کاربن کارلوس کیروش روی نام حریفان ایران
ازبکستان، بولیوی و سپس ونزوئلا. 3 بازی تدارکاتی تیم ملی برای حضوری پرقدرت در جام ملتهای آسیا. به نظر شما کافی است؟ آیا رقبا با توجه به سبک بازی حریفانی چون یمن، عراق و ویتنام انتخاب شدهاند؟
به گزارش ایلنا، درباره بولیوی بحث و انتقاد فراوان است اما نباید به فدراسیون فوتبال برای انتخاب این تیم خرده گرفت. به بازیهای قبلی و بعدی بولیوی که نگاهی بیندازیم، از انتقاد دست میکشیم.
بولیوی بعد از پایان جام جهانی 2018، مقابل عربستان بازی کرد. در دیداری تدارکاتی که با تساوی 2 بر 2 به پایان رسید. این تیم همین ماه هم در ورزشگاه شهر یانگون میانمار، میهمان این تیم شرق آسیایی است. بولیوی در یک سال گذشته بردی بهدست نیاورده و حتی به تیم ملی کوراسائو هم باخته اما میتواند حریفی تدارکاتی برای محک بازیکنان تیم ملی باشد. اینکه کدام بازیکنان آمادهاند و میتوانند به جام ملتها بروند و کدام یک نه.
ایران بعد از بازی با بولیوی، باید مقابل ونزوئلا بازی کند. کمی فکر کنید. نام ونزوئلا آشنا نیست؟ قطعا جوابتان مثبت است، چون تیم ملی 13 نوامبر 2017 در ورزشگاه گوفرت شهر نایمخن مقابل این تیم بازی کرد و با تک گل علیرضا جهانبخش به برتری رسید. ونزوئلا در شرایطی برای انجام بازی تدارکاتی با تیم ملی به هلند رفت که ایران برای حضور در جام جهانی و مصاف با پرتغال، اسپانیا و مراکش آماده میشد. تیمهایی که سبک بازیشان کوچکترین شباهتی به ونزوئلا نداشت.
ونزوئلا در روزهای فیفا-آبان ماه- میهمان ایران است. این تیم بعد از ازبکستان و بولیوی، سومین حریفی است که شاگردان کیروش مقابل آن محک میخورند. گفتیم ازبکستان، دوباره نکتهای به ذهنمان میرسد. این تیم هم قبل از جام جهانی 2018 و در یک بازی تدارکاتی برابر ایران وارد زمین شد و با نتیجه یک بر صفر شکست خورد. با تک گل روزبه چشمی در دقیقه 17 و در ورزشگاه آزادی. البته میگفتند آن تیم ازبکستان، تیم دومش است. به سرمربیگری تیمور کاپادزه.
ایران بعد از جام جهانی نیز نخستین بازی تدارکاتی خود را مقابل ازبکستان برگزار کرد. یعنی تیم ملی برای حضور در جام جهانی و جام ملتها، دو حریف تدارکاتی مشترک داشته. دو حریف با سبک بازی متفاوت که مشخص نیست برای شبیهسازی با کدام رقیب مورد توجه فدراسیون فوتبال قرار گرفتهاند.
درباره ونزوئلا، تنها انتقاد همین است که نوشتیم. اینکه چرا در فاصله کمتر از یک سال، دوباره تیم ملی با این کشور بازی تدارکاتی برگزار میکند. از رتبه و رده ونزوئلا در فیفا خردهای نمیگیریم چون این تیم قرار است قبل از جام ملتهای آسیا، مقابل ژاپن هم بازی کند. اگر ما اشتباه میکنیم، قطعا ژاپنیها با کلی تدبیر و فکر، این تیم را برای انجام بازی انتخاب کردهاند. بنابراین از تقابل با ونزوئلا، ایراد جایگاهی نمیگیریم. حرفمان این است که چرا در طول کمتر از یک سال، دو بازی تدارکاتی با ازبکستان و ونزوئلا. مگر تیم دیگری در کره زمین وجود ندارد؟
تیمهای آسیایی از روزهای فیفا بهترین استفاده را کرده و هر یک دو بازی تدارکاتی در برنامه دارند. از استرالیا گرفته که مقابل لبنان و کویت بازی میکند تا کرهجنوبی که قرار است برابر کاستاریکا و شیلی به میدان برود. عراق با آرژانتین و عربستان بازی میکند، ژاپن برابر کاستاریکا و پاناما میایستد و عربستان هم به مصاف برزیل و عراق میرود.
تیم ملی ایران اما یکی از روزهای فیفا را از دست داده و در دومی باید مقابل بولیوی محک بخورد. با این شرایط و برنامهای که سایر تیمها برای حضوری پرقدرت در جام ملتهای آسیا طرحریزی کردهاند، آیا میتوان به کسب عنوان قهرمانی دل بست؟