خبرگزاری کار ایران

چرا جشن قهرمانی پرسپولیس از قهرمانی فرانسه در روسیه بهتر بود؟

عبداله روا: از انتخاب جپارف تعجب کردم / پرونده شکایتم از سردار آزمون در جریان است / برای اجرا مراسم از صدا و سیما تشویق شدم

عبداله روا: از انتخاب جپارف تعجب کردم / پرونده شکایتم از سردار آزمون در جریان است / برای اجرا مراسم از صدا و سیما تشویق شدم
کد خبر : ۶۴۸۴۹۵

مراسم انتخاب برترین‌های فوتبال ایران با جمله‌ای از سوی عبداله روا آغاز شد:" مراسم اهدای جام قهرمانی پرسپولیس از جشن قهرمانی فرانسه در جام جهانی شکیل‌تر بود."

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، مراسم معرفی برترین‌های فصل گذشته لیگ برتر فوتبال در برج میلاد با حواشی زیادی برگزار شد و اجرای این مراسم مهم بر عهده عبداله روا و مجتبی پوربخش بود. روا که با اظهارنظرهای مختلف در برنامه دوشنبه‌شب سر و صدا کرده بود درباره حواشی این مراسم با خبرنگار ما گفت و گویی داشته که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید:

ابتدای مراسم گفتید جشن قهرمانی فصل گذشته لیگ برتر از اهدای جام به فرانسه در جام جهانی بهتر بود.

جمله‌ای که من گفتم البته اینگونه نبود اما درباره اینکه ما فینال لیگ برتر را با کیفیت برگزار کردیم صحبت کردم. شما اگر مقایسه کنید لیگ برتر ما با فصل‌های گذشته حتی با فینال جام جهانی با توجه به منابع و هزینه‌هایی که برای آن صورت گرفته، موفق‌تر بود. نه تنها به نظر من بلکه خیلی‌های دیگر در این باره چنین نظری دارند. درباره فینالی صحبت می‌کنیم که شاید مهم ترین اتفاق ورزشی جهان باشد. به همین دلیل انتظار داریم نقصی در آن وجود نداشته باشد. حداقل انتظار این بود که پیش بینی شود وضعیت آب و هوایی فینال چطور پیش می‌رود. نه اینکه تنها برای رئیسشان چتر تعبیه کنند بلکه به میهمانان هم احترام بگذارند. شما زمانبندی دریافت جام قهرمان پرسپولیس و جام قهرمان فرانسه را مقایسه کنید؛ وقتی بحث جام جهانی پیش می‌آید ما را هُل برمی‌دارد که این مجری چیزی گفت عجیب و غریب؛ سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال ما هم اشکالاتی دارند که در برنامه تلوزیونی به آن اشاره کرده ام  و بر کسی پوشیده نیست. مثلا آقای فتاحی گفت از خود ما انتقاد کنید چون لااقل روحیه آنها اینگونه است.

فینال جام حذفی را تماشا کردید؟

بله. ولی من مراسم فینال لیگ یک و نه فینال جام حذفی را با اهدای جام به فرانسه مقایسه نکردم. گفته بودم از نظر شکلی داریم به فرم بین المللی نزدیک می‌شویم به عنوان مثال فینال لیگ برتر. روز فینال جام حذفی در آبادان بودم البته به ورزشگاه نرفتم اما در جریان ماجراهای رخ داده در ورزشگاه هستم. سازمان لیگ و آقای فتاحی موافق برگزاری بازی استقلال و خونه به خونه در آن ورزشگاه نبودند و بارها اعلام کردند که بستر در خوزستان آماده نبود.

از یک سال قبل گفته بودند بازی فینال در استادیوم اروندان خرمشهر برگزار می‌شود...

بستری که باید فراهم می‌کردند از نظر من باید آن شهر شکلش عوض می‌شد که ما در چهل سال نتوانستیم آن را تغییر بدهیم. سازمان لیگ در این اتفاق مقصر نیست، معتقدم حتی با حصار کشیدن دور زمین هم این مشکل برطرف نمی‌شد. مسئله ما عدم همکاری دستگاه های مشترک در برگزاری این بازی بود. سازمان لیگ تنها در این آیتم مقصر نیست من احساس می‌کنم همه چیز در کنار هم نبود.

علیرضا فغانی در پایان مراسم جایزه‌اش را دریافت کرد و از این مسئله دلخور بود.

این امکان وجود نداشت که زودتر انجام شود. طبق برنامه ریزی آقایان بر اساس تلقی خودشان با اهمیت ترین آیتم ها در پایان برگزار می‌شد.

در فوتبال کشورهای دیگر مرسوم است داوران از ابتدا مورد تجلیل قرار می‌گیرند.

تا آنجایی که من می‌دانم مراسم برترین های فوتبال ایران شبیه به مراسم فینال جام جهانی یا رده بندی جام جهانی نیست. حتی به مراسم‌های مختلفی که فیفا برگزار می‌کند هم نیست. ما از فوتبال ساحلی، فوتسال، فوتبال بانوان و فوتبال پایه ها داشتیم و لزومی نداشت آقایان کپی کنند ولی خودشان برنامه را چیده بودند و تشخیص داده بودند اهمیت آقای فغانی و تیم داوری ایشان قبل از معرفی مرد سال فوتبال ایران است. اشکال اصلی اما به برگزار کنندهها بر می‌گردد و تلقی اینکه فغانی باید در آخر قرار بگیرد چرا که مثلا اگر از همان ابتدا به آنها اعلام می‌کردیم که چه زمانی قرار است از آنها تجلیل شود، افینگونه نمی‌شد.

حاضران در مراسم از ساعت آغاز این برنامه ناراضی بودند،  این مسئله برای شما خسته کننده نبود؟

ما بیشتر از بقیه قبل از مراسم استراحت کرده بودیم که در مراسم سرحال باشیم. به خاطر اینکه برنامه بسیار زیاد طول کشید من با شما موافق هستم و چاره ای جز این نبود چون تمام کسانی که در فوتبال ایران نقشی داشتند در کنار کسانی که برد رسانه ای دارد اسمشان قرار بدهند که آنها هم دیده شوند. مثلا بانوان، فوتبال ساحلی و پایه‌ها حضور داشته باشند اما درست این بود که ما مراسم را زودتر آغاز می‌کردیم. کنداکتور از نظر من اشتباه نبود اما زمان آغاز چرا. من به عنوان کسی که در رسانه کار می‌کنم، می‌دانم قسمت‌های جذابتر در هر برنامه‌ای در انتها قرار می‌گیرد. حال اگر فیفا در ابتدای مراسمی از داوران تجلیل می‌کند، شاید اینطور فرض کرده که قهرمان فرانسه مهم تر از معرفی داور برتر در فینال جام جهانی بوده است.

در خلال مراسم با کنایه‌هایی مشکلات روز جامعه را عنوان می‌کردید.

وظیفه ما این است و اگر کسی این کار را انجام می‌دهد به نظرم نباید از علتش پرسید. اگر کسی هم انجام نداد باید بپرسیم چرا این کار را انجام نمی‌دهد. در رسانه حضور داریم، این وظیفه ماست چون دست ما در جیب مردم است.

به شما تذکر ندادند؟

جایی که من حضور دارم کسی به این موضوع واکنش نشان نداده است. حرف گزاف و بی پایه نزده ام که اشتباه باشد، بلکه تشویق هم شده ام.

از انتخاب‌ها خبر داشتید؟

هیچ کدام. تنها چند دقیقه مانده به اعلام اسامی با خبر می‌شدیم؛ با باز کردن لوح که کدام بازیکن معرفی می‌شود.

به نظر شما برخی انتخاب ها عجیب نبود؟

خب به هر حال خیلی از مردم با نظر کارشناسان موافق نیستند و من هم تعجب کردم.

اسماعیلی بیشتر از سرور جپارف پاس گل ارسال کرده بود اما هافبک ازبکستانی برترین پاسور شد.

حدس نمی‌زدم اینگونه باشد. احتمال انتخاب محسن مسلمان از سایر بازیکنان بیشتر بود. در هر صورت هر انتخابی معترض‌هایی دارد.

اگر سردار آزمون در مراسم حضور داشت، با او آشتی می‌کردید؟

من با سردار قهر نیستم(با خنده.) به هر حال همانطور که ایشان پرونده‌ای را به جریان انداخته من هم پرونده ای را برای ایشان در جریان انداخته‌ام. او بازیکن ملی پوش ماست و در جریان جام جهانی از حق او دفاع کردم.

حرف پایانی.

دوست دارم در پایان به همان حرف‌های اول اشاره کنم. وقتی جمله‌ای را نقل قول می‌کنیم مسئول حرفی هستم که زدم نه اینکه نقل قول هایی که انجام شده. دلایل من واضح است و توضیح دادم که چرا مدعی شدم جشن قهرمانی لیگ برتر ما بهتر از جام جهانی بود.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز