برای کسب یک نتیجه تاریخی
سیدجلال حسینی سرمربی پرسپولیس شد
در شبی که برانکو ایوانکوویچ به دلیل محرومیت نتوانست روی نیمکت سرخپوشان را برابر السد هدایت کند، کاپیتان این تیم توانست به خوبی نقش رهبری تیمش را عهدهدار شود.
به گزارش ایلنا، آن چه در شب دهم مهرماه 97 خورشیدی در قالب نمایش پرسپولیس مقابل السد روی پرده لیگ قهرمانان آسیا آمد، به واقع تلفیقی از مدیریت بیرونی و درون میدانی بود؛ نکاتی که برانکو ایوانکوویچ از طریق برادرش زلاتکو به بازیکنان انتقال داد و به موازات آن نکاتی که سیدجلال حسینی به شکلی کاملا فیالبداهه و تجربی به بازیکنان گوشزد کرد تا شکل دهنده مدیریت بیرونی و درون میدانی سرخها در حساس ترین بازی تاریخ این باشگاه باشد.
در شبی که پروفسور از نشستن روی نیمکت تیمش محروم بود، گرچه فرامین و خواستههای او مو به مو در برنامههای پرسپولیس دیده شد و زلاتکو کوشید ماکت کوچکی از برانکو باشد اما نباید فراموش کرد که جبران فقدان او کاپیتانی با تجربه و میدان دیده را هم میطلبید که در سخت ترین شرایط قابلیت کنترل مدیریت اوضاع را داشته باشد.
سید جلال حسینی سه شنبه شب نقش برانکوی درون میدان را برای پرسپولیس بازی کرد. مدافعی سختکوش، بی حاشیه و البته در آمادگی بدنی بسیار بالا که سهم فراوانی در این پیروزی داشت. سید جلال بازی با السد قطر(در ورزشگاه جاسم بن حمد شهر قطر)سرآمد همه سید جلالهایی بودکه از 10 سال پیش تاکنون در لیگ برتر و در قامت تیم ملی دیدهایم. این سید جلال بی هیچ اغماضی پرامتیاز ترین سیدجلال در تمام سالهای حضورش در میادین داخلی و خارجی بود.
بسی بالاتر از آنچه در برزیل مقابل آرژانتین خلق کرد، بسیار موثرتر و کلیدیتر از قهرمانیهای پی در پی با سپاهان و فرسنگها جلوتر از آن مردی که در یک شب بهعنوان یکی از دو مدافع برتر فوتبال ایران از مردم رای اعتماد گرفت.
بخش اعظمی از پیوستگی پرسپولیس در 3 سال اخیر وابسته به همین بازیکن است. مردی که با دوندگی بی وقفه در قلب خط دفاع، خود منشا انگیزه به دیگر بازیکنان است. سید جلال 37 ساله در همه این سالها فارغ از حاشیههای مقطعی، درمیدان بازی همواره عنصری سازنده و اثر گذار در ترکیب پرسپولیس بوده است. آخرین دستاورد او در بازی رفت مقابل السد زمینه ساز موفقیتی بزرگ برای پرسپولیس بود و شاید همچون علیپور در خط آتش تیمش چندان دیده نشد اما درصد بالایی از این موفقیت را با خود پدید آورد.
اگر پرسپولیس در اوج فقدان بازیکن در آستانه بزرگ ترین موفقیت تاریخ باشگاهش قرار دارد، قطعا برانکو ایوانکوویچ سهم فراوانی از این موفقیت را در اختیار دارد اما در کنار او سید جلال حسینی همواره پرسپولیس را از نبوغ خود بهره منده ساخته است و کم سهم در خلق این داستان شیرین نداشته است.
می توانیم پرسپولیس را به واسطه برخورداری از این ستونهای موفقیت با تحلیلی شجاعانه فینالیست آسیا بدانیم. شاید 90 دقیقه مانده از بازی با السد به ظاهر ترسآفرین و نگران کننده باشد اما این پرسپولیس راه خودش را میرود.