نفر به نفر با 17 بازیکن تیم ملی در برابر بولیوی/ بهترین ها و بدترین ها مشخص شدند

به گزارش ایلنا، تیم ملی فوتبال ایران در خلال دومین اردوی خود پیش از جام ملت های آسیا در دیداری دوستانه به مصاف تیم ملی بولیوی رفت و با نتیجه 2-1 به برتری رسید تا با روحیه ای خوب این اردو را هم به پایان برساند.

کی روش از 17 بازیکن خود در این مسابقه استفاده کرد و به آنها بازی داد تا خود را نشان دهند. در ادامه عملکرد نفر به نفر شاگردان مستر سی کیو را بررسی می کنیم تا ببینیم چگونه این پیروزی مقابل نماینده آمریکای جنوبی رقم بخورد.

علیرضا بیرانوند: (7.5) یک دبل سیو و گلی که نباید می خورد

علیرضا بیرانوند در تمام جریان بازی شاید 4 یا 5 بار به زحمت افتاد و به جز شوتی که از پشت محوطه تسلیم شد و می توانست سریع تر عمل کند در الباقی صحنه ها بهترین واکنش مناسب را داشت و اوج کارش دبل سیوی بود که انجام داد و تیم حریف را از رسیدن به گل دوم بازداشت.

مجید حسینی: (8.5) مستحکم، قابل اطمینان و پخته در عین جوانی

روز به روز پیشرفت در بازی اش مشاهده می شود. در تمام درگیری های تن به تن بر حریف چیره بود. به موقع بدن می گذاشت و سر می زد و تیم را به جلو می راند. مجید یکی از بهترین ها بود. او یک فرصت گلزنی ایده آل را نیز در محوطه جریمه بولیوی از دست داد. 

روزبه چشمی: (6) همچنان با ترس و لرز

هنوز هم نمی توان با خیال راحت دفاع را به او سپرد. دو سه اشتباه در نیمه نخست در پاس دادن و همچنین صحنه ای که جا ماند باعث شد تا نمره اش به شدت پایین بیاید. با این حال روزبه هنوز هم روحیه خود را از دست نداده و مشاهده شد که چندین بار بازیسازی را هم از همان دفاع آغاز کرد و بازیکنان پیش روی خود را جا گذاشت.

صادق محرمی: (6.5) درگیر استرس

مدافع جوانی که دومین بازی ملی خود را هم تجربه کرد اما استرسی که در نخستین حضورش در ورزشگاه آزادی تجربه می کرد اجازه نداد بازی فوق العاده همیشگی اش را به نمایش بگذارد. عادت کرده بودیم در سمت راست با حضور بازیکنانی چون رامین رضاییان و وریا غفوری نفوذها و ارسال های بیشتری را ببینیم اما صادق زیاد چنین کاری را نکرد و نسبت به همتای خود در سمت چپ کمتر پیشروی و ارسال کرد.

احسان حاج صفی: (8) شاداب با ارسال های مواج

علی الخصوص در نیمه اول جزو بهترین های تیم ملی بود. حاج صفی چندین بار با ارسال های مواج و خوش ارتفاعش تیم حریف را به دردسر انمداخت و بازیکنان خودی را صاحب موقعیت کرد اما هیچ کدام به نتیجه نرسید. او در نیمه دوم هم می توانست گلزنی کند اما با کم دقتی ضربه سرش راهی اوت شد.

امید ابراهیمی: (7.5) آقای میانه میدان

به تنهایی در مرکز خط میانی انجام وظیفه می کرد و کارش هم سخت تر بود. دوندگی بالایی داشت و در اکثر جنگ های تن به تن بر حریف فائق آمد. با این حال در نیمه دوم خستگی در دقایقی بر امید ابراهیمی چیره شد اما اجازه نداد کیفیت بازی اش با خللی مواجه شود. امید بازهم نمره قبولی را از کی روش گرفت.

سامان قدوس: (7) پرانگیزه اما سردرگم

انگزیه فوق العاده ای برای خودنمایی و گلزنی داشت اما در پست جدیدی به میدان رفت. قدوس باید بیشتر بازیکنان هم تیمی را صاحب توپ می کرد و برنامه ریزی حمله را انجام می داد. او چند باری هم از راه دور اقدام به شوتزنی کرد که به موفقیت نرسید.

وحید امیری: (6.5) افت ترکیه ای

اصلا با آن وحید امیری جام جهانی قابل قیاس نبود و مشخص است که مصدومیتش در ترابوزان به او اجازه بازگشت نداده است. امیری مانند همیشه زیاد دوید و این بار در کارهای دفاعی هم دخالت بیشتری داشت اما آن شماره 11 همیشگی نبود.

مهدی طارمی: (7.5) پرتلاش و تاثیرگذار

اولین کار مثبت او پاس در عمق فوق العاده اش به سردار آزمون بود که به نتیجه نرسید. طارمی روی گل اول هم بعد از جهانبخش مهمترین کار را انجام داد و با یک اثر به موقع راه رسیدن به گل را تسهیل کرد. مهاجم تیم ملی درنیمه دوم خودش هم می توانست گلزنی کند اما کم دقتی همیشگی اش مانع از این کار شد و توپش به بیرون رفت. حالا مهدی باید خودش را برای بازی با الریان مهیا کند.

علیرضا جهانبخش: (7.5) یک گلی که می توانست بیشتر باشد

انتظارات از او بالاست و شاید همین مساله باعث شده علیرضا درصد خطا و اشتباهاتش در تیم کی روش بیش از بازی های باشگاهی اش باشد. یک گل زد اما می توانست حداقل یک گل دیگر را هم بزند. علیرضا حالا در تیم ملی 5 گله شده و می تواند نکته مثبتی برای ادامه کارش در تیم ملی و همچنین برایتون باشد.

سردار آزمون: (6.5) بازگشت نه چندان قدرتمندانه

بعد از قهر عجیب و غریبش و بازگشت دوباره بعد از جام جهانی یک نیمه در زمین بود اما عملکرد راضی کننده ای نداشت. سردار چند بار در محوطه جریمه صاحب توپ شد اما ضربات آخرش چندان جالب نبود. سردار در برابر مدافعین بولیوی سربلند نشد تا همچنان تعداد گل های ملی اش روی 23 باقی بماند.

مهدی ترابی: (8) بازهم درخشان​

فقط 45 دقیقه احتیاج داشت تا نشان دهد می تواند اصلی ترین سورپرایز کی روش برای جام ملت ها باشد. بازیکن مورد علاقه مرد پرتغالی بعد از گلی که ماه قبل به ازبکستان زد این بارهم دروازه بولیوی را باز کرد و یکی دو توپ خوب هم برای دیگر بازیکنان ساخته و پرداخته کرد که به نتیجه نرسید. ترابی با بیشترین میزان آمادگی خودش را برای حضور در پرسپولیس آماده می کند.

مسعود شجاعی: (7) کاتالیزور باتجربه

اولین توپی که صاحب شد را خیلی راحت از دست داد اما رفته رفته با پاس های تک ضرب و رو به جلویش هم گره گشای بازی بود و هم سرعت حملات را افزایش می داد. مسعود مانند تیم باشگاهی اش رو به جلو بازی می کرد و دیگر وظایف دفاعی اش آنچنان سفت و سخت نبود. همین مساله هم باعث شد تا کارایی بیشتری داشته باشد.

اشکان دژاگه: (7) تکرو اما خطرساز

گل دوم را با چاشنی اشتباه مدافع بولیوی ساخت و یک ایستگاهی خیلی خوب هم زد که طارکی قدرش را ندانست. با این حال اشکان در الباقی دقایق سعی بر بازی انفرادی داشت که گاها می توانست اثرگذار باشد و گه گاه توپ هایش خراب می شد و برای تیم حریف موقعیت ایجاد می کرد.

کریم انصاری فرد: (6.5) ای کاش آن توپ گل می شد

به جای سردار به زمین آمد اما بهتر بازی نکرد. تیم نداشتن کریم کاملا در سبک بازی اش مشخص بود. او می توانست با این حال یک گل بزند اما دریبل زیبایش با شوت دقیقی همراه نشد و به بالای دروازه رفت.

علی قلی زاده:-

از دقیقه 78 به زمین آمد و مانند بازی با ازبکستان فرصت خودنمایی نداشت. با این حال یک شوت زد که درون چارچوب جایی نداشت.

علی کریمی:-

از دقیقه 84 به زمین ورود کرد و حضورش آنچنان پررنگ و کافی نبود که بتوان آنالیز دقیقی از بازی اش داشت. با این حال او جایگزین بازیکنی شد که در استقلال هم جایش را گرفته است.

عکس‌ها: امیرحسین خیرخواه