شاگردان کرانچار؛ بازنده اما امیدوار/ امید باید المپیکی شود

به گزارش ایلنا، از آخرین قهرمانی 20 سال گذشته و مشخص نیست که این آرزوی قهرمانی در همین 20 سال به پایان برسد یا همانند ناکامی در راه رسیدن به المپیک به دهه‌های بعدی برسد.

البته این تیمی که زلاتکو کرانچار به جاکارتا برد می‌توانست قهرمانی برانکو در سال 2002 را تکرار کند. تیمی جوان و خوب که نشانه‌هایی از یک تیم خوب را داشت که می‌توانست رنگ موفقیت را ببیند اما نبود برنامه‌ریزی صحیح از سوی فدراسیون فوتبال مانع از موفقیت این تیم شد تا در رشته‌های تیمی یک شکست بزرگ به نام کاروان ایران ثبت شود.

اینکه مسئولان فدراسیون فوتبال حاضر نشدند به موقع سرمربی را انتخاب کنند و به موقع برنامه ریزی را برای این تیم شروع کنند، باعث شد تیمی که می‌توانست همانند والیبال یا واترپلو سری بین سرها پیدا کند با سر شکستگی به ایران برگردد.

تیمی بدون استراتژی و برنامه که هدفش رسیدن به بازی‌های المپیک است. نداشتن استراتژی مناسب در این تیم را می‌شود از اشتباهی که در مسابقه با میانمار در مرحله گروهی رخ داد متوجه شد. شکستی که به خاطر پیدا کردن راهی آسان برای رسیدن به موفقیت، رقم خورد اما هرگز راه آسانی پیش نیامد و تیم ایران مجبور شد شکست دوم را مقابل کره جنوبی قدرتمند پذیرا شود و خیلی زود از دور مسابقات کنار برود.

همه به این شکست‌ها و بی برنامگی‌ها در فوتبال عادت کرده‌اند. از مردمی که علاقه مند به این رشته هستند تا خود مسوولان فدراسیون فوتبال که برای این رشته تصمیم گیرنده هستند اما باید این عادت را ترک کرد. اول هم مسوولان باید این عادت را کنار بگذارند و از همین حالا برای المپیک 2020 تصمیمات جدی و مهم بگیرند تا طلسم نرسیدن به المپیک با گذشت بیش از 4 دهه بشکند.