برخی دیپلماسی ورزش را فدای غرایض شخصی می کنند

رئیس اسبق فدراسیون قایقرانی با اشاره به معنای دیپلماسی ورزشی اظهار داشت: دیپلماسی یک راهکار و سیاست گزاری فنی است؛ بدین معنا که ما چه برنامه ریزی فنی برای مسائل مهم فدراسیون های ورزشی انجام دهیم تا با حضورمان پرچم کشورمان را بالا برده و ارتباطات فنی بیشتری با دنیا برقرار کنیم.

قلم سیاه افزود: این مسئله از جمله آرمان ها و آرزوهای تمام فدراسیون های جهانی به ویژه فدراسیون هایی است که با شخصیت های NGO اداره می شوند. متاسفانه ما در ایران یک سازمان مقتدر که بتواند چالش های موجود در این راستا را برطرف کند نداریم.

دبیرکل اسبق کنفدراسیون قایقرانی آسیا گفت: اختلاف نظرها بخش های مختلف در رابطه با دیپلماسی ورزشی، تابلوی کاملی از بی تدبیری است و عملا افرادی که در کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش مسئولیت دارند به عمق قضیه و نتیجه نگاه نمی کنند و این، نشانه ضعف فرهنگی و معنادار فقدان رویکرد دیپلماسی ورزشی برای مسئولان ذیربط است.

وی بیان داشت: برخی مسئولان دیپلماسی و رویکرد فنی و ورود به صحنه های ورزشی کشور که باید به عنوان ارزش افزوده برای کشور باشد فدای غرایض کوچک شخصی خود می کنند.

قلم سیاه تأکید کرد: کمیته ملی المپیک باید جایگاهی را برای ورزشکاران، مدیران و صاحبان مشاغل برتر تعریف کند. یعنی با ایجاد کمیته های متعدد همچون کمیته اقتصادی، فنی، روابط عمومی و هنر و ورزش در کمیته ملی المپیک می توان ارتباطات لازم و دیپلماسی خوبی برقرار کرد. اما با نهایت تاسف در این رابطه تنگ نظری می شود.

وی ورزش را موتور مولد خواند و گفت: این موتور مولد می تواند در تمامی بخش ها ارزش افزوده در جاذبه های اقتصادی و قابلیت های انسان ها ایجاد کند.

رئیس اسبق فدراسیون قایقرانی بیان داشت: دیپلماسی ورزش الزاماً بدین معنا نیست که ما در مکان های خارجی هم شرکت کنیم بلکه یک معنای دیگر هم دارد که ما از آن غافلیم. ما حتی نتوانستیم از دیپلماسی ورزشی در جهت توسعه اقتصاد عمومی تر در کشورمان استفاده کنیم.

وی در پایان با اشاره به راهکار بهبود وضعیت دیپلماسی ورزشی کشور تأکیدکرد: فدراسیون ها باید مولد ارزش های فرهنگی، معنوی و اقتصادی جامعه در رشته ورزشی مورد علاقه خود باشند.