شرایط پرسپولیس بهتر است ولی نتیجه دربی مشخص نیست/ هیچ مهاجمی مثل من در حال حاضر وجود ندارد

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، پایان رافت یکی از چهره‌های همیشه جذاب دربی‌های پایتخت است و جزو نفراتی که با نزدیک شدن به بازی حساس استقلال و پرسپولیس تماشاگران دو تیم یاد او می‌افتند. او با وجود اینکه سالهاست از فوتبال خداحافظی کرده ولی هنوز ناگفته‌های زیادی از دوران بازی خود دارد که البته همچنان نسبت به افشای آنها محتاط و محافظه‌کار است. او در آستانه دربی 90 گفت‌وگویی با خبرنگار ورزشی ایلنا انجام داد و صحبت‌های جالبی را مطرح کرد:

پایان رافت این روزها کجاست و چه می‌کند؟

در حال حاضر فعالیت فوتبالی من به آکادمی‌ و مدرسه فوتبالی که راه‌اندازی کرده‌ام بر می‌گردد و فعالیت رسمی در فوتبال ندارم. یک زمین فوتبال در تهران گرفته بودم که دیگر نتوانستم آن را تمدید کنم و به اسلامشهر رفتم و الان آنجا مشغولم. متاسفانه در تهران به فوتبالی‌ها زمین نمی‌دهند و غیرفوتبالی‌ها برایشان در اولویت قرار دارد.

چرا با باشگاه پرسپولیس برای مدرسه فوتبال همکاری نمی‌کنید؟

پرسپولیس هم به بعضی از پیشکسوت‌ها چنین امکاناتی می‌دهد ولی این‌ها برنامه‌ریزی دقیقی پشتش نیست و شرایط خاص خودش را دارد. کل ایران دوست دارند برای استقلال و پرسپولیس بازی کنند ولی این دو باشگاه هیچ وقت به آکادمی اهمیت نمی‌دهند. باشگاه‌های شهرستانی مثل سپاهان و ذوب آهن آکادمی‌های خوبی دارند ولی استقلال و پرسپولیس فقط استفاده کننده هستند و هر سال پول هنگفتی می‌دهند و بازیکنان تیم‌های دیگر را می‌خرند. شما بگو چرا باید بهترین استعدادهای فوتبال جذب آکادمی کیا شوند؟ مگر مهدوی‌کیا امکاناتش بیشتر از استقلال و پرسپولیس است؟

سوای بحث فوتبال پایه شرایط حال حاضر استقلال و پرسپولیس را در آستانه دربی چطور می‌بینید؟

شرایط دو تیم خوب نیست ولی به هر حال دو تا تیم بزرگ فوتبال ما هستند و رقیب سنتی هستند. حاشیه همیشه اطراف این دو تیم وجود دارد و  امسال فراز و نشیب زیادی در آنها دیده‌ایم. استقلال تغییرات زیاد داشته و مدتی طول می‌کشد به هدفش برسد و برای این موضوع تلاش می‌کنند. پرسپولیس فکر می‌کنم اوضاعش کمی بهتر است و عملکرد بهتری داشته است. با رفتن برانکو، کالدرون به تیم آمد و یکی دو بازیکن اضافه شده که قبلاً هم در تیم عضویت داشتند و تغییرات کمتری شاهد بودیم و به این دلیل شرایط پرسپولیس بهتر است. در کل تیمی که از نظر روحی و روانی شرایط بهتری داشته باشد موفق‌تر خواهد بود.

پس تیم شما دربی را می‌برد.

شرایط دربی قابل پیش بینی نیست و نمی‌توان روی قدرت تیم‌ها نظر داد ولی فکر می‌کنم شانس بردن پرسپولیس بیشتر است و امیدوارم این اتفاق هم بیافتد. البته استقلال خیلی تیم قابل احترامی است و قصد نادیده گرفتن ارزش‌های این تیم را ندارم.

برگردیم به زمان خودتان. چند دربی را تجربه کردید و چند گل زدید؟

فکر می‌کنم در 8 یا 9 دربی حضور داشتم و 2 گل هم زدم که یکی از آنها را قبول نکردند و یک گل به اسمم ثبت شد که به دوست و همشهری خود هادی طباطبایی زدم. طباطبایی از بهترین گلرهای ایران است و گل من شانسی وارد دروازه شد و توپ خورد به سرم و رفت توی گل.

طباطبایی آن زمان به خاطر بازی خوب مقابل دانمارک سر زبان‌ها افتاده بود و بعدها به شوخی می‌گفتند مهاجمان دانمارک باید از رافت گل زدن به طباطبایی را یاد بگیرند

نه این چه صحبتی است. من کسی نیستم که بخواهم چیزی یاد کسی بدهم. آن گل هم همانطور که گفتم شانسی بود.

جذاب‌ترین دربی که در آن حضور داشتید کدام بود؟

فکر می‌کنم همان دربی سال 79 بود که یکی از جذاب‌ترین دربی‌های تاریخ بود. 4 گل داشت، جنجال داشت و هرچه بخواهید در آن بود. متاسفانه بعد از بازی فضایی ایجاد کردند که زیبایی‌های آن تحت الشعاع قرار گرفت. بحثی که فکر می‌کردیم تمام شده ولی هرجا نشستند در موردش صحبت کردند.

چرا یک بار برای همیشه در مورد درگیری با برومند صحبت نمی‌کنید و حقایق را نمی‌گویید؟

چون من برای رفاقت و نان و نمکی که با کسی می‌خورم ارزش قائلم و وقتی با کسی دست می‌دهم نمی‌خواهم آبرویش را ببرم. هرکسی می‌داند آنجا چه اتفاقی افتاد و خودش می‌داند و خدای خودش. اگر من فحاشی کرده بودم تاوانش را می‌دادم ولی من حتی یک روز هم محروم نشدم چون واقعاً کاری نکرده بودم. آنهایی که 18 ماه محروم شدند باید توضیح بدهند چکار کردند.

ولی مگر می‌شود یک نفر بدون دلیل به صورت کسی مشت بزند؟

نمی‌دانم می‌شود یا نه. آن بازی به طور دقیق با اتفاقاتش توسط کمیته انضباطی و بزرگان فوتبال آن زمان موشکافی شد و صحبت‌های همه را شنیدند و حکم صادر کردند. از آنها بپرسید چرا من یک روز محروم نشدم و آنها 18 ماه از فوتبال دور بودند. بعد از آن روز 10 بار مارا جاهای مختلف دعوت کردند و رو بوسی کردیم و حتی خودم پیش قدم می‌شدم برای این کار ولی وقتی دست می‌دادیم و می‌رفتیم فردایش تا یک تریبون می‌دیدند میگفتند پایان رافت فحش داده است. خب باید یک جوری حرکتشان را توجیه کنند و اگر این را نگویند چه می‌توانند بگویند؟

شاید دلیلش این است که سکوت کرده‌اید و نمی‌گویید چه اتفاقی افتاد و ماجرا یک طرفه نقل می‌شود؟

گفتم که من برای قول و قرار و نان و نمک ارزش قائلم و نمی‌خواهم آبروی کسی را ببرم. من دیگر 28 ساله نیستم و 50 سالم است. تعجب می‌کنم از کسانی که تا یک تریبون می‌بینند خودشان را گم می‌کنند و هرچه می‌خواهند می‌گویند. پرویز رفیق من است و دوست ندارم علیهش حرف بزنم ولی واقعاً مشکل از من است که سکوت کرده‌ام. اشکالی ندارد بگذارید هرچه می‌خواهد بگوید.

الان اگر جایی به طور مشترک دعوت شوید بازهم دست می‌دهید؟

ما در طول سال شاید 10 بار همدیگر را در محافل مختلف ببینیم ولی اگر جایی برای مطرح کردن دوباره این موضوع باشد نمی‌روم. چند بار دست بدهیم و بعدش بروند برای تیتر یک شدن آن صحبت‌ها را انجام دهند؟ متاسفانه نمی‌خواهند باور کنند فوتبالشان تمام شده و دیگر روی بورس نیستند و هرکاری می‌کنند که به رسانه‌ها برگردند. همه هم من را میشناسند و هم بقیه بازیکنان را. در طول سال‌هایی که فوتبال بازی کردم یک حاشیه کوچک کسی از من ندیده است و اخلاقم را همه می‌شناسند.

ناراحت نمی‌شوید که با چند سال حضور در فوتبال همه شما را با آن اتفاق به یاد می‌آورند؟

نه. مهم نیست و با هرچه می‌خواهند به یاد بیاورند. من زحمت کشیدم به پیراهن پرسپولیس رسیدم و با دلالی و پول دادن وارد فوتبال نشدم. افتخارم این است که خود پروین من را خواست و حتی عابدینی به من گفت راضی به جذب تو نبودم ولی در موردت اشتباه می‌کردم.

سیستم آن زمان علی پروین به علی اصغری معروف بود. این نام از کجا آمد؟

نمی‌دانم از کجا آمد ولی اصلاً چنین مسائلی را قبول ندارم. هرکسی می‌تواند با سیستم علی اصغری 27 تا جام بیاورد بیاید انجام دهد. علی پروین با یک نگاه متوجه می‌شد باید چطور ترکیب بچیند و ارنج کند. چند صد بازیکن به فوتبال معرفی کرده و شاگردهایش همه مربیان خوبی شده اند. دایی، قلعه‌نویی، درخشان، مایلی کهن و... همه شاگردان پروین بودند و اگر سیستم او علی اصغری بود الان همه به این سیستم بازی می‌کنند. آقای قلعه نویی که از بهترین مربیان فوتبال ماست با همین سبک بازی می‌کند و هنوز قهرمانی می‌آورد و نشان می‌دهد سیستم علی پروین هنوز هم جواب می‌دهد.

آن زمان شما را مهره اصلی سیستم علی پروین می‌دانستند و می‌گفتند از همه جای زمین توپ را برای رافت می‌فرستاند تا به خاطر قد بلندش سر بزند

اصلا چنین چیزی نبود و سیستم بازی ما این نبود. ما همه نوع بازیکنی در زمین داشتیم. حمید استیلی جنگنده بازی می‌کرد. علی کریمی تکنیکی را داشتیم. مهدوی کیای فانتزی و هر شکل بازیکنی که بگویید در زمین بود و من هم به واسطه قد بلندم فیزیکی بازی می‌کردم.

در بین مهاجمان حال حاضر کدام بازیکن را شبیه پایان رافت می‌دانی؟

هیچ بازیکنی مثل من در حال حاضر وجود ندارد. شاید بگویم اینطور برداشت شود که از خودم تعریف می‌کنم ولی هر کسی ویژگی‌های خاص خودش را دارد و من هم کسی را شبیه خودم نمی‌بینم. شما کسی را می‌شناسی؟

شاید تا حدی کی‌روش استنلی سپاهان را بتوان مقایسه کرد

استنلی بازیکن خیلی خوبی است و روی توپ‌های هوایی عالی کار می‌کند. آقای قلعه‌نویی همیشه بازیکنان خوبی جذب می‌کند که به درد سبک فوتبالی‌اش می‌خورد.

صحبت از علی پروین شد. مسائلی که در مورد رختکن پرسپولیس می‌گویند درست است؟

علی پروین حکم پدر را برای ما داشت و بزرگتر تیم بود. یک شیرینی خاصی داشت و اگر هم حرفی می‌زد دلسوزانه و پدرانه بود. اگر من بد بازی کنم علی پروین یقه‌ام را نگیرد پس چه کسی باید بگیرد؟ اگر حرفی هم می‌زد به خاطر پیشرفت خودمان بود و هرچه می‌گفت از دست او ناراحت نمی‌شدیم.

و در آخر اینکه دربی است و کری‌هایش. برای استقلالی‌ها کری نمی‌خوانی؟

من هیچ وقت کری نخواندم و اصلا بلد نیستم کری خواندن چگونه است.