در انتظار برخورد با مسوولان تیر و کمان در بازیهای آسیایی
رایزنیهایی که به فاجعه رسید؛ سکوت دیروز به فاجعه امروز ختم شد
روزی که مسوولان وزارت ورزش چشمشان را روی اتفاقهای مجمع انتخاباتی تیر و کمان بستند و به خاطر اینکه از دست یکی از معاونان خود راحت شوند راه را برای ورود او به فدراسیون تیر و کمان باز گذاشتند، آیا پیش بینی میکردند که ممکن است در بازیهای آسیایی چنین فاجعهای اتفاق بیفتد؟
به گزارش ایلنا، در مسیر برگزاری مجمع انتخابات فدراسیون تیر و کمان اتفاقهای عجیب و غریب زیادی افتاد. از برگزاری مجمع سالیانه در اصفهان و اعطای کارت هدیه به روسای مجمع گرفته تا برنامه ریزی برای بردن اعضا به مشهد در فاصله یک هفته به انتخابات، اما هیچ واکنش جدی صورت نگرفت و در نهایت معاون همگانی وزارت ورزش، رییس فدراسیون تیر و کمان شد؛ همان روزی که تیتر خبر ایران ورزشی این بود: «خزان تیر و کمان»
خزانی که خیلی زود رسید. معاون سابق وزارت ورزش که حالا رییس فدراسیون شده بود، دل دو ورزشکار این رشته را با پرداخت جوایز عقب افتادهشان به دست آورد و سعی کرد برای خود که دور از این رشته بود، اعتباری کسب کند اما اهالی واقعی این رشته میدانستند که با 100 میلیون و 200 میلیون تومان اتفاق خاصی نمیافتد.
این رویه ادامه پیدا کرد تا بازیهای آسیایی که حالا بستری شده برای وقوع فاجعهای دیگر در تیر و کمان و البته ورزش کشور. مسوولان تیم ملی تیر و کمان و در راس آنها، رییس فدراسیون که همراه تیم ملی تیر و کمان در بازیهای آسیایی حضور دارد، زمان مسابقه زهرا نعمتی را اشتباه کردهاند و به همین دلیل این ورزشکار کشور در شرایطی که شانس کسب مدال داشت، به راحتی مسابقه را از دست داد و جالب است که بعد از این اتفاق حرف و حدیثهای مختلفی شنیده میشود.
رییس فدراسیون ابتدا فرافکنی میکند و خبرنگاران را متهم میکند. کمی بعد سکوت میکند و قرار میشود کسی حرف نزند. ساعتی بعد زهرا نعمتی میآید و تقصیرها را به گردن میگیرد و حالا باید منتظر فرار دیگری از سوی رییس فدراسیون و سایر مسوولان باشیم؛ بماند که مربی کرهای هم این وسط حرف از سرویس بهداشتی زد و گفت زهرا به این دلیل دیر رسیده است!
با تمام اینها، مصاحبه زهرا که نشان دهنده منش اوست، دلیلی نمیشود برای اینکه اشتباهات مسوولان تیم و سرپرست تیم ملی نادیده گرفته شود چرا که سرپرست دقیقا برای همین کار انتخاب میشود؛ در غیر این صورت اصلا دلیلی برای حضور سرپرست تیم ملی وجود ندارد. او میرود تا برنامهها را چک کند و بر اساس برنامه کمیته برگزاری بازیها، زمان رفت و آمد ورزشکاران و سایر موارد را تنظیم کند. در نتیجه مسوول اول و آخر تمام اتفاقهایی که در این رابطه میافتد، سرپرست تیم ملی است و رییس فدراسیونی که نفر اول یک رشته به حساب میآید. با این شرایط از مسوولان وزارت ورزش انتظار میرود رفتاری متفاوت با آنچه در زمان انتخابات فدراسیون تیر و کمان دیدیم، نشان دهند و با خاطیان برخورد کنند؛ برخوردی جدی شبیه آنچه با ملی پوش تیم فوتبال امید انجام شد.