اتفاقات تلخ غدیر و آزادی و واقعیتی که بار دیگر معلوم شد؛
ورود بانوان به ورزشگاه ممنوع!
اتفاقات ورزشگاه غدیر و آزادی نشان داد زیرساخت‌ها و امنیت ورزشگاههای ما هنوز خیلی از شرایط لازم برای حضور بانوان عقب هستند.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، پرسپولیس و استقلال در هفته سوم رقابت‌های لیگ برتر به ترتیب به مصاف استقلال خوزستان و تراکتورسازی رفتند و سوای نتایج بدست آمده در این دو دیدار، اتفاقات تلخی روی بُعد فنی بازی سایه انداخت که لذت بردن از بازی را به فوتبالدوستان حرام کرده بود.
درگیری روی سکوهای ورزشگاه غدیر اهواز و آزادی و ناتوانی در ایجاد امنیت لازم برای تماشاگران بار دیگر نشان داد زیرساخت‌ها و بسترهای لازم برای برگزاری بازی‌های این چنینی در ابعاد بزرگتر هنوز فراهم نشده است. اتفاقاتی که در دو روز گذشته دیده شد به وضوح امنیت تماشاگران را زیر سوال می‌برد و اوضاع به قدری وخیم بود که حتی تعدادی از ماموران ورزشگاه در هر دو بازی مضروب و به بیمارستان منتقل شدند.
در چنین شرایطی که ما داعیه میزبانی میادین بین‌المللی را داریم و هر روز کمپین‌های مختلف اجتماعی نسبت به حق بانوان برای ورود به ورزشگاه تشکیل می‌شود باید این واقعیت را پذیرفت که هنوز زیرساخت‌های حداقلی را هم برای چنین کارهایی در اختیار نداریم و با این شرایط بهتر است فعلاً شرایط به همین شکل باقی بماند.
بلیت‌فروشی الکترونیکی، شماره گذاری صندلی‌ها، استفاده از دوربین‌های مداربسته، تجهیزات جدا کننده مستحکم‌تر میان سکوها و مواردی از این دست سال‌هاست در فوتبال روز دنیا انجام می‌شود ولی ما هنوز مراحل ابتدایی آن را هم پشت سر نگذاشتیم و شاید تنها قدم مثبت و رو به جلوی سال‌های اخیر ورزشگاههای ما محدود شدن ورود موارد منفجره به استادیوم‌هاست که پیش از این حوادث تلخی آفریده بود.
بانوانی که هنوز پیگیر حق ورود خود به ورزشگاه هستند بهتر است تصاویر دو روز گذشته در غدیر و آزادی را نگاهی دیگر بیاندازند و به این فکر کنند که اگه در این ورزشگاه‌ها حضور داشتند ممکن بود چه شرایطی برایشان پیش بیاید. شکی نیست که این قانون و این ممنوعیت نیاز به اصلاح دارد و تامین امنیت و شرایط و زیرساخت‌های لازم برای آن هم وظیفه مسئولین ذیربط است ولی وقتی امنیت جانی وجود ندارد گشتن دنبال مقصر پس از وقوع حادثه دردی دوا نمی‌کند.
اگر چند سال است درگیر پرونده عدم حضور تیم‌های عربستانی در ایران به بهانه عدم امنیت هستیم و به دنبال اثبات خلاف آن انوع و اقسام جلسات و لابی‌های بین‌المللی را انجام داده‌ایم، نباید از خیلی مسائلی که وجود داشته و دارد غافل می‌شدیم. قطعاً موضع گیری فوتبال عربستان در قبال ورزشگاههای ما پیش زمینه سیاسی و غیر ورزشی دارد ولی مگر نه اینکه پخش شدن چنین تصاویری بهانه به دست آنهایی می‌دهد که در شرایط عادی هم زورمان به لابی‌هایشان در AFC نمی‌رسد؟
پرسپولیس - استقلال خوزستان و استقلال - تراکتورسازی تمام شدند و تماشاگران ورزشگاه را خالی کرده و دیگر تا هفته بعد خطری در این محیط‌ها کسی را تهدید نمی‌کند ولی این حوادث و اتفاقات نه برای اولین بار اتفاق افتادند و نه بدون شک آخرین مورد آن بودند ولی نباید شرایط به گونه‌ای باشد که پس از هر اتفاقی از خود بپرسیم نسبت به سری قبل چه کار مثبت و قدم تاثیرگذاری برداشته شده است. از حادثه رخ داده برای سرباز احمدی در نقش جهان بیش از 10 سال می‌گذرد ولی می‌توان ادعا کرد ورزشگاههای ما نسبت به آن دوره امن‌تر و زمینه رخ دادن حوادث این چنینی برچیده شده است؟
