تیمهای کوچک چرا ستارهای برای جام ملتها ندارند؟
از سپیدرود تا تراکتورسازی و پدیده؛ کیروش هیچ بازیکنی را نپسندید
لیست تیم ملی را مرور کنیم. خط به خط. خبری از ستاره در تیمهای کوچک فوتبال ایران نیست. نگاه به فهرست تیم ملی از این زاویه که چند بازیکن از پرسپولیس انتخاب شده و چند بازیکن از استقلال، در واقع خبر از یک نگاه غلط میدهد.
به گزارش ایلنا، تیم ملی را بین باشگاهها تقسیم نمیکنند اما همین فهرست تیم ملی برای جام ملتها، به لیگ برتر نکتهای را گوشزد میکند، اینکه خیل تیمهای متوسط و کوچک در لیگ برتر بازیکنی را در اندازه تیم ملی ندارند که به جام ملتها برسد. در فهرست تیم ملی تنها پیام نیازمند، دروازهبان سپاهان بهعنوان دروازهبان سوم به جام ملتها رفته و البته محمد حسین کنعانیزادگان که اگرچه بازیکن ماشینسازی است اما فارغ از بازیاش در ماشینسازی و به دلیل تعلق خاطر عجیب کیروش به او، راهی جام ملتهای آسیا شده است. بقیه بازیکنان تیم ملی یا لژیونر هستند و یا بازیکنان پرسپولیس و استقلال. ۳ بازیکنی که از تراکتورسازی هم در فهرست نهایی تیم ملی هستند، هرگز چهرهای از تراکتورسازی محسوب نمیشوند، بلکه لژیونرهای سابق هستند که با قیمتهای گزاف به تراکتورسازی پیوستهاند.
لیگ برتر به جز استقلال و پرسپولیس بازیکنی در قواره تیم ملی برای بازی در جام ملتهای آسیا ندارند. ستارههای درجه اول یا در استقلال و پرسپولیس بازی میکنند و یا خریدهای گزاف تراکتورسازی هستند. خبری از یک ستاره جوان مثلا از نفت مسجد سلیمان نیست، خبری از یک پدیده نیست که مثلا در پدیده یا در سپیدرود بازی کند. خبری از یک چهره تازه نیست که از نساجی یا استقلال خوزستان پیدا شده باشد. تیمهای کوچک چه میکنند و چه نقشی در تولید نیروی انسانی درجه یک دارند؟
لیست تیم ملی را دوباره بخوانیم و حسرت بخوریم که چرا پدیدهای از تیمهای کوچک در قواره تیم ملی نمیشناسیم:
دروازهبانها:
1- علیرضا بیرانوند (پرسپولیس)
2- امیر عابدزاده (ماریتیمو پرتغال)
3- پیام نیازمند (سپاهان)
مدافعان:
4-رامین رضاییان (الشحانیه قطر)
5- وریا غفوری (استقلال)
6- پژمان منتظری (استقلال)
7- محمد حسین کنعانیزادگان (ماشینسازی)
8- مرتضی پورعلیگنجی (یوپن بلژیک)
9- سیدمجید حسینی (ترابزون اسپور ترکیه)
10- احسان حاجیصفی (تراکتورسازی)
11- میلاد محمدی (احمد گروژنی روسیه)
هافبک ها:
12- روزبه چشمی (استقلال)
13- امید ابراهیمی (الاهلی قطر)
14- احمد نوراللهی (پرسپولیس)
15- وحید امیری (ترابزون اسپور ترکیه)
16- اشکان دژاگه (تراکتورسازی)
17- مسعود شجاعی (تراکتورسازی)
مهاجمان:
18- مهدی ترابی (پرسپولیس)
19- مهدی طارمی (الغرافه قطر)
20- سامان قدوس (امی ین فرانسه)
21- علیرضا جهانبخش (برایتون انگلیس)
22- کریم انصاریفرد (ناتینگهام فارست انگلیس)
23- سردار آزمون (روبین کازان روسیه)
بله، هیچکس، هیچ ستارهای از تیمهای کوچک پیدا نمیکنید و این میتواند نشانهای باشد برای اینکه بگوییم تیمهای کوچک از منظر نیروی انسانی هم فقیر شدهاند، پدیده و ستاره ندارند و بازیکنانی را در خود جا نمیدهند که در قواره بازی در جام ملتها باشند. فوتبال ایران اما همیشه اینچنین نبود. ملوان ستارهها و پدیدههایش را مستقیم و بیواسطه به تیم ملی میفرستاد، کاپیتان تیم ملی هم یک ملوانی بود، از خوزستان تا بخواهید بازیکن به تیم ملی میرسید. بازیکنی میتوانست بازیکن استقلال اهواز یا فولاد باشد و در تیم ملی بدرخشد. بازیکنی میتوانست از ابومسلم به جام جهانی برود. از این مثالها کمشمار نیستند اما تیم ملی دیگر از پدیدهها و چهرههای تازه که در تیمهای کوچک و متوسط بازی کنند، بهرهای ندارد. تیم ملی، تیم لژیونرها و تیمهای متمول است، چون باشگاههای کوچک نه طرح و برنامهای برای تولید بازیکن دارند و نه آهی در بساط دارند که بتوانند بازیکنان خود را حفظ کنند.
تیمهای کوچک به جای پدیده و چهرههای تازه، پر شدهاند از بازیکنان متوسط و ضعیف و بابت همین بازیکنان نیز هزینههایی نزدیک به یک میلیارد میپردازند. بازیکنان میلیاردی یا چندین و چند صد میلیونی که خودشان هم امیدی به بازی در تیم ملی ندارند و بیتوقعی از خود فوتبالی متوسط را تا همیشه ارائه میکنند. باشگاهها به حضورشان عادت کردهاند و هیچ فضایی برای چهرههای تازه ندارند. تیم ملی به دلیل همین رفتار باشگاهها انگیزه خود برای یافتن بازیکن از لیگ برتر را از کف داده و لژیونرها همیشه مورد توجهاند. لژیونرها و بازیکنان شناختهشده. همین. خبری از چهرههای تازه نیست، خبری از غافلگیری و جذابیت نیست. باشگاهها هم علاقهای به غافلگیری ندارند و به خرید بازیکنان درجه چندم عادت کردهاند.
سپیدرود دو فصل است که به لیگ برتر آمده. آیا یک بازیکن در سپیدرود میشناسید که خودی نشان داده باشد و خود را به تیم ملی نزدیک کرده باشد؟ نساجی چطور؟ از فوتبال مازندران بازیکن تازهای میشناسید؟ پدیده در لیگ برتر درخشیده و هفتهها صدرنشین بوده اما آیا بازیکنی را در قواره تیم ملی نشان داده؟ باشگاهها سازنده چهرههای جذاب و تازه نیستند. یا با متوسطها روزگار میگذرانند و یا با بازنشستهها و بازیکنان بیرون مانده از تیمهای بزرگ. با این رویه، تیم ملی دیگر فضایی برای رقابت چهرههای تازه نیست.