بله آقای مورینیو؛ منچستر طوفانی به این سادگی است

به گزارش ایلنا، گویا منچستریونایتد چندتا بازیکن خوب هم دارد. همیشه تحلیل و ساختن داستان‌های حماسی بعد از یک پیروزی کار خطرناکی است و برای همین نمی‌شود با قاطعیت پیروزی 5 بر یک در زمین کاردیف را به اوله‌گونار سولسشایر، کسی که همه دوستش دارند، نسبت داد و نه کسی که کمتر کسی دوستش داشت یعنی ژوزه مورینیو اما چند سال است که گفته می‌شود منچستریونایتد بازیکن ندارد و اینکه مربی بعد از باخت تحقیرآمیز 3 بر یک مقابل لیورپول آنها را تحسین کرد، تماشای بازی لذتبخش تیم بود از آنجا که بازیکنان ترسی از این شرایط نابهنجار روحی بروز ندادند. یک جا اواخر بازی، لوک شاو در پست شماره 10 بازی می‌کرد، پل پوگبا مثل یک اسب نمایشی همه جای زمین می‌رقصید، باانگیزه و اثرگذار و آنتونی مارسیال در موقعیت غریب تعریف مربی قرار گرفت.

گاهی اوقات به همین سادگی است.

تیم برای نخستین بار بعد از آخرین بازی سرالکس فرگوسن پنج گل زد، سولسشایر به شوخی گفت: «آخرین بازی مایک فلان!» دیگر چهره آشنایی که به اولدترافورد برگشت، شاید فلان همان کسی بود که تمام این مدت جایش خالی بود. همه خوشحال بودند بخصوص جسی لینگارد که دو گل زد، شاید شادی و روحیه او در یک اتاق بدون پنجره حبس شده بود.

اما ساده‌اندیشانه است اگر نتیجه بگیریم همه این بازی به خاطر آن بود که از یوغ مربی سابق رها شدند. اگر حدود 15 دقیقه اول این بازی با مربیگری مورینیو انجام می‌شد شاید همه می‌گفتند این تیم زیر دست یک مربی بدون ایده گیر کرده، بیشتر پاس‌ها به کناره‌ها می‌رفت غیر از آنهایی که به صورت قطری ارسال می‌شد و به هدف نمی‌رسید.

آن موقع اصلا خوب بازی نمی‌کردند و چه کسی می‌داند چه اتفاقی می‌افتاد اگر مارکوس رشفورد با ضربه ایستگاهی دقیقه 3 و با اشتباه دروازه‌بان حریف، تیم را پیش نمی‌انداخت. حوالی گل دوم واقعا وا داده بودند و اگر بخواهیم یک درس قابل تکرار از این بازی بگیریم، روی گل سوم بود که حرکت سریع و هدفمند با خونسردی مارسیال به هدف رسید.

اگر تنها یک کار باشد که سولسشایر با انجامش حال همه را بهتر کند، این است که اوضاع را ساده نگه دارد. نیل وارناک مربی کاردیف بعد از بازی گفت بازی‌های قبلی یونایتد را مطالعه نکرده اما قابل پیش‌بینی بوده که اوج بگیرند اما این یک اوج منطقی بود، بازیکنان سر جای خودشان قرار گرفتند و از آنها خواسته شد فوتبال بازی کنند.

دستورهایش هم ساده بود، او گفت از بازیکنان خواسته بیش از حریف تلاش کنند و این از همه چیز اساسی‌تر است و مورد نیاز یونایتد برای عبور از مه چند ماه اخیر و اینکه به آنها یادآوری کند فوتبال ورزش آسانی است. البته گفته می‌شود این تنها کاردیف بود با آن دفاع به قول مربی‌اش، تعطیل.

منچستریونایتد به این پیروزی نیاز داشت اگرچه برای مدتی کوتاه به تیم روحیه بدهد. از آن چه درسی برای آینده می‌گیرند؟ شاید هیچ. بودن سولسشایر و نبودن مورینیو شاید کمی همه را خوشحال کرد اما بعد از یک جلسه تمرین، او واقعا زمان زیادی نداشت برای اینکه تغییری محسوس در این تیم یونایتد ایجاد کند؛ شاید تازگی نبودن مورینیو روی نیمکت حال تیم را خوب کرد.

هواداران منچستریونایتد در 22 سال گذشته برای سولسشایر آوازهایی خواندند، شاید در سال‌های اخیر کمی عجیب بود با توجه به اینکه فوتبال را در سال 2007 کنار گذاشت اما حالا قهرمانشان بازگشته و شعارهای «تو سولسشایر من هستی» و «چه کسی می‌تواند توپ را وارد دروازه ژرمن‌ها کند» دوباره شنیده می‌شود. هواداران یونایتد در بازی‌های خارج از خانه همیشه سر و صدای زیادی راه می‌اندازند اما در این بازی قابل باور بود که روزگار خوبی دارند، فعلا حالشان خوب است.

منبع: ESPN