فامیل بازی مورد علاقه جامعه ورزش
یک گزارش جالب توجه؛ هشت مدال خانوادگی ایرانی‌ها در جاکارتا
یکی از حاشیه‌های جالب بازی‌های آسیایی حضور خانواده‌ها است. خانواده‌هایی که از ورزشکار گرفته تا رییس و نایب رییس رشته‌های مختلف را شامل می‌شوند و همگی با دو عضو در جاکارتا حضور دارند.
به گزارش ایلنا، خانواده‌هایی که ورزشکاران‌شان مسابقات‌شان را به پایان رسانده‌اند و می‌شود در یک نگاه اجمالی به عملکرد آنها پرداخت. خانواده‌های ورزش ایران در جاکارتا را خواهران منصوریان، مهسا جاور و محسن محمدسیفی، برادران گرایی در کشتی، میثم و زهار عباسی در کبدی، فضل‌ا... و کیانا باقرزاده در شمشیربازی و محمد درخشان و شهین نظری تشکیل می‌دهند. این خانواده‌ها در مجموع چهار طلا، سه نقره و یک برنز برای کاروان ایران به دست آوردند. مدال‌هایی که نشان از عملکرد خوب آنها در این رویداد مهم است.در این گزارش یکی‌یکی به این خانواده‌ها می‌پردازیم و عملکرد آنها در جاکارتا را بررسی می‌کنیم.
خواهران منصوریان
مشهورترین و شاید شناخته شده‌ترین خانواده حاضر در جاکارتا را الهه و شهربانو منصوریان تشکیل می‌دهند. ووشو‌کارانی که به واسطه زندگی دشوارشان، حضور در برنامه ماه عسل و فیلم مستندی که سال گذشته از آنها روی پرده سینما رفت، به شهرت بسیاری رسیدند. به همین خاطر شاید خیلی‌ها که ورزش را به طور دقیق و جزیی دنبال نمی‌کنند هم آنها را بشناسند.
الهه و شهربانو منصوریان با سابقه قهرمانی در رقابت‌های جهانی و مدال طلای این رقابت‌ها به‌عنوان تنها سانداکاران بانوی کاروان ایران راهی جاکارتا شدند. خانواده منصوریان البته یک ووشوکار حرفه‌ای دیگر به نام سهیلا هم دارد که البته نتوانست جای خواهرانش را بگیرد و مسافر جاکارتا شود.الهه و شهربانو منصوریان مانند سه سانداکار مرد ایران در بازی‌های آسیایی راهی فینال وزن خود شدند. فینال‌هایی که همگی در مقابل رقبای چینی برگزار شد و اگرچه دو ووشوکار مرد ایران به طلا رسیدند اما بانوان سهمی از این مدال خوشرنگ نداشتند. الهه یک بار دیگر مانند اینچئون مدال نقره را به گردن آویخت و شهربانو هم با شکست مقابل حریف چینی به دومی بسنده کرد. به این ترتیب این دو خواهر توانستند در جاکارتا دو مدال نقره بگیرند. مدال‌هایی که خیلی دوست داشتند هر دو طلا باشد و همین موضوع هم اشک هر دو را پس از مسابقه و روی سکو به همراه داشت. اشک‌هایی که سوژه رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی شده و دست به دست شد؛ باز هم به دلیل همین شهرت و البته محبوبیت.
همین نقره هم منصوریان‌ها را تبدیل به نخستین خواهران ایران کرد که در بازی‌های آسیایی موفق به کسب مدال نقره شده‌اند.
پدر و دختر
شمشیربازی ایران اگرچه همواره بی‌حاشیه حرکت کرده و در سال‌های اخیر همواره مدال‌های خوبی را هم به دست آورده، پیش از بازی‌های جاکارتا درگیر یک حاشیه کوچک اما جدی شده بود. حاشیه حضور دختر رییس فدراسیون یعنی کیانا باقرزاده در ترکیب تیم سابر بانوان، از یک اعتراض آغاز شد و تا مجلس هم پیش رفت. کار به جایی رسید که تعدادی از نمایندگان مجلس معتقد بودند که حضور باقرزاده پدر در راس فدراسیون باعث شده تا دخترش بازیکن ثابت تیم ملی شود. این ماجرا در ادامه با توضیحات باقرزاده حل و فصل شد و این نمایندگان متقاعد شدند که کیانا باقرزاده صلاحیت فنی کافی برای حضور در تیم ملی را دارد و مراحل انتخابی را کاملا طبق روال معمول پشت سر گذاشته است. این بانوی شمشیرباز البته در بخش انفرادی حضور نداشت و در تیمی یکی از اعضای تیم سابر ایران بود. تیمی که البته نتیجه نگرفت و در نخستین حضور خود در بازی‌های آسیایی پس از انقلاب، نتوانست نتیجه‌ای بگیرد. پیش از این هم البته مشخص بود که بانوان سابر ایران تنها برای کسب تجربه و صرف حضور راهی این رقابت‌ها می‌شوند.
همین موضوع هم بخشی از مناقشه بر سر اعزام کیانا باقرزاده را شامل می‌شد و معترضان مدعی بودند باقرزاده تیم را تنها به خاطر وجود دخترش به جاکارتا اعزام می‌کند! ماجرایی که البته شاید ریشه چندانی هم در واقعیت نداشته باشد اما بالاخره حاشیه‌هایی بود که پیرامون این اعزام وجود داشت. کیانا و فضل‌ا... باقرزاده تنها پدر و دختر کاروان ایران بودند که باقرزاده دختر نتوانست به مدال برسد اما پدر با تیم سابرش به یک نقره تیمی و برنز در انفرادی رسید.
رییس و نایب رییس
زوج جالب دیگری که در کاروان ایران حضور دارد، از محمد درخشان و شهین نظری تشکیل شده. رییس فدراسیون جودو و نایب رییس فدراسیون ووشو. زن و شوهری که هر دو از مدیران قدیمی ورزش ایران به حساب می‌آیند و سال‌هاست در این زمینه فعالیت می‌کنند. درخشان که در دوران طلایی جودو رییس این فدراسیون بود، پس از سال‌ها به این رشته برگشته اما هنوز نتوانسته شرایط این رشته را به گذشته بازگرداند. کاروان جودو ایران هنوز در جاکارتا به میدان نرفته و در روزهای آتی روی تاتامی خواهد رفت. نظری اما کارش با تیم ووشو در جاکارتا تمام شده و ماحصل کار بانوان این رشته در جاکارتا همان دو نقره خواهران منصوریان و البته نقره زهرا کیانی در تالو است که نتیجه خوبی به حساب می‌آید
خواهر و برادر طلایی
موفق‌ترین خانواده در جاکارتا را میثم و زهرا عباسی تشکیل می‌دهند. ملی‌پوشان کبدی مردان و زنان ایران که هر دو در قالب تیم ملی توانستند برای نخستین بار در تاریخ، قدرت اصلی کبدی دنیا یعنی هند را کنار بزنند. دو مدال طلای کبدی در بازی‌های آسیایی مهم‌ترین و درخشان‌ترین اتفاق روز ششم بازی‌ها بود که به مدد این دو ورزشکار و هم‌تیمی‌های‌شان به دست آمد و کام مردم را شیرین کرد. این خواهر و برادر شاید کمتر از دیگر ورزشکاران ایران شناخته شده باشند اما بهترین نتیجه را در میان خانواده‌های حاضر در جاکارتا گرفته‌اند. اگرچه رشته آنها انفرادی نبوده اما هر کدام در کسب طلایی ارزشمند شریک بوده‌اند. بخصوص طلایی که زهرا عباسی و هم‌تیمی‌هایش برای نخستین بار در تاریخ به دست آوردند و یک رشته تیمی در بخش زنان را قهرمان بازی‌های آسیایی کردند. قهرمانی همزمان تیم‌های مردان و زنان کبدی در جاکارتا هم دیگر تاریخ‌سازی بود که خانواده عباسی بخشی از آن بود.
زوج قهرمان
تنها زوج ورزشکار ایرانی حاضر در جاکارتا را مهسا جاور و محسن محمدسیفی تشکیل می‌دهند. دو ورزشکاری که یکی در قایقرانی بانوان و دیگری در ووشو فعالیت می‌کنند و هر دو هم از نفرات شاخص تیم خود به شمار می‌روند.
این دو ورزشکار که پیش از المپیک ریو نامزد کرده بودند، پس از بازگشت جاور از این رقابت‌ها در شهریور 95 به طور رسمی ازدواج و زندگی مشترک‌شان را آغاز کردند. این زوج زنجانی البته اکثر روزها و ماه‌های سال 97 را دور از هم و در اردوی‌های ملی‌شان بودند و برای بازی‌های آسیایی آماده می‌شدند. در نهایت هم اگرچه جاور در بخش انفرادی نتوانست به مدال برسد اما با مدال نقره تیمی برای کاروان ایران افتخار‌آفرینی کرد. طلای درخشان و مطمئن سیفی هم البته یکی از مدال‌هایی بود که حسابی به ورزش‌دوستان چسبید.
به این ترتیب تنها زوج ورزشکار کاروان ایران به یک طلا و یک نقره رسیدند که عملکرد بسیار خوبی برای آنها به حساب می‌آید. یک حساب سرانگشتی هم نشان می‌دهد که 200 سکه بهار آزادی پاداش خانواده سیفی و جاور برای مدال‌های‌شان در جاکارتا خواهد بود که بیشترین میزان در میان خانواده‌های حاضر در جاکارتا است.
برادران گرایی؛ آینده کشتی فرنگی
تیم کشتی فرنگی ایران در بازی‌های آسیایی جاکارتا دو برادر را در ترکیب خود می‌دید. محمدرضا گرایی در 67 کیلوگرم و محمدعلی گرایی در 77 کیلو. محمدعلی چند سالی بزرگتر است و تا حدودی عنواندار. او در رقابت‌های جهانی گذشته توانست در نخستین حضورش روی سکوی سوم بایستد و به مدال برنز دست پیدا کند. اتفاقی که در جاکارتا برای محمدرضا افتاد و او توانست در نخستین حضور رسمی و جدی‌اش در تیم بزرگسالان، به مدال برنز و البته در بازی‌های آسیایی دست پیدا کند.
محمدعلی هم با اقتدار همه رقبایش را از پیش رو برداشت و یکی از دو طلای فرنگی در بازی‌های آسیایی را کسب کرد.
فرنگی‌کاران در این بازی‌ها در مجموع دو طلا و دو برنز به دست آوردند که یک طلا و یک برنز برادران گرایی، نیمی از مدال‌های تیم فرنگی ایران در جاکارتا را تشکیل می‌دهد. محمدعلی تا حدود زیادی خودش را ثابت کرده اما محمدرضا هم در این رقابت‌ها نشان داد که می‌تواند آینده وزن 67 ایران در رقابت‌های جهانی و المپیک را بیمه کند و تیم فرنگی را در این وزن صاحب یک کشتی‌گیر خوب و آینده‌دار کند.
این دو برادر پس از برادران خادم (رسول و امیر) و برادران قربانی (بابک و محمد)، دیگر برادران مطرح در کشتی هستند که به طور همزمان در تیم ملی حضور دارند.
