا ذخیره هر یک 100 درصد پاداش دریافت می‌کردند که در مجموع این جدول شامل 40 پاداش درسته (تعبیر جالبی که در تیم ملی وجود داشته) می‌شده. هر پاداش درسته برای پیروزی در بازی‌های رسمی 8 هزار دلار بوده است (این مصوبه مربوط به دوران قبل از جام جهانی است و شاید پس از آن دچار تغییر مثبت یا منفی شده باشد). به این اعداد پول توجیبی روزانه ملی‌پوشان را نیز باید اضافه کرد. این توافق مالی با وجود مشکلات فدراسیون تا به امروز پرداخت شده و تنها دو بازی مقابل عمان و چین که با پیروزی ملی‌پوشان به پایان رسید، در طلبکاری آنها منظور شده است.
این پاداش‌ها و اصرار کی‌روش به پرداخت آن همواره باعث شده بازیکنان با نظم و ترتیب بیشتری در تیم ملی حاضر باشند و به اصطلاح سرشان را مقابل توپ بگذارند. البته این اهرمی است که همه تیم‌های حرفه‌ای دنیا از آن استفاده می‌کنند.
اگرچه در ایران انتقادهایی به آن مطرح شده و برخی از ناظران عقیده دارند با توجه به اهمیت پوشیدن پیراهن تیم ملی هیچ پاداشی بالاتر از آن وجود ندارد.
در حال حاضر با توجه به بحران مالی شدید در ایران که نخستین آثار آن متوجه فوتبال شده و ظاهرا ادامه نیز خواهد داشت حفظ این رژیم مالی برای فدراسیون فوتبال بسیار دشوار به نظر می‌رسد. بخصوص که با فاکتور ارسالی از سوی فیفا برای اردوگاه لکوموتیو (5/2 میلیون دلار)، همینطور اختصاص بخشی از آن پاداش به بازیکنان تیم ملی، پاداش صعود به جام جهانی 2018 به سرمربی (800 هزار دلار) و همینطور مخارج سنگین اردوها و بازی‌های تدارکاتی بعید است که چیزی از مبلغ اهدایی فیفا باقی مانده باشد.
جالب است که بدانید پیش از حضور کی‌روش در تیم ملی فوتبال ایران، پاداش پیروزی در مسابقات 500 دلار بود که به همراه یک پول توجیبی 500 دلاری به بازیکنان پرداخت می‌شد.
اگر تیم ملی فوتبال ایران به دوران قبل از کی‌روش باز‌گردد با توجه به فضای مالی حاکم در این سال‌ها کار سرمربی بعدی دشوار است. مگر آنکه بازیکنان با عشق بیشتر و با درک ارزش و اهمیت پیراهن تیم ملی به اردوها بیایند.
همانطور که شکی نیست همه ملی‌پوشان فوتبال ایران نگاهی عاشقانه‌تر به پیراهن سفیدی دارند که تمام هدف‌شان بر تن کردن آن بوده است.
