خواب شیرین کمیته ضد دوپینگ در نیم فصل اول لیگ برتر ایران
این روزها مسابقات لیگ برتر و لیگ دسته اول فوتبال برگزار میشود اما تا الان خبری از افسران مبارزه با دوپینگ نیست. در واقع این بیتوجهیها در نیم فصل اول ظاهرا باعث شده یکسری تیمها و بازیکنان بدون استرس از مواد نیروزا استفاده کنند، چراکه میدانند خبری از افسران مبارزه با دوپینگ نیست و بدون مشکل میتوانند کار خود را پیش ببرند.
به گزارش ایلنا، معمولا در نیم فصل اول که تازه تیمها کارشان را شروع میکنند، بازیها حساسیت چندانی ندارد. در واقع در شروع کار، هنوز تیمهای مدعی و تیمهایی که به خطر سقوط نزدیک نشدند، نتایج نمیتواند حساسیت زیادی به وجود بیاورد و اینکه شاهد اعتراضهای خیلی شدید نسبت به یکسری اتفاقات نیستیم؛ اتفاقاتی که در پایان فصل روی آن بحثهای زیادی میشود. مثل دوپینگ و تماس یکسری تیمها با بازیکنان و...
البته این مسائل در چند فصل اخیر کمتر شده اما همچنان وجود دارد. مخصوصا در لیگ یک. نکته جالب این است که در نیم فصل اول در مورد این اتفاقات صحبت چندانی نمیشود، در حالی که امتیازات نیم فصل اول با نیم فصل دوم برابر است اما به خاطر اینکه تکلیف یکسری تیمها در نیم فصل دوم به گونهای مشخص میشود و میدانند مدعی کسب عنوان هستند یا اینکه در خطر سقوط قرار میگیرند، حساسیت روی بازیها بیشتر است. در هر صورت نبود این حساسیتها باعث شده کمیته مبارزه با دوپینگ هم فعلا همه چیز را به فراموشی بسپارد. تا الان 4 هفته از لیگ برتر و 2 هفته از لیگ یک گذشته اما خبری از نمونهگیری نبوده. این در حالی است که خبر میرسد در یکسری تیمها اتفاقات عجیبی در حال رخ دادن است و بازیکنان بدون هیچ ترس و واهمهای از مواد نیروزا استفاده میکنند چون میدانند در نیم فصل اول خبری از تستهای دوپینگ نیست.
گفته میشود در هفته سوم لیگ برتر، بازیکنان یک تیم استفاده بیش از حد از مواد نیروزا داشتند. به صورتی که مدام عضله پای برخی از آنها در بازی گرفته میشد و نمیتوانستند ادامه دهند. از همان ورزشگاه خبر میرسید که در سرویس بهداشتی رختکن آن تیم، سرنگهای زیادی روی زمین افتاده بود که نشان میداد بازیکنان نه تنها هیچ واهمهای از این مساله ندارند بلکه برایشان مهم نبود که حداقل سرنگها را مخفی کنند که کسی نبیند. به هر حال این بازی گذشت و خبری از آزمایش دوپینگ نشد.
ظاهرا این مساله مختص یک تیم نبوده و در تیمهای لیگ یکی هم خبرهای زیادی در این مورد به گوش میرسد. مثلا اینکه نیم فصل اول لیگ گذشته یکسری از بازیکنان تیمهای لیگ یکی به راحتی دوپینگ میکردند چون میدانستند در نیم فصل اول خبری از افسران مبارزه با دوپینگ نیست. بعد هم این بازیکنان در نیم فصل دوم سعی میکردند کمتر بازی کنند. مثلا اگر دقت کنیم، در یکی از تیمها، چند بازیکن در نیم فصل اول مثل ستاره در تیمشان درخشیدند اما در نیم فصل دوم بازی نمیکردند و بیشتر نیمکتنشین بودند. این تیم هم در نیم فصل اول امتیازات زیادی جمع کرد که در نیم فصل دوم با حداقل امتیازات هم بتواند به خواستهاش برسد. البته افسران مبارزه با دوپینگ فقط از بازیکنانی که به میدان میروند آزمایش نمیگیرند اما معمولا تیمهای معترض، روی یکسری بازیکن زوم میکنند و از کمیته مبارزه با دوپینگ درخواست دارند از آنها آزمایش بگیرد که این نفرات در نیم فصل دوم به میدان نمیروند که کمتر مورد توجه قرار بگیرند. در هر صورت این روزها بحث دوپینگ چندان جدی گرفته نمیشود که ممکن است همین مساله در ادامه دردسرساز شود.
چیزی که مشخص شده این است که کمیته مبارزه با دوپینگ ظاهرا در نیم فصل اول خواب است و نمیداند در ورزشگاهها چه اتفاقی میافتد. به همین دلیل هنوز خبری از حضور افسران مبارزه با دوپینگ در ورزشگاههای فوتبال نبوده که باید دید این خواب زمستانی تا چه زمان ادامه پیدا میکند. البته ظاهرا مسوولان این کمیته فعلا درگیر بازیهای آسیایی جاکارتا هستند اما به هر حال در ایران مسابقات فوتبال در حال برگزاری است و بد نیست به این رقابتها هم توجهی شود.
گزارش: سمیرا شیرمردی