اختلاف کمیته داوران مانع از توجه به اشتباهات داوری
در فصل جدید آنقدر فاصله بین داور طراز اول و داور بی‌نام و نشان زیاد است که خلأ موجود بین آنها کاملا مشهود به نظر می‌رسد.
به گزارش ایلنا، داوری چهره جدیدی به خود گرفته، طبیعی است وقتی داوران بازنشسته خداحافظی کردند و رفتند، داوران جدید سوت بزنند اما آنچه قابل تامل و بررسی است، نبود استعدادهای داوری است که جای قدیمی‌ترها را بگیرند. اینکه اکثر داوران جدید را جامعه فوتبال نمی‌شناسند چه برسد به مخاطب این رشته ورزشی، حاصل بی‌تدبیری مسوولان کمیته داوران است.
آنقدر فاصله بین داور طراز اول و داور بی‌نام و نشان زیاد است که خلأ موجود بین آنها کاملا مشهود به نظر می‌رسد. اینطور به نظر می‌رسد که غیر از فغانی هیچ داور نام آشنایی نیست که جامعه فوتبال بتواند بدون نگرانی وارد زمین مسابقه شود، شاید هم به همین دلیل است که منصوریان در نخستین تجربه خود در مربیگری تیم ذوب‌آهن بدون توجه به قانون وارد زمین بازی می‌شود، اتفاقی که در لیگ‌های پایین‌تر هم نمی‌افتد.
انگشت شمارند داورانی که نام‌شان برای جامعه فوتبال آشنا باشد و همین داوران بی‌نام و نشان هم با اشتباهات تاثیرگذار خود سرنوشت بازی‌ها را تا حدود زیادی تغییر می‌دهند. نمونه بارز آن بازی ماشین‌سازی و سپاهان است که اخراج بی‌مورد عزیز معبودی باعث تغییر نتیجه بازی می‌شود. یاسر همرنگ داور این بازی به گفته کارشناسان با اشتباه تاثیرگذار خود تا حدود زیادی در سرنوشت بازی اثر داشت، در این میان شاید کمتر کسی بداند که در اتاق فکر داوری بین روسا اختلاف است. اصفهانیان و رفعتی اتفاق نظری با هم ندارند و در پشت پرده این اختلافات می‌تواند به داوری ضربه بزند. البته کاملا طبیعی است چون پیش از این هم بین رییس کمیته و رییس دپارتمان داوری اختلاف نظر وجود داشت و روسای قبلی دپارتمان داوری استعفا دادند و رفتند.
دوراندیشی در فوتبال ما خصوصا در جامعه داوری همان حلقه گمشده‌ای است که با بی‌توجهی مسوولان به وجود آمده است. مرور زمان می‌توانست بهترین فرصت باشد برای تزریق داوران جوان‌تر به لیگ در روزهایی که داوران نامی هم در لیگ برتر سوت می‌زدند اما حذف کلی داوران جوان در زمان حضور داوران نامی بزرگترین اشتباه کمیته داوران بود. شاید اگر در همان روزها این داوران به مرور به جامعه فوتبال معرفی می‌شدند، امروز شاهد این همه هجمه علیه داوری نبودیم.
نکته دیگر اینکه کمیته داوران در کشف استعدادهای داوری ضعیف عمل کرده است. اینکه امروز کمتر شاهد حضور داور طراز اول هستیم حاصل همین بی‌توجهی و سهل انگاری است. بعد از فغانی که به دلیل حضور در میادین بزرگ فاصله خود را با داوران دیگر لیگ زیاد کرده است، دکتر حیدری در بین جامعه فوتبال مورد تایید است و سایر داوران جوان برای اثبات خود راه زیادی را در پیش دارند. فهرست بین‌المللی داوری هفت نفر است که از بین این هفت نفر همان دو داوری که نام برده شد امروز حرفی برای گفتن دارند و سایر داوران هم خیلی در اثبات توانایی‌های خود موفق نبوده‌اند.
اگر امروز یاسر همرنگ دچار اشتباه می‌شود یا اینکه داوران بین‌المللی مثل وحید کاظمی چهره شناخته شده‌ای نیستند و حتی حسن اکرمی با وجود سالیان سال در فهرست بین‌المللی هنوز چهره آشنایی نیست، می‌تواند حاصل همان تفکر غلطی باشد که در کمیته داوران حاکم است. باید نگران بود که این جامعه ناشناخته که روسایش اتفاق نظری هم با هم ندارند در ادامه کار با این لیگ ملتهب چطور کنار می‌آیند. اینکه داود رفعتی به‌عنوان رییس دپارتمان داوری هنوز نیامده پشیمان می‌شود و یا اختلاف سلیقه با اصفهانیان دارد، اتفاق خوب و مثبتی نیست و می‌توان برای این جامعه نگران بود.
