گلم مقابل لیورپول حاصل خشمی درونی بود
بیل: با رفتن رونالدو، وضعیت رئال بهتر شده است
این نخستین بار است که گرت بیل داستان آن گل را می‌گوید، فریم به فریم و بخش خارق‌العاده آن شرایط روانی و ذهنی‌اش لحظاتی پیش از فرود آمدن توپ ارسالی مارسلو روی سر او و پی بردن لیورپول به معنا و مفهوم ویرانگری بود. او گفت: «عصبانی‌ام. خیلی عصبانی‌ام، راستش را بخواهید. مسلما حس می‌کردم حقم بود در ترکیب اصلی باشم. من خوب گل می‌زدم پس بله، برایم سخت بود خشمم را درونم نگه دارم.»
به گزارش ایلنا، او در سه بازی‌اش قبل از فینال کیف 4 گل زده بود که شامل گل هفته قبلش به ویارئال می‌شد. سه دقیقه از ورودش به پایتخت اوکراین گذشته بود که روند گلزنی‌اش را ادامه داد. اتفاقی که افتاد، 4 دقیقه پس از عبور بازی از دقیقه 60 به چیزی فراتر از یک ظرفیت معمولی برای جلوگیری از بروز ته‌نشین‌های احساسی نیاز داشت که روانشناسان ورزشی درباره‌اش صحبت می‌کنند. بیل هم می‌بایست بحث شک و تردید درباره توانایی‌هایش را می‌بست چون همانطور که او در صحبت‌هایش فاش می‌کند، هرگز پیش از آن بازی گل قیچی برگردان نزده بود. برای بازیکنی معمولی اضطراب در دیداری که بیش از 300 میلیون مخاطب در سراسر دنیا دارد طبیعی است اما چیزی که او توصیف می‌کند مثل یک لحظه آرامش خفیف و ساکن ذهنی بعد از تماشای توپ ارسالی از سمت مارسلو است.
او می‌گوید: «می‌توانستی ترجیح دهی توپ را پایین بیاوری و بعد کاری بکنی اما می‌دانی در موقعیتی هستی که اگر پایین بیایی به تو نزدیک می‌شوند پس باید کار دیگری بکنی. قطعاً آن موقع به اینکه ممکن است حرکتت احمقانه به نظر برسد فکر نمی‌کنی. اگر امتحانش نکنی، هرگز اتفاق نمی‌افتد. اگر وقت داشته باشی درباره‌اش فکر کنی هم رخ نمی‌دهد. آن موقع باید همان تصمیمات غریزی که معمولاً به گرفتن‌شان عادت داری را بگیری تا بهترین نتیجه را بگیری.» پس او به خودش اعتماد کرد، کفشش را زیر توپ گذاشت تا آن را روی قوسش به تور دروازه بچسباند. از او در حالی که سه سال پیش در اردوی تمرینی تیم ملی ولز این حرکت را تمرین می‌کرد فیلم گرفته‌اند اما هینس لیندر اتریشی یکی از دروازه‌بان‌هایی بود که در یکی از بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2017 ضربه‌ای مشابه ضربه بیل را مهار کرد.
بیل گفت: «می‌دانستم توپ دقیقاً کجا رفت و در فیلم‌ها هم می‌توانید ببینید که سرم را برای دنبال کردن توپ دقیقاً به همان طرفی می‌چرخانم که توپ رفته بود. به محض اینکه توپ را زدم، می‌دانستم که ضربه خوبی زدم. به زمین افتادنم سبک بود؟ نه شما آن را احساس نمی‌کنید.» و بعد لحظه‌ای که توپ داشت به سمت تور می‌رفت، فقط سکون بود. بیل ادامه داد: «برای کسری از ثانیه سکوت عجیبی همه جا را فرا گرفت و بعد همه چیز منفجر شد. یادم هست که مارسلو و تونی کروس داشتند می‌دویدند چون در محدوده دید من بودند و بعد از آن همه روی من افتادند.»
«گلت بهتر از گل کریستیانو رونالدو به یوونتوس بود؟» این سوالی بود که یک دختر بچه مدرسه‌ای 9 ساله به نام شارلوت مک‌للان در مصاحبه‌ای که این هفته در BT Sportمنتشر می‌شود از او پرسید و بیل هم پاسخی سیاستمدارانه به آن داد: «این من نیستم که باید درباره این موضوع صحبت کنم.»
برای بیل عجیب بود که چرا گلش در جمع 10 گل برتر یوفا از فصل گذشته لیگ قهرمانان قرار نگرفت. او گفت: «من نمی‌دانم چطور شد که گل من در آن فهرست نبود. من می‌خواهم بدانم چه کسی مسوول گزینش گل‌هاست چون می‌خواهند که او اخراج شود.»
البته ضربه قیچی بیل پایان بخش درخشش او در کیف نبود. یک حمله دقیقه 83 هم از سوی او صورت گرفت که به رؤیاهای لیورپول و دوران بازیگری لوریس کاریوس در این تیم پایان داد. البته سطح اهانت‌هایی که به دروازه‌بان آلمانی لیورپول شد آنقدر کار را برای او سخت کرد که صدای بیل را هم درآورد. او گفت: «من همیشه سعی می‌کنم قوسی به توپ بدهم و این در مورد ضربات ایستگاهی‌ام هم صدق می‌کند. شما همیشه می‌‌خواهید مهار ضربه را سخت‌تر کنید چون اگر گل نشود حداقل برای حریف مشکل درست می‌کند. من فقط به کاریوس گفتم سرت را بالا بگیر. همه اشتباه می‌کنند. اشتباه کردن در فینال اما آخر بدشانسی است. بله من تصور می‌کنم که برای کاریوس آن شب همانقدر که به نظر می‌رسید بد بود اما فکر می‌کنم که او می‌توانست آن ضربه را بگیرد.»
رئال مادرید دیگر تیمی نیست که بازیکنانش زیر سایه غولی مثل رونالدو محو شوند. بیل در سه بازی تیمش در این فصل لالیگا گل زده است و شمار گل‌هایش در 8 بازی اخیرش را به 9 تا رسانده، روندی که از پایان فصل پیش شروع شد. احساس می‌کنی که جدایی رونالدو، مسیر حرکت بیل و دیگر بازیکنان رئال مادرید را روشن کرده است. او هم این موضوع را رد نمی‌کند: «مسلماً وضعیت کمی نسبت به زمانی که ما چنین بازیکن بزرگی در ترکیب‌‌مان داشتیم فرق می‌کند. شاید کمی آسوده‌تریم، بله. من تصور می‌کنم الان تیم‌تر هستیم، کار گروهی‌مان بهتر است و بیشتر به فکر کار گروهی هستیم تا تکیه به یک بازیکن.» چیز دیگری که اوضاع را در این فصل برای بیل بهتر کرده، انگلیسی صحبت کردن خولن لوپتگی برخلاف زین‌الدین زیدان است. بیل می‌گوید: «مسلماً انگلیسی حرف زدن لوپتگی با من خیلی به من کمک می‌کند. من می‌توانم با مربیان‌مان اسپانیایی صحبت کنم اما نه به اندازه‌ای که در زبان انگلیسی می‌توانم و لازم است به جزییات بپردازم. آیا لوپتگی سرمربی بهتری از زیدان است؟ من مطمئن نیستم که بخواهم به این سوال جواب بدهم.»
5 سال است که بیل لیگ برتر را ترک کرده اما او می‌گوید دوست دارد یک بار دیگر خودش را در جو متفاوت فعلی لیگ جزیره آزمایش کند. او گفت: «هم می‌شود گفت که دوست دارم برگردم هم نه. شما همیشه دوست دارید به آنجا برگردید و در لیگ خانگی‌تان بازی کنید چون همیشه بخشی از شما دلتنگ خانه است. من اما فعلاً از بازی برای بزرگترین باشگاه دنیا دارم لذت می‌برم.»
منبع: دیلی میل
