گریه مدیرعامل استقلال برای هوادار جام نمی‌شود
استقلال با سومدیریت گذشته همچنان شرایط سختی را دنبال می‌کند و بعد از اینکه سوپرکاپ را از دست رفته می‌بینند، شکایت بازیکنان قدیمی نیز چالش بزرگی را پیش پای فتحی قرار داده است.
به گزارش ایلنا، بد شروع کردند، بد ادامه دادند و نتیجه این شد که گیج مانده‌اند چه کنند؟ به لطف قانونی که سازمان لیگ طی چند سال اخیر گذاشته، استقلال توانست با مدیر جدید چند بازیکن بخرد. بازیکنانی که تصور می‌شد یک تیام دیگر باشند اما هیچ کدام فعلا کاری از پیش نبرده‌اند. در این میان باید به یاد شب‌های غفلت مدیران قبلی غبطه خورد که به تصور صید شاه‌ماهی‌ها نصف شب با بازیکنانی قرارداد بستند که یکی پس از دیگری مصدوم از آب درآمدند و با قید و شرط توانستند با استقلال قرارداد ببندند.
این یعنی بازگشت به عقب، بازگشت به همان نقطه‌ای که استقلال سال‌های پیش هم قرار داشت. آینده خوبی با این همه اتفاق جورو واجور نمی‌توان برای استقلال متصور شد، شاید قهرمانی دوباره در قاب یک رویا جا بگیرد درست گوشه طاقچه حسرت آبی‌ها. راستی الان چند سال است که در حسرت جام قهرمانی لیگ قرار دارند؟
هر مدیری هم می‌آید مدعی است مدیر قبلی هیچ سرمایه‌ای برای استقلال نگذاشته است. ویترین لیگ برتری استقلال سال‌ها است خالی مانده اما در مقابل پر است از ادعاهای پوشالی، چه چیز این باشگاه می‌تواند استقلال را امیدوار به قهرمانی دیگر کند وقتی هر روز یک سوژه جدید رویاها را کمرنگ می‌کند. خطیر را می‌فرستند آن طرف مرزها شاید خبری خوش بیاورد، شاید در دل پرونده‌های پرابهام بشود کاری کرد، این هم وعده‌های مقطعی است که زیاد نمی‌شود روی آن حساب باز کرد.
داشته‌های استقلال را به حال خود رها کردند و حالا برای همه آنچه حباب است، این طرف و آن طرف می‌روند، راستی کسی حواسش به هواداری که بابت همین بی‌توجهی‌ها برای درمان چشمانش طلاهای زنش را فروخت، هست؟ یا طرفداری که قلبش روی سکوها یکدفعه ایستاد و دیگر کار نکرد؟ میان این همه کلاف سردرگم و گیجی هوادار این تیم بحران زده دلخوش به کدام رویای واهی باشد که مسوولان استقلال برایش نقاشی کرده‌اند. ای کاش افتخاری روزی که می‌رفت خطاب به این هودار می‌گفت با ندانم‌کاری‌ها چه بلایی سر باشگاه آورده‌اند، گریه مدیر مستعفی به چه درد هوادار می‌خورد؟
