عملکرد والیبال ساحلی در بازیهای آسیایی
والیبال ساحلی ایران هم برای اولین بار با دو تیم راهی بازیهای آسیایی شد. بهمن سالمی و رحمان رئوفی زوج اول ایران در سالهای اخیر بودند که در استراتژی جدید، هر کدام به یکی از تیمها رفتند و با بازیکنانی جوانتر در ترکیب قرار گرفتند. سالمی با وکیلی همبازی شد و سالمی هم با میرزاعلی.
به گزارش ایلنا، دو تیم ایران در مرحله مقدماتی عملکرد خوبی داشتند و هر دو به یک هشتم نهایی رفتند. نمایندگان ایران در این مرحله هم با شکست حریفان راهی یکچهارم نهایی شدند. جایی که دیگر رقبای سرسختشان از قطر و چین اجازه صعود بیشتر را به آنها ندادند و هر دو تیم الف و ب ایران با شکست مقابل حریفان از دور رقابتها کنار رفتند.
میرزاعلی و رئوفی 2 بر 1 به چین باختند و سالمی و وکیلی هم 2 بر 1 بازی را به نماینده قطر واگذار کردند. تیم قطری در نهایت قهرمان بازیهای آسیایی شد و تیم چین هم در رده چهارم ایستاد.
دو تیم از مالزی در ردههای دوم و سوم این رقابتها جای گرفتند.
والیبال ساحلی ایران با دو تیم به این بازیها اعزام شد. دو تیمی که امیدی به موفقیت آنها از همان ابتدا هم نبود اما چرا واقعا والیبال ساحلی ایران نتوانست در سطح آسیا حرفی برای گفتن داشته باشد؟ کسب دو مدال مهم در این مسابقات برای ایران میتوانست اتفاق خوبی باشد اما ظاهرا فدراسیون والیبال نگاه خیلی عمیقی به این موضوع ندارد. مسابقات تور جهانی والیبال ساحلی چند سالی است که با هزینههای هنگفت به میزبانی ایران برگزار میشود آیا نباید خروجی این رقابتها را در همین بازیها دید؟ موفقیت والیبال ساحلی میتوانست فدراسیون والیبال را برای سرمایهگذاری بیشتر در این بخش امیدوار کند اما این ناکامی سوالهای زیادی را به وجود میآورد که این همه سرمایهگذاری در این بخش چه سودی دارد؟
چه زمانی قرار است والیبال ساحلی به نتیجه برسد؟ شاید اگر فدراسیون والیبال نگاه جدیتری را در این رشته داشته باشد، چهار سال دیگر والیبال ساحلی بتواند در بازیهای آسیایی مدالآور باشد اما آیا واقعا والیبال چنین دغدغهای دارد؟