تراکتورسازی؛ مدعی قهرمانی یا تیم عجایب؟!

به گزارش ایلنا، هرچه نام بزرگ در ذهن‌تان قابل تصور باشد یا به لطف سرمایه عظیم زنوزی مالک این باشگاه در ماه‌های اخیر راهی تبریز شده‌اند و یا بر‌اساس شایعات به آنجا خواهند رفت. هنوز بر سر این‌که جذب مسعود شجاعی که در اواخر دوران فوتبالش قرار دارد و اشکان دژاگه که عملاً دو سال از میدان دور بوده به جمع قرمزهای تبریزی بحث جریان دارد و صحت فلسفه جذب آنها زیر سوال است که نام‌های مربیان کاندیدا شده برای هدایت تیم اسباب حیرت و نا‌امیدی می‌شود.

جان توشاک ولزی هم که 3 ماه توأم با تنش و نارضایتی را در تراکتورسازی سپری کرد، گزینه مناسبی با احتساب حدود 3 سال دور ماندنش از تیم‌های مطرح باشگاهی جهان نبود و فرجام کارش را هم دیدید که چه شد اما عجیب‌تر از آن نام افرادی است که برای جایگزینی او کاندیدا شده‌اند و روبرتو کارلوس که بر‌خلاف بازیگری‌اش در دوران مربیگری‌اش کارنامه روشنی ندارد و اسون گوران اریکسون سوئدی که با رسیدن به مرز 70 سالگی‌اش از روزهای لاتزیویی خود و همچنین دوران سرمربیگری‌اش در تیم ملی انگلیس بسیار دور است، نفراتی از این دست هستند.

آنها برای هدایت پرشورها در ادامه فصل جاری گزینه‌هایی غیر‌عقلایی نشان می‌دهند، زیرا تا بخواهند با شرایط محیط کارشان خو بگیرند و فضای لیگ ایران را بشناسند حداقل یک نیم‌فصل زمان خواهد برد و در چنان مدتی کسب نتایجی متوسط و ضعیف می‌تواند تیم تبریزی را به کلی از تک و تا بیندازد.

شاید هواداران تراکتورسازی از رتبه پنجمی تیم محبوب‌شان در جدول رده‌بندی لیگ چندان ناراحت نباشند اما خط حمله که این همه روی آن خرج شده تا موجب گل‌هایی پرشمار باشد حتی به معدل یک گل در هر بازی هم نرسیده و با اکتفا به شش گل زده تفاضل گل منهای یک را برای تیمش ارمغان آورده است.

تراکتوری‌ها که فعلاً با مربیگری موقتی محمد تقوی به میدان می‌آیند، در 7 بازی خود فقط دو برد داشته‌اند و از صدول جدول 6 امتیاز دورند و اگر قرار بود هزینه‌های کلان زنوزی در این فصل فقط ثمری از این دست داشته باشد، این تیم می‌توانست با اکتفا به خریدهای داخلی و کم نام و نشان‌تر هم این رتبه را به دست بیاورد و از یاد نبرده‌ایم که امیر قلعه‌نویی با خریدهایی معمولی (در قیاس با خریدهای زنوزی) تیم را نایب قهرمان لیگ کرد.

پس از تحقق نیافتن شایعات حاکی از جذب کریم انصاری‌فرد مدتی است که احسان حاجی‌صفی به تراکتورسازی بازگشته است و هرچند وی در قیاس با دژاگه و شجاعی خرید بسیار معقول‌تری است، ناظران طبعاً به این پرسش می‌رسند که استدلال‌های زنوزی و دوستانش بر کدام پایه استوار است و آیا فقط با مشتی اسم بزرگ می‌توان به مقصود رسید.

پاسخ این سوال را به گذشت زمان می‌سپریم اما تا اینجای کار تیم پرطرفدار تبریزی بیشتر سرزمین عجایب بوده تا یک تیم هدفمند و هوشیار فوتبالی.