آسیا جای فریاد نیست؛ غرق آرزوهای آبی به قیمت سر به راه شدن روزبه

به گزارش ایلنا، شاید الان استقلالی ها هم می توانستند سرمستانه از کامبک هیجان انگیز تیمشان مقابل السد صحبت کنند و بگویند تیمشان غیرممکن را ممکن کرد. شاید 26 شهریور 97 برای آبی های پایتخت هم به تاریخ می پیوست و آنها می توانستند باری دومین بار به نیمه نهایی قدم بگذارند و از هوای خوبش لذت ببرند. شاید آسمان برای آبی ها هم در سه شنبه آبی بود. شاید....

مهمترین دقیقه بازی السد و استقلال نه وقتی بود که سدی ها گل نخست را به ثمر رساندند؛ نه وقتی که گل دوم این تیم وارد دروازه رحمتی شد و نه زمانی که چشمی لغزید و اخراج شد. همه چیز به دقیقه 22 برمی گشت. وقتی که روزبه به خاطر یک خطای ساده به سمت کمک داور حمله کرد و بر سرش فریاد کشید. شاید گمان می کرد با این فریادها جایش را در دل هواداران آبی بیش از پیش جا می کند اما گویا بی خبر از دقیقه 6 نیمه دوم بود. شاید روزبه تصور می کرد جاسم بن حمد، ورزشگاه آزادی یا لیگ خودمان است که داور تحت تاثیر جو ورزشگاه به یک تذکر ساده اکتفا کند اما اینطور نبود. اوبه حق اخطار گرفت و استارت نابودی کامبک استقلال را بدون اطلاع هیچ کس، حتی خودش، زد.

آرایش شفر بازهم شبهاتی داشت. تعویض های اوعلامت سوال های فراوانی را در ذهن می پروراند. ساختار دفاعی روی گل اکرم عفیف چالش مانکنی به راه انداخته بود اما بی تردید کمر استقلال وقتی شکست که مدافع مدرن تیمش در دقیقه 51 از زمین اخراج شد. یک کنترل اشتباه، توپ ربایی حسن الهیدوس و خطای شماره 4. تمام. استقلال در بهترین زمان ممکن، بدترین اتفاق را به چشم دید و پر زدن آرزوهایش را تماشا کرد و کاری هم از دستش برنمی آمد. بعد از این اخراج دیگر مشخص بود همه چیز تمام شده و زور آبی ها به السد باتجربه نخواهد رسید و نرسید. حتی گل مساوی هم زده شد تا یک برد 2-1 هم به دست نیاید.

در بااستعداد بودن و کیفیت بالای روبه چشمی هیچ شک و شبهه ای نیست. در اینکه او یک مدافع پا به توپ، هوشیار و به روز است هیچ تردیدی وجود ندارد اما اشتباهات او در روزهای حساس برای استقلالی ها از حد استاندارد گذشته است. همین دو دربی قبل بود که با خطا روی علیپور پنالتی به رقیب سنتی هدیه داد و باعث شکست تیمش شد. نمونه های دیگری هم برای این بازیکن وجود دارد که باید به آنها رجوع کرد و کادر فنی چاره ای درباره اش بیندیشد.

چشمی باید بداند فریاد کشیدن و یورش بردن به دل بازیکنان حریف و داور، نشان دهنده غیرت یک بازیکن نیست. روزبه باید یاد بگیرد. مورد برای یاد گرفتن به وفور دیده نمی شود اما کسانی هستند که می توانند سرلوحه خوبی برای پسر باغیرت آبی ها باشد. چند ساعت قبل، هم شماره او در تیم رقیب، یعنی سید جلال حسینی نشان داد چگونه می توان بدون داد و بیداد هم تعصب نشان داد و کمک حال تیم شد و محبوب هواداران شد. درست در همان دقایقی که چشمی اخراج شد و بازگشت استقلال را منتفی کرد؛ سید جلال گل نخست پرسپولیس را وارد دروازه لکومته کرد و شروع کننده شب تاریخی سرخ ها در آزادی بود.

چشمی می تواند تا سال ها در خط دفاع استقلال و تیم ملی حضور داشته باشد اما لازمه آن، این است که برخی رفتارها را از خود دور کند و تمام تمرکزش را روی فوتبال و داخل زمین بگذارد. این لیگ قهرمانان هم برای استقلال تمام شد. اصلا هیچ تضمینی نبود که اگر چشمی آن اشتباه را انجام نمی داد و اخراج نمی شد استقلال واقعا می توانست السد را شکست دهد و به نیمه نهایی برسد یا خیر. اگر و اما و شاید زیاد وجود دارد ولی مهمترین خروجی جاسم بن حمد برای آبی ها سر به راه شدن روزبه شان خواهد بود.

گزارش: نوید استادرحیمی