از اتهام باجخواهی تا ۴۰ هزار دلار گمشده
نیومایر هم رفت روی اعصاب!
اظهارات اخیر مارکوس نیومایر باعث عصبانیت هواداران استقلال شده است. ا
به گزارش ایلنا، اظهارات اخیر مارکوس نیومایر باعث عصبانیت هواداران استقلال شده است. او که یک خرید ناکام برای آبیپوشان به شمار میآمد و نیمفصل بسیار بدی را در این تیم پشتسر گذاشت، حالا در خاک مادریاش یعنی سوئیس بازیکنان استقلال را به حسادت متهم کرده و گفته آنها در تمرینات و مسابقات به خوبی با او همکاری نمیکردند. این درحالی است که نیومایر با قیمت بالا و به اصرار شفر جذب شد و خودش کیفیت لازم را نداشت، وگرنه همان تعاملی که با امثال جباروف و تیام شد با او هم شکل میگرفت.
بهطور کلی یکی از مصائب جذب بازیکنان ناکارآمد خارجی با قیمت نجومی ارز، همین است که آنها بعد از عدم بازدهی مناسب سراغ توجیه، فلسفهبافی، بهانهجویی و محکوم کردن ارکان مختلف باشگاههای ایرانی میروند. قبلا هم از این نمونهها، حتی در خود استقلال زیاد داشتهایم. یکی از مشهورترین مثالها مربوط به لاوره است. گوران لاوره یک بازیکن صربستانی بود که در استقلال کمتر فرصت بازی پیدا کرد. این بازیکن بعد از فسخ قراردادش در گفتگو با یک روزنامه صربستانی به امیر قلعهنویی، سرمربی وقت استقلال لقب «پدرخوانده» داده و گفته بود او به محبوبیت فرهاد مجیدی حسادت میکند. همچنین لاوره این ابهام اساسی را مطرح کرده بود که در ایران برای گنجاندن او در ترکیب اصلی از وی پول خواسته بودند! این اتهامزنیها با واکنشهای تند اعضای کادرفنی و مدیریتی وقت استقلال مواجه شد و البته سخنان لاوره هرگز به اثبات نرسید.
بوبکر کبه یک مثال دیگر است. او یک مهاجم اهل بورکینافاسو بود که در لیگ سیزدهم به استقلال پیوست. کبه که به ندرت بازی کرد، در دریافت مطالباتش هم ناکام ماند و از این مساله حسابی عصبانی بود. کبه خشمش را زمانی نشان داد که در بازی تشریفاتی با الریان قطر فرصت بازی پیدا کرد. او اتفاقا در آن مسابقه گل زد، اما بعد از گل با حرکات شنیع و بسیار زشت دستش، حسابی خبرساز شد. حرکات کبه باعث عصبانیت شدید قلعهنویی شد، اما در نهایت محمد قاضی این بازیکن را آرام کرد.
همچنین اوایل لیگ پانزدهم بازیکنی به نام ریوالدو باربوزا به استقلال آمد و بعد از مدت کوتاهی جدا شد. در مورد او گفتند ۳۰ یا ۴۰هزار دلار بیشتر از حقش پول گرفته و رفته. قرار شد یک گروه ویژه برای تعیین تکلیف این پول فعالیت کنند، اما خبری نشد که نشد. همه اینها در حالی است که صفحه ویکیپدیای ریوالدو نشان میدهد او بعد از استقلال تقریبا هیچ جا بازی نکرده است! در این فهرست به بازیکنان پرشمار دیگری از جمله هرایر مگویان هم میتوان اشاره کرد. در استقلال به این بازیکن بها داده شد، با این وجود طبق معمول شیوه جدایی مگویان هم عجیب بود و حاشیههای زیادی را به دنبال داشت. او ناگهان با وجود تداوم قراردادش با استقلال بازیکن مازاد اعلام شد. این در حالی بود که استقلالیها به دلیل عدم تمایل مگویان به فسخ قرارداد، مجبور بودند هم پول این بازیکن را بدهند و هم اجاره آپارتمان خالی او را بهطور مستمر پرداخت کنند! آیا واقعا راه درست هزینه کردن ارز این است؛ اینکه پولمان را بدهیم، نفع فنی نبریم و آخرش هم عذاب بکشیم و متهم شویم؟