هندبال ضعیف ترین نتیجه تیمی در بازی های آسیایی
تیم ملی هندبال ایران با عنوان پنجمی از بازیهای آسیایی خداحافظی کرد تا یک پنجمی دیگر بهعنوان مشابه قبلی که در بازیهای آسیایی 86 سئول به نام ایران خورده بود، اضافه کند.
به گزارش ایلنا، مدال نقره در 2010 گوانگژو و برنز 2006 بهترین عملکرد هندبال ایران در بازیهای آسیایی بوده و دو دوره (1998 و 2014)، ایران در یک قدمی مدال مانده است. با این حساب از هندبال انتظار بیشتری از پنجمی میرود؛ انتظاری که بعد از نایب قهرمانی با ماجک به دست آمد اما دیگر تکرار نشد.
تصور این بود که هندبال به واسطه جابهجاییهای مدیریتیاش در اینچئون به مدال نرسید اما حالا که چهار سال گذشته و فردی که خانواده هندبال میخواست در راس این فدراسیون قرار گرفته، باز اتفاقهای خوبی نیفتاده است. تیم ملی هندبال ماجراهای زیادی پشت سر گذاشت تا به بازیهای آسیایی رسید. جذب ماجک برای حضور در رقابتهای انتخابی جام جهانی که چند ماه قبل انجام شد؛ نتیجه ضعیف در این رویداد و در نهایت خداحافظی با ماجک، هندبال را بلاتکلیف کرد تا اینکه فدراسیون دو سه ماهی زمان را از دست داد. برای این تعلل هم بهانههای جالبی مطرح شد؛ مثل اینکه لژیونرها در اروپا بازی دارند و نمیتوانند در اردوهای تیم ملی حضور داشته باشند.
دو ماهی فرصت از دست رفت و در نهایت زوران کاستاراتوویچ سرمربی تیم ملی شد اما باز هم از لژیونرها خبری نبود. جز دو اردو، لژیونرها در تمرینات حاضر نشدند و موقع مسابقه هم اصلیها نیامدند؛ مثل برادران استکی یا پویا نوروزینژاد. این موضوع دلخوری رییس فدراسیون هندبال را در پی داشت، به طوری که بعد از پنجمی ایران در بازیهای آسیایی گفت، حریفان ایران حرف زیادی برای گفتن نداشتند و اگر ایران با تیم کامل در این رویداد شرکت کرده بود، میتوانست نتیجه بگیرد. این البته از ضعف فدراسیون هم هست که همه داشتههایش به همینها خلاصه میشود؛ بازیکنانی که دو سه دوره قبل هم تکیهگاه تیم ملی بودند و حالا کسی نیست که جایشان را پر کند. با مرور همه آنچه در این چند ماه اخیر گذشته، به این نتیجه میرسیم که از بین رشتههای تیمی با توجه به تجربه و اعتبار، هندبال ضعیفترین رشته تیمی حاضر در بازیهای آسیایی به حساب میآید و پنجمی عددی نیست که کسی را خوشحال کند.