برای سپیدرود و گرهای که با دست باز نمیکنند (گزارش ویژه)
یکی از پرهوادارترین تیمهای این فصل همچنان با مشکلاتی باورنکردنی دست به گریبان است و از این پتانسیل بزرگ سود نمیبرد.
به گزارش ایلنا، همیشه در فوتبال از جایی به بعد زنگ خطرها با صدای بلندتری هشدار میدهند تا بلکه مسوولان به خود بیایند و جلوی وقوع فاجعه بزرگتری را بگیرند. حال اگر کسی از میان مسوولان متوجه این هشدارها شد و کاری کرد، از فاجعه جلوگیری کرده اما کوچکترین تعلل برابر است با وقوع همان فاجعهای که از آن میترسیم. این همان حکایت سپیدرود است. زنگ خطرها برای این تیم گیلانی مدتهاست که به صدا درآمده اما حالا درست همان مقطعی است که کوچکترین تعلل میتواند فاجعه بیافریند. همین حالا که مالکیت همچنان اوضاع متزلزلی دارد و تعهدهای مالکان موقت، میلیارد میلیارد اضافه میکند به بدهیهای باشگاه که معلوم نیست در نهایت چه کسی پرداختشان را متقبل میشود؟
حکم دادگاه مبنی بر مالکیت هیأت فوتبال بر باشگاه سپیدرود و حضور محمد نوین بهعنوان مالک باشگاه به جای جواد تنزاده پایان دردسرهای سپیدرود نبود. این را از همان ابتدا هم میشد پیشبینی کرد. اوضاع اما برای باشگاه سپیدرود میرود تا شرایط بغرنجتری به خود بگیرد. این را از زمزمههایی که از گوشه و کنار باشگاه به گوش میرسد، میتوان متوجه شد. جواد تنزاده به حکم دادگاه مبنی بر مالکیت نوین قانع نشده و میخواهد در اعتراض به این حکم به دیوان عدالت اداری هم شکایت کند! از طرفی وقتی حرف از بدهیهای باقیمانده از زمان مدیریتش به میان میآید، میخواهد طلبکارانی چون علی کریمی و کادرفنیاش مطالبات خود را از هیأت فوتبال دریافت کنند!
جواد تنزاده، مالک سابق باشگاه سپیدرود در همین رابطه گفته: «من انصراف ندادهام و کمیته اخلاق هم به این پرونده ورود کرده است. به دیوان عدالت اداری هم شکایت کردهام و قرار است تا هفته آینده رای صادر شود. ما حدود 5. 4 میلیارد تومان هزینه کردهایم و برای این ارقام اسناد هم داریم. جالب است وقتی رای را به سود آقایان صادر کردند مشخص شد که داوری همه زوایا را بررسی نکرده که ما این مبلغ را هزینه کردهایم.»
تنزاده تأکید کرده: «تا هفته گذشته هر چکی کشیده بودیم پاس کردم که بخشی از مطالبات علی کریمی را هم در آن قرار دادم ولی بخش دوم طلب علی کریمی که در اواخر این ماه است را پرداخت نمیکنم و بهتر است مسوولان هیات فوتبال پاسخگوی کریمی باشند. جالب است آقایان فقط به این خاطر که ما به یک میلیارد و نیم از تعهداتمان عمل نکردیم باشگاه را میخواستند از ما بگیرند اما مشخص نیست به آقایان جدید چقدر فرصت دادند.»
این همان سیر نگران کنندهای است که سپیدرود را در مسیر خطرناکی قرار داده. تنزاده درست همان زمان که ادعای مالکیت باشگاه سپیدرود را سرمیدهد، خود را مسوول پرداخت بدهیها نمیداند و آنها را به گردن مالک بعدی میاندازد. ضمن اینکه با فعالیتهایی که برای پس گرفتن مالکیت باشگاه انجام میدهد، خواه ناخواه فضا را برای کار مالکان فعلی هم نامساعد میکند. طوری که محمد نوین هم با در نظر داشتن احتمال بازگشت تنزاده یا هر شخص دیگری، تعهدهایی را ایجاد میکند که به افزایش تصاعدی بدهیهای باشگاه میانجامد.
خود تنزاده هم حتی با تأکید بر اینکه احتمال تغییر دوباره مالکیت این باشگاه وجود دارد، گفته: «برای اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان و هیات فوتبال مافیایی این استان متاسفم چون آقایان تا دیروز به دنبال واگذاری باشگاه به شخص دیگری بودند، حتی چهارشنبه گذشته هم در تهران به دنبال واگذاری باشگاه به شخص دیگر بودند. آنها خودشان هم نمیدانند در حال چه کاری هستند. در مورد جذب بازیکنان تیم هم باید بگویم که کار را با دلال بازی پیش بردند و دیدید که سپیدرود در بازی قبل چقدر ضعیف بازی کرد.»
با این تفاسیر اما راهحل مشکل سپیدرود برای برونرفت از بحران فعلی چیست؟ آیا کسی میتواند به دعوای میان تنزاده و هیأت فوتبال پایان دهد؟ آیا میتوان باز هم به تغییر مالکیت فکر کرد؟ واقعیت این است که نه کسی میتواند تنزاده را متقاعد کند که کوتاه بیاید و کنار بکشد و نه ادامه تغییرات میتواند کمکی به شرایط فعلی کند. تنها تزریق پول به این باشگاه است که شاید بتواند بخشی از تعهدات را عملی کند و از افزایش بدهیها و کورتر شدن گره مشکلات این باشگاه جلوگیری کند.
در غیر اینصورت، اگر باشگاه سپیدرود نتواند از همین حالا فکری به حال پرداخت بدهیهایش کند، بعید نیست که این باشگاه مسیری را برود که نفت تهران در فصل پیش پشت سر گذاشت. با این تفاوت که سپیدرود نه مثل نفت تهران یک تیم بدون تماشاگر است و نه تازه تأسیس. مشکلات این تیم بهعنوان یک تیم ریشهدار و پرهوادار قطعاً چندین برابر یک تیم بدون هوادار و تازهوارد مثل نفت تهران است.
در واقع مشکلاتی که برای سپیدرود، امروز با تزریق پول حل میشود تا پایان فصل شاید حتی جز با انحلال تیم هم قابل حل نباشد.