ناگفته‌های بازیکن موردعلاقه پروفسور: برانکو می‌ترسید به من بازی بدهد/ بچه محل‌ها به من می‌گویند ناجی!

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، یکی از بهترین نسل‌های تاریخ فوتبال ملی ایران در سال 2004 با هدایت برانکو ایوانکوویچ به چین سفر کرد و با برتری مقابل بحرین در دیدار رده بندی در نهایت مقام سوم قاره کهن به دست آمد. این بهترین نتیجه تیم ملی در دهه اخیر در قاره آسیا بوده و به همین بهانه با یکی از بهترین‌های فوتبال در زمانی که خلا بازیکن چپ در تیم ملی احساس می‌شد و او ظهور کرد، گفت و گو کردیم.

علی بداوی که به "ناجی" شهرت داشت، با وجود این که در دوران فوتبالی‌اش به خوبی درخشید و حتی فرصت لژیونر شدن را هم داشت، خیلی زود و در حالی که هنوز سومین دهه از زندگی اش را هم به پایان نرسانده بود، به دوران فوتبالش پایان داد. گفت‌وگوی او را در ادامه می‌خوانید:

در بین پیشکسوتان فوتبال خبری از علی بداوی نیست، این روزها مشغول چه کاری هستید؟

مدرک مربیگری گرفته‌ام و در تیم فولاد نوین که در دسته دوم فعالیت دارد دستیار حسن هوری هستم.

شما بعد از خداحافظی از فوتبال اعلام کردید که هوری سبب شد تا شما از فوتبال خداحافظی کنید، حالا رابطه شما چگونه است.

شما ببینید در یک خانواده همه نوع اتفاقی می‌افتد. ما هم یک خانواده هستیم و آن اتفاق گذشت و حالا هم خیلی رفیق هستیم. من به خاطر آقای هوری به صنعت نفت رفتم و مصدوم شدم. بعد از مصدومیتم پیگیر وضعیتم نبود و به همین دلیل از دست او ناراحت بودم. حالا هم هیچ مشکلی وجود ندارد و برای موفقیت بازیکنان فولاد نوین در کنار هم هستیم.

بالاخره به شما ناجی می‌گویند یا علی؟

عرب زبان‌ها علی را ناجی می‌دانند. اسم مستعار من ناجی بوده و بچه‌های محل چون این اسم را بکار می‌بردند این لقب ماندنی شد وگرنه اسم من در شناسنامه علی است.

در آستانه جام ملت‌های آسیا هستیم پتانسیل تیم ملی را چطور می‌بینید؟

تیم بسیار خوبی داریم و حق آنها قهرمانی آسیاست. مربی و کادرفنی قوی داریم و مردم هم که خیلی خوب حمایت می‌کنند. وقت آن است که قهرمان آسیا شویم.

در این وهله دستاورهای کارلوس کی روش به همراه تیم ملی هم مورد انتقاد قرار گرفته و پس از 8 سال بسیاری از علاقه مندان به فوتبال انتظار قهرمانی دارند.

درست است، البته در جام جهانی تیم‌های بسیار قوی حضور داشتند و توان تیم ملی ما هم دیدیم در چه حدی است. با این حال در جام جهانی خیلی خوب بازی کردیم و با لیست جدیدی که آقای کی روش اعلام کرده‌اند، تیم جوان ما پتانسیل قهرمانی دارد. به آقای کی روش فرصت داده‌اند و همه ما باید حمایت کنیم تا تیم ملی قهرمان شود.

از نظر شما کدام بازیکن توانایی ستاره شدن در این تورنمنت را دارد؟

فکر می‌کنم مهدی طارمی می‌تواند ستاره باشد. در جام جهانی هم یک موقعیت طلایی خراب کرد و می‌تواند جبران کند. او هنوز جوان است و توانایی‌های زیادی دارد. همه بازیکنان خوب هستند و ان‌شاء الله همه توانایی‌های خود را نشان بدهند.

وضعیت رقبای ایران در مرحله گروهی را چطور می‌بینید؟

ما راحت از مرحله گروهی صعود می‌کنیم و فکر نمی‌کنم مشکلی داشته باشیم. این پتانسیل در تیم ما وجود دارد که قهرمانی را به دست بیاوریم و اگر حساب شده بازی کنیم خیلی خوش بین هستم که چنین اتفاقی رخ بدهد.

برگردیم به چند سال عقب‌تر؛ تیم ملی ما در سال 2004. چه خاطره‌ای از تیمی دارید که بازیکنان سرشناسی در آن حضور داشتند.

تیم بی نظیری داشتیم، تنها حریف سخت ما چین بود که در ضربات پنالتی آقای مبعلی و گل محمدی پنالتی را از دست دادند و نشد که فینالیست شویم. آن سال حق ما قهرمانی بود و بالاخره فوتبال است و هزار اتفاق. نشد که قهرمان باشیم از صمیم قلب آرزو می‌کنم که این عنوان امسال به ما برسد.

اتفاق تلخ جام ملت‌های 2004 برای شما درگیری با رحمان رضایی در بازی با عمان بود.

بله، این بدترین خاطره فوتبالی من است. از این حرکت به وجود آمد بزرگترین ضربه را خوردم، دیگر برانکو به من بازی نداد. برانکو ترس داشت که به من بازی بدهد و در مسیر پیشرفت من تاثیر بسزایی داشت. می‌شد بیشتر هم در تیم ملی بازی کنم. در آن مسابقه ما چهار دفاع بودیم و تیم عمان مهاجم سرعتی داشتند، بعد آقای رضایی من‌تو‌من کرده بودند و بعد از یک ارسال او باید مهارش می‌کرد. در این لحظه که کم آورد و خطا کرد برای من داد زد؛ به او گفتم او اصلا یار من نیست و خطا را تو انجام دادی که همین به داد و بیداد کشید و این اتفاق پیش آمد. عمر فوتبالی من اینطور به حاشیه رفت و امیدوارم در رده مربیگری به افتخارات بزرگی دست پیدا کنم.

در همان مسابقات مسابقه با چین در نیمه نهایی ستار زارع در صحنه‌ای بحث برانگیز کارت قرمز دریافت کرد و اخراج شد.

او خطای بدی انجام داد و اشتباه کرد. مطمئنم اگر آن اتفاق رخ نمی‌داد قهرمان برای ما می‌شد. آن بازی آقای رضایی کرد و انتظار داشتم من بازی کنم اما از روی نیمکت بازی را آغاز کردم. اصلا روی این مسئله تمرکز نداشتم که بتوانم بازی کنم و ناراحت بودم. وفتی ستار کارت گرفت به زمین رفتم و روی پاس خوب آقای مهدوی کیا برای گلزنی شانس داشتم اما تمرکز نبود و گل نشد. 

تیم ملی در آن زمان دچار چند دستگی شده بود، نظر شما چیست.

نه اینطور نبود. همه بازیکنان با هم صمیمی بودیم و احترام زیادی برای یکدیگر قائل بودیم. به غیر از صحنه‌ای که در زمین مسابقه با رحمان رضایی دعوا کردیم ما حاشیه دیگری نداشتیم و خیلی جو خوبی در تیم حاکم بود.

تیم فولاد با جدایی پورموسوی، ایلی استان و فریسات با افشین قطبی آغاز همکاری کرده و شرایط مناسبی دارند. پیش بینی می‌کنید در پایان فصل به چه رتبه‌ای دست پیدا کنند؟

به نظرم تغییر تحولات در تیم فولاد مشهود است و از نظر بازی کردن تفاوت زیادی نسبت به اول فصل وجود دارد. تیم ما بازیکنان جوانی دارد که می‌توانند بازی‌های خوبی به نمایش بگذارند. قهرمانی که فکر نمی‌کنم اما پیش بینی می‌کنم بتوانند سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را به دست بیاورند. ورزشگاه جدید و خوبی داریم و حمایت‌ها هم کافی بود.

به عنوان سوال پایانی، به مربیگری در تیم فولاد فکر کرده‌اید؟

سال گذشته آقای پورموسوی علاقه داشتند به عنوان کمک مربی به کادرفنی اضافه شوم اما مشکلی که با یکی از اعضای باشگاه داشتم مانع از انتقالم شد. تمام سعی‌ام این است که به عنوان سرمربی روزی روی نیمکت فولاد بنشینم.