نگاهی به وضعیت غول‌های آمریکای جنوبی
گل اولی‌های آرژانتین و ابهام پیراهن شماره 9 برزیل
آرژانتین بعد از جام جهانی روسیه بار دیگر در مسیر پیروزی قرار گرفته و دیگر غول آمریکای جنوبی نیز به نتایج خوبی در دیدارهای اخیر دست یافته است.
به گزارش ایلنا، در ابتدای برد دو بر صفر آرژانتین مقابل مکزیک، مائورو ایکاردی نخستین گل ملی خود را به ثمر رساند. در اواخر بازی هم پائولو دیبالا برای نخستین بار برای تیم ملی گل زد.
این بازی بازتابی بود از دوران آرژانتین پس از جام جهانی. آنها در روسیه فاجعه‌بار کار کرده بودند اما از زمانی که لیونل اسکالونی، مربی بی‌تجربه آرژانتینی به‌صورت موقت هدایت این تیم را به عهده گرفته، اوضاع فراتر از انتظار همه بوده است.
آرژانتین در جام جهانی پیرترین تیم را در اختیار داشت. اسکالونی کار سختی در نوسازی تیم داشت و در شش بازی که مربی تیم ملی بود، در مجموع 16 بازیکن نخستین بازی ملی‌شان را تجربه کردند. تغییر نسل در آرژانتین دارد صورت می‌گیرد. لیونل مسی دور از تیم است، هرچند که مشخص نیست این دور بودن همیشگی است یا موقت. آینده مسی در تیم ملی نامشخص است اما بسیاری از هم‌تیمی‌های سابق او کار دشواری برای بازگشت به تیم ملی خواهند داشت. اوضاع تغییرات بسیاری کرده است. گروه جدیدی از بازیکنان وارد شده‌اند. از سوی دیگر، مربی زمان زیادی برای اعمال تغییرات نداشته اما تیم شیوه روشنی برای بازی پیدا کرده است. آرژانتین با اسکالونی نمی‌خواهد تیمی باحوصله و مبتنی بر مالکیت توپ باشد. اسکالونی می‌خواهد از دو بال و یک مهاجم مرکزی استفاده کند و توپ را به کناره‌ها ببرد و حملات سریعی داشته باشد.
اما اسکالونی تا چه زمان در این تیم خواهد ماند؟ تصمیمات مهمی باید گرفته شوند. ایده اولیه این بود که اسکالونی با دستمزدی پایین مربی تیم شود و در همین حین اتحادیه فوتبال آرژانتین به دنبال یک نام بزرگ برای هدایت تیم باشد اما لحن آنها هم تغییر کرده است. بازیکنان فعلی از اسکالونی حمایت می‌کنند. نتایج او هم مثبت بوده است: چهار برد، یک تساوی و تنها یک شکست که مقابل برزیل و در ثانیه‌های پایانی بود. آرژانتین 11 گل زده و تنها یک گل دریافت کرده است.
این آمار خوبی است اما نباید بیش از حد درگیر اعداد شد. برزیل هم سال 2018 را با رکوردی عالی گذراند: 15 بازی، 13 برد، یک تساوی و تنها یک شکست، 29 گل زده و تنها سه گل خورده اما مساله این است که همان یک شکست کار را خراب کرده است. دیداری که برزیل واگذار کرد، در یک‌چهارم نهایی جام جهانی و مقابل بلژیک بود.
از آن هنگام تاکنون آمار برزیل عالی بوده است و آنها در شش بازی، شش برد کسب کرده و 12 گل زده و گلی نخورده‌اند. به نظر می‌رسد اوضاع از این بهتر نمی‌شود اما نگاهی دقیق‌تر، شرایطی متفاوت را نشان می‌دهد. برزیل در سپتامبر تیم بی‌تجربه آمریکا را برد و السالوادور کوچک را هم شکست داد. تیته، مربی تیم هنوز نتوانسته ترکیب خوبی پیدا کند. پست مهاجم مرکزی همیشه نقطه قوت برزیل بوده اما حالا اوضاع این پست مبهم است.
پس از نمایش‌های ناامیدکننده گابریل ژسوس در جام جهانی، تیته به سراغ روبرتو فیرمینو رفته است که او هم موفق نبوده است و برزیل نتوانسته از سبک بازی او بهره بگیرد. در واقع بازیکنان برزیل در محوطه جریمه حضور محسوسی ندارند. سه بازی اخیر آنها برابر آرژانتین، اروگوئه و کامرون با یک گل به پایان رسیده است که همه گل‌ها از روی ضربات ایستگاهی بوده است. نقطه روشن این تیم، پدیده شدن ریچارلیسون است. این بازیکن اورتون از کناره‌ها عالی حمله می‌کند و شاید از او بتوان در پست مهاجم مرکزی استفاده کرد. او مقابل السالوادور در این پست خوب بود اما شاید مقابل تیم‌های بزرگ‌تر نتواند بدرخشد اما چه کسی باید شماره 9 را بپوشد؟ فیرمینو؟ ژسوس؟ گزینه‌های زیادی در اختیار تیته نیست، مگر آنکه به سراغ ژوئلینتون، مهاجم هوفنهایم برود.
برزیل فرصتی برای آزمون و خطا ندارد. آنها باید به‌سرعت برای کوپا آمه‌ریکا آماده شوند. تیته در چند ماه پیش رو باید به فکر توازن هجومی تیمش باشد و آرژانتین هم باید به این فکر کند که آیا اسکالونی مربی مناسبی برای آنها است یا نه.
منبع: ESPN
