جذابیت‌های رونالدو در ایتالیا؛ از بستنی CR7 تا قرارداد قرن

به گزارش ایلنا، رونالدو با جدایی از رئال مادرید بعد از 9 سال حضور در لالیگا اکنون شرایط ویژه ای را در فوتبال ایتالیا دنبال می‌کند.

تأثیرکریستیانو رونالدو چیست؟

حالا تقریباً در همه ایتالیا دیده می‌شود. دور و بر ما، هم واقعی است، هم مجازی. از پنجره که بیرون را نگاه می‌کنی می‌توانی پسر بچه‌هایی را ببینی که سرشان را طوری تراشیده‌اند که فقط نشان CR7 روی آن بماند و همگی پیراهن شماره 7 یوونتوس را به تن دارند. یا وقتی که تلویزیون خانه‌ات را روشن می‌کنی و تبلیغاتی را می‌بینی که دارند از «قرارداد قرن» یاد و از آن تمجید می‌کنند.

روی جلد هر روزنامه‌‌ای که روی پیشخوان دکه روزنامه فروشی‌های شهرهای شمال و جنوب شبه جزیزه ایتالیا را هم که نگاه می‌کنی، تأثیر رونالدو را به وضوح می‌بینی اما این تأثیر را حتی در گلاتریا هم می‌توانی مشاهده کنی، جایی که یک بستنی‌فروشی، نوعی جدید از بستنی را با نام «بستنی CR7» می‌فروشد.

تأثیر کریستیانو رونالدو فراتر از مرزهای ورزش رفته است. این تأثیر فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی را هم در بر گرفته و حتی بازار بورس را هم بی‌نصیب نگذاشته است. به همین دلیل بود که یوونتوس در نهایت تصمیم گرفت بیش از 100 میلیون یورو برای بازیکنی که دهم جولای امسال 33 ساله شد بپردازد.

زمانی که ژرژ مندز، مدیربرنامه‌های رونالدو به یوونتوسی‌ها اطلاع داد که موکلش می‌خواهد به تورین برود، بیانکونری فوراً برای جذب او اقدام نکرد.

آندره‌آ آنیلی رییس باشگاه، جوزپه ماروتا مدیر اجرایی و سایر عوامل و مدیران یوونتوس، چندین بار با دقت تمام جوانب مالی و اقتصادی جذب بازیکنی که انتقال او به تورین در مجموع هزینه‌ای بالغ بر 341 میلیون یورو (117 میلیون یورو هزینه قرارداد به علاوه 224 میلیون یورو حقوق او در 4 سال آینده) داشت را ارزیابی کردند، بازیکنی که در پایان فصل بعدی لیگ قهرمانان اروپا 34 ساله خواهد شد. در نهایت، هیات مدیره یوونتوس به این نتیجه رسید که رونالدو ارزش سرمایه‌گذاری خارق‌العاده را هم از نظر ورزشی هم از نظر مالی دارد.

مدیران یوونتوس، بازیکنانش و هواداران آن، سوم آوریل- آن شبی که او آن گل استثنایی قیچی برگردانش را در پیروزی 3 بر صفر رئال مادرید مقابل بانوی پیر در دور رفت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان زد – خیلی خوب فهمیدند که او از نظر آمادگی جسمانی در شرایطی ایده‌آل است. هشت روز بعد او به یوونتوسی‌‌ها نشان داد که علاوه بر قدرت فیزیکی، از قدرت روانی خارق‌العاده‌ای هم برخوردار است و آن زمانی بود که او در سانتیاگو برنابئو در دقیقه 90 با زدن یک ضربه پنالتی نفسگیر، تیمش را از شکستی احتمالی نجات داد و مسبب صعود آن به مرحله نیمه نهایی شد.

کمتر از یک سال بعد از دو گلی که در فینال کاردیف به یوونتوس زد، رونالدو یک بار دیگر با گل‌هایش امیدهای یوونتوس را برای کسب نخستین قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان از سال 1996 نابود کرد. با این حال همانطور که تیموتی بریج، مؤلف «لیگ مالی فوتبال» نشریه دلویت می‌گوید، یوونتوس رونالدو را فقط برای این نخرید که در زمین بازی به این تیم کمک کند. او گفت: «دلیل پشت پرده قراردادی که یوونتوس با رونالدو بست دو بخش دارد. نخستین دلیل این بود که یووه می‌‌خواست مطمئن شود که در جا نمی‌زند و سطح عملکردش در زمین بازی نسبت به چند سال اخیر ارتقا پیدا می‌کند. آنها باور دارند که رونالدو حتی با 33 سال سن، می‌تواند لیگ قهرمانان را ببرد. هر کس که مستند یوونتوس در نتفلیکس را دیده باشد، می‌داند که قهرمانی در اروپا اولویت این تیم است. آنها هفت سال پیاپی قهرمان سری A شده‌اند اما الان لیگی دیگر یعنی لیگ قهرمانان را می‌خواهند و به شیوه‌ای قابل درک هم باور دارند که رونالدو می‌تواند به آنها برای رسیدن به این هدف کمک کند. در عصری که قهرمانی سری A نمی‌تواند یوونتوس را آنطور که باید در معرض دید قرار دهد، حداقل به اندازه لیگ برتر و دو باشگاه طراز اول اسپانیا، من فکر می‌کنم که خرید رونالدو یک بخش کلیدی از استراتژی جهانی‌سازی بود که یوونتوسی‌ها در سر داشتند. این جابه‌جایی سبب شد که به یکباره هم برای فوتبالدوستان در سراسر جهان، هم برای شرکای مالی و تجاری بالقوه، جذابیتی مضاعف پیدا کند. رونالدو هنوز هم یکی از بهترین بازیکنان دنیاست، اگر نگوییم بهترین و به هر تیمی که برود برای آن اعتبار می‌آورد اما علاوه بر این شکی نیست که او جذاب‌ترین بازیکن حال حاضر فوتبال دنیاست و این یعنی به ارمغان آوردن فرصت‌ها و درآ‌مد‌های تجاری بزرگتر که یوونتوس در این بخش هنوز از ابرقدرت‌های فوتبال دنیا مانند بارسلونا، رئال مادرید و منچستریونایتد عقب است. از آنجا که هواداران می‌خواهند پیگیر اتفاقاتی که برای رونالدو رخ می‌دهد باشند، شرکت‌ها هم می‌خواهند خودشان را به نوعی با او مرتبط کنند. این می‌تواند به معنای فرصت‌های بازرگانی جدید باشد و این جایی است که ارزش واقعی برای یوونتوس دارد چون آنها همین حالا هم که فصل هنوز شروع نشده پیشرفتی هنگفت در تعداد دنبال‌کنندگان‌شان در شبکه‌های اجتماعی را تجربه کرده‌اند.»

یک شعار قدیمی در فوتبال وجود دارد که «هیچ بازیکنی بزرگتر از باشگاه نیست» اما این موضوع در مورد یوونتوس و رونالدو در حوزه شبکه‌های اجتماعی صدق نمی‌کند و آنجا جایی است که رونالدو بزرگتر از یوونتوس است. زمانی که این مطلب نوشته می‌شود، برنده 5 توپ طلا تقریباً 9/334 میلیون دنبال کننده در توئیتر، فیسبوک و اینستاگرام داشت و یوونتوس در هر سه این شبکه‌های اجتماعی 1/55 میلیون دنبال‌کننده دارد که البته نزدیک به 6 میلیون نفر از این تعداد هم بعد از پیوستن رونالدو جزو دنبال‌کنندگان صفحات بانوی پیر در شبکه‌های اجتماعی شدند.

به علاوه، طبق آماری که نشریه دپورتس و فایننزاس ارائه کرده، در ماه جولای امسال، یوونتوس در میان تمام باشگاه‌های فوتبال دنیا از حیث تماشا شدن فیلم‌ها و کلیپ‌هایش در سایت یوتیوب رتبه اول را کسب کرد (همینطور از نظر بازدید صفحاتش در اینستاگرام و فیسبوک) با حدود 6/36 میلیون مورد. زمانی که در نظر بگیرید یوونتوس ماه قبل تنها 07/3 میلیون بازدید داشت، افزایش چشمگیر این رقم، نشانگر قدرت تأثیر غیرقابل انکار رونالدو است. اگرچه افزایش بازدید صفحات یوونتوس در شبکه‌های اجتماعی و اینترنت به منزله افزایش سریع درآمد برای یوونتوس نیست اما ورود او با افزایش سریع ارزش سهام این باشگاه همراه بوده است؛ افزایشی بیشتر از حد انتظار نسبت به مدت زمان سپری شده از ورود او که هر سهم از باشگاه را از 627/0 سنت در 11 ژوئن به 861/0 سنت در دهم آگوست رساند. این وضعیت در مورد فروش پیراهن‌های یوونتوس هم که از همان دقیقه اول پس از ورودش آغاز شد صدق می‌کند.

گفته می‌شود رونالدو تنها از محل فروخته شدن پیراهن‌هایش هزینه‌ای که یوونتوس برای خرید او از رئال مادرید پرداخت را به این باشگاه برمی‌گرداند اما در حقیقت اینگونه نیست چرا که یوونتوس تنها 20 تا 25 درصد از درآمد حاصل از فروش پیراهن‌های رونالدو را کسب می‌کند و مابقی به تولید‌کننده این پیراهن یعنی آدیداس می‌رسد. این شیوه از تقسیم درآمدها چیزی نیست که یوونتوس بتواند خیلی روی آن حساب کند اما در حوزه شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، یووه به لطف ورود رونالدو ظرفیت زیادی برای سرمایه‌گذاری‌هایی به مراتب درآمدزاتر دارد. همانطور که در گزارش اخیر KPMG درباره اقتصاد رونالدو آمده است، باشگاه‌های طراز اول فوتبال دنیا مدت‌هاست به این موضوع پی برده‌اند که طرفداران را می‌توان به مشتری تبدیل کرد و در این حوزه هم هیچ کس بیشتر از رونالدو طرفدار ندارد، نه فقط در دنیای فوتبال و ورزش بلکه در هر حوزه‌ای که فکرش را بکنید، از جمله مد، سینما و سلبریتی‌ها. رونالدو در اینستاگرام 139 میلیون دنبال‌کننده دارد در حالی که پرطرفدارترین سلبریتی آمریکا 115 میلیون دنبال کننده دارد.

قطعاً هواداران یوونتوس دیگر از گران شدن 30 درصد قیمت بلیت‌های فصل تیم‌شان شکایتی ندارد و ورود رونالدو به کلی این موضوع را از یاد آنها برده‌ است. در واقع، بیانکونری اکنون از محل گران کردن قیمت 29 هزار و 300 بلیت فصلی که فروخته است، به تنهایی در این فصل 33 میلیون یورو درآمد کسب کرده که 30 درصد بیشتر از 7/25 میلیون یوروی فصل گذشته است اما تنها هواداران یوونتوس نیستند که می‌خواهند رونالدو را ببینند. هر استادیومی که او این فصل در آنجا به میدان برود، جایی خواهد بود که مملو از جمعیت می‌شود و بلیت‌هایش به طور کامل فروخته می‌شود و این همان جایی است که سری A هم از نظر درآمدهای حق پخش تلویزیونی از ورود رونالدو سود می‌برد.

رونالدو آنقدر طرفدار و تماشای بازی‌هایش آنقدر خواهان دارد که به‌عنوان مثال یک شبکه تلویزیونی در کشوری مانند فنلاند حق پخش بازی‌های سری A را صرفاً برای پخش تمام بازی‌های یوونتوس در سه فصل آینده خریداری کرده است. به عبارت خیلی ساده، رونالدو به سری A جانی دوباره بخشیده است، جانی که از زمان ورود همنام برزیلی او به اینتر در سال 1997 هرگز به این اندازه نتوانسته بود کالچو را در کانون توجه اهالی دنیای فوتبال قرار دهد. برند CR7 همین حالا هم توانسته پیشرفتی چشمگیر را از حیث جذابیت برای فوتبال ایتالیا به ارمغان آورد و پیش فرضی که دنیا درباره سری A داشت را عوض کند. حالا کالچو شبیه یک دنیای بدون حد و مرز است که هر اتفاقی ممکن است در آن رخ دهد. این تأثیر رونالدو است و حالا همه چیز به خود یوونتوس و در واقع دیگر تیم‌های سری A بستگی دارد که چطور از این تأثیر برای بالا بردن لیگ‌شان در دنیا بهره ببرند.

منبع: سایت گل