کرانچار: حاضرم برانکو و کی‌روش را آشتی دهم / ما کروات‌ها همه مثل هم بی‌حاشیه هستیم جز بلاژویچ

به گزارش ایلنا و به نقل از روزنامه گل، وارد پنجمین دهه از حسرت صعود تیم ملی امید به المپیک می‌شویم. بهترین نسل‌‌های تاریخ فوتبال ایران در این سا‌ل‌های متمادی نتوانستند این اتفاق مهم و رویایی را برای فوتبال ایران به ارمغان بیاورند. تمام جام‌ها و افتخارات فوتبال ایران توسط ستاره‌هایش از حسن روشن‌ها تا علی دایی‌ها و مهدوی‌کیاها تا به امروز کسب شده اما فقط یک حسرت باقی مانده است و آن هم صعود به المپیک. اما حالا کار را به یک کاردان سپرده‌ایم تا شاید آخرین فرصت برای المپیکی شدن را برای ایرانیان بدست بیاورند. زلاتکو کرانچار کروات می‌خواهد به مانند دیگر هموطنش برانکو برای فوتبال ایران حماسه‌سازی کند و نشان دهد کروات‌ها بدون هیاهو می‌توانند کارهای بزرگ انجام دهند. در حاشیه اردوی تیم ملی امید چند ساعتی را با کرانچار و مترجم محبوبش رضا چلنگر سر کردیم و با او از رویای صعود به المپیک تا به جام جهانی و نتایج درخشان کرواسی صحبت کردیم. اما مگر می شد در این گفت‌وگوی اختصاصی از اختلاف کی‌روش و برانکو سوال نپرسید و سرمربی تیم امید باز هم مثل همیشه با عقل، علم و منطق به تمام سوالاتی که تاکنون پاسخ نداده بود، پاسخ داد.

صحبت را از تیم ملی کرواسی و شرایط خوب این تیم در جام جهانی 2018 روسیه شروع کنیم که به نظر می‌رسد این نسل می‌تواند برای قهرمانی یک گام بزرگ بردارد؟ 

در حال حاضر کرواسی در بالاترین سطح ممکن قرار دارد و دوباره اعتماد به یک نسل جواب مناسبی داده است. اتفاقی که 20 سال پیش افتاد و انتظار می‌رفت که این نسل هم بتواند یک گام بزرگ بردارد. این مساله را به عنوان یک عامل موفقیت می‌دانم و این تیم 8 سال است که در رقابت‌های مختلف بین‌المللی کنار هم هستند و اکثر آن‌ها در تیم‌های بزرگ دنیا توپ می‌زنند. این بازیکنان فقط عضو باشگاه‌ نیستند و با بازی کردن توانسته‌اند تجربه بالایی به دست بیاورند و حتی در اروپا و لیگ قهرمانان اروپا در کشورهای مختلفی همچون ایتالیا، اسپانیا، آلمان و سایر کشورها به قهرمانی برسند. در حال حاضر نتایج باشگاه روی دوش این بازیکنان است و اعتقاد کامل دارم که این نسل به حدی رشد کرده که می‌تواند نتیجه لازم را بگیرد و الان در بهترین شرایط خود قرار دارد. دو بازی دیگر در نیمه نهایی و فینال یا رده‌بندی باقی مانده است و تنها می‌توان به این واسطه گفت که یک دستاورد و موفقیت بزرگ را تیم به دست آورده است. آنهم در کشور کوچکی با  جمعیت 5/4 میلیون نفره مثل کرواسی نه به خاطر کسب مدال برنز در 20 سال پیش بلکه این کشور مدام در عرصه‌های بزرگ حضور داشته و به جز جام‌جهانی در کشور آفریقا از سال 1994 که این تیم استقلال خودش را به دست آورد در همه جام‌ها شرکت کرده و به همین خاطر بابت این دستاورد بزرگ می‌توانم بگویم که ملت کرواسی یک ملت مستعد و موفق هستند. 

در حال حاضر ستاره‌های کرواسی در بالاترین سطح در لیگ‌هایی معتبر و در تیم‌‌هایی بزرگ مثل رئال و بارسلونا کار می‌کنند اما در تیم کرواسی شاهد هستیم که این ستاره‌ها با یک روح تیمی بالا کار را پیش‌ می‌برند و مثل آرژانتینی نبودند که همه بار روی دوش مسی بود و این یعنی بافت تیمی کرواسی بالاست و به بهترین شکل کار را تا اینجا پیش می‌برد.

دقیقا درست می‌گویید، تیم ملی کرواسی به بهترین شکل تیمی کار را پیش می‌برد اما ما هم ستاره‌هایی داریم از رئال، بارسلونا، اینتر، میلان و یوونتوس که این ستاره‌ها برخلاف دیگر ستاره‌های تیم‌های‌شان به نفع تیم ستاره هستند و روح تیمی در همه آنها وجود دارد. مودریچ و راکیتیچ با عملکرد خوب‌شان باعث بالا رفتن کیفیت مسی و رونالدو در تیم‌های‌شان شده‌اند و با کیفیت کار را پیش می‌برند. 

کرواسی در حالی قرار است جلوی انگلستان به میدان برود که برخلاف آنها در دو بازی اخیر خودش 30 دقیقه بیشتر بازی کرده است و این یعنی برخلاف حریف از نظر بدنی کمی خسته‌تر هستند. به نظر شما کرواسی با این فشار مقابل انگلیس کم نخواهد آورد.

به طور قطع همین‌طور است که شما می‌گویید. اگر در بازی با روسیه متوجه شده باشید تیم در دقایق آخر از نظر جسمی کم آورد و منطقی است که اثر بگذارد اما به نظرم 4 روز زمانی است که می توان بدن‌ها را با یک ریکاوری مناسب آماده بازی کرد. البته بازی با انگلیس خیلی متفاوت تر از بازی با روسیه و دانمارک بود و بسیار مسابقه سنگینی را تیم دالیچ در پیش رو خواهد داشت اما به نظرم برخلاف روسیه که تیمی دفاعی بود و انرژی زیادی از تیم ملی کرواسی گرفت، بازی با انگلیس به خاطر شرایط بهتر حریف از نظر بازی برای تیم ملی کشورم راحت تر باشد. 

به نظر شما اگر مقایسه‌ای بین این تیم ملی کرواسی و تیم ملی کرواسی‌ای که توانست سوم جهان شود داشته باشیم کفه سنگین ترازو را برای کدام تیم می‌بینید.

به نظرم آن تیم ملی کرواسی که توانست مقام سوم جهان را داشته باشد یک نسل آتشین بود که هم در کارهای انفرادی و هم تیمی عملکرد فوق‌العاده‌ای داشتند. به نظرم با بازیکنانی مثل بوبان، شوکر، یارنی و بقیه نفرات با این که این تیم هم شبیه آن تیم است اما اولویت من در این خصوص با آن نسل است. نسلی که با بدشانسی مقابل فرانسه باخت و به فینال، نرسید اما به نظرم کسب مدال برنز هم کار بزرگی بود. 

اگر مقایسه‌ای بین دالیچ و بلاژویچ داشته باشیم چقدر قبول دارید که تیم دالیچ بدون حاشیه‌تر از تیم چیرو بوده و این یک امتیاز مثبت برای این کرواسی برای رسیدن به قهرمانی به شمار می‌آید. مساله ای که شاید آن موقع با آن مصاحبه‌های آتشین بلاژویچ تمرکز تیم را برهم زده بود.

چیرو نه در فوتبال بلکه در دیگر موارد هم یک انسان معروف است که رسانه‌ها علاقه‌ زیادی به او دارند. شاید شما فکر کنید که این مسایل تمرکز تیم را گرفته باشد اما همه موارد در بیرون از زمین بود و در داخل زمین او بازیکنان باتجربه‌ای داشت که با سوابق سنگینی که پشت سرشان بود بدون توجه به این موارد کار را پیش می بردند و حتی بدون سرمربی هم با تمرکز جلو می‌رفتند. با این حال به نظر من چیرو با آن شهرت رسانه‌ای خودش توانست جو مثبتی را اطراف تیم ملی به وجود آورد و با بالا آوردن اعتماد به نفس تیم، نگاه‌ها را معطوف تیم ملی کشورش کند. 

یکی از صادرات کشور کرواسی مربی است اما مربیانی که می‌شناسیم مثل دالیچ، خود شما و برانکو برعکس بلاژویچ یا چیرو زیاد دنبال جنجال رسانه‌ای و هیاهو نیستید و انگار جنس کار متفاوت‌تر است.

به هرحال یک مقدار تفاوت‌هایی در کار وجود دارد. با این حال چیرو وقتی این جو را ایجاد می‌کرد به واسطه معلومات مربیگری‌اش بود و موفق هم ظاهر شد. در فرانسه هم همین طور بود اما در ایران بدشانسی نگذاشت از پلی آف بالا بیاید و او به رسانه‌ها توجه ویژه‌ای داشت. چیرو یک مربی با کیفیت در کنار ایویچ و استانکو بود که نباید به نتایج او شک کرد و عملکرد و کارنامه‌اش همه چیز را در مورد موفقیت او نشان می‌دهد. ما مربیان جوان‌تر مثل خودم یا دالیچ و برانکو زیاد به دنبال نشان دادن خودمان نیستیم و می‌خواهیم با کمترین هیاهو به موفقیت تیم و در این مسیر رشد بازیکنان کمک کنیم. 

قبول دارید دالیچ در موجی از تردید و عدم اعتماد توانست کار را در کرواسی به خوبی پیش ببرد آن هم در شرایطی که به سختی در جام جهانی تیمش صعود کرد.

موفقیت‌های او در آسیا توانست مسیر او را برای حضور در تیم ملی کرواسی باز کند چون پیش از این تجربه در اروپا به جز کار در کرواسی را نداشت. اعتماد اذهان عمومی به او کم بود و تردید هم وجود داشت اما حالا عملکرد خوبش این اعتماد را به وجود آورده و توانست ذهن‌ها را عوض کند. حال این شانس را دارد که بتواند جدا از تغییر جو و ساختار تیم یک سابقه مناسب در کارنامه‌اش به ثبت برساند. 

شما خودتان فوتبالیست بوده‌اید از نسل امروز کدام بازیکن را شبیه خودتان می‌بینید؟

من هم پلی میکر و هم گلزنی می‌کردم و شبیه لوکا مودریچ هستم اما گل‌های بیشتری به ثمر رساندم. لوکا یک بازیساز عالی است اما من پشت دو مهاجم بودم و مثل مسی به عنوان نفر سوم گل می‌زدم. 

اگرلژیونر می‌شدید فکر می‌کردید حق‌تان بازی در کدام تیم بود؟

من از بارسلونا پیشنهاد داشتم اما سخت‌گیری‌هایی که در یوگسلاوی سابق بود اجازه خروج را به راحتی به بازیکنان از کشور نمی‌داد. من به راپیدوین رفتم که باشگاه بزرگی بود و به سوپرجام اروپا راه پیدا کردیم که مدت‌ها بود نرفته بود اما حسرت بازی در بارسلونا را خیلی می‌خورم. 

برانکو از لفظ مربی برنده در مورد دالیچ استفاده کرد و گفت کرواسی مربی برنده دارد و به نظر می‌رسد این لفظ را در جواب عملکرد کی‌روش به کار برد. این مفهوم مربی برنده یعنی چه؟

خیلی ساده است. کرواسی بازیکنانی دارد که به لحاظ گرایش و توانایی شرایط خوبی برای سازماندهی برای حمله به زمین حریف دارد. این یعنی مربی این توانایی ها را دارد و منظور برانکو این بوده است. ایران که خیلی صاحب کیفیت است بیش از حد دفاعی بازی کرد و اگر گرایش برای بازی رو به جلو نشان می‌داد جلوی پرتغال ایران خطرناک بود و می‌توانست به گل هم برسد. 

چهار سال پیش هم تیم ملی در برزیل افتاد و می‌توانستیم آرژانتین را ببریم؟

منظور برانکو از مربی برنده این بوده است. یعنی مربی‌ای که می‌خواهد برنده باشد و با این قصد تیمش را به میدان می‌فرستد. مربیانی که از دفاع برای حمله می‌روند یک شیوه است و بخشی از بازی است اما باید روبه جلو برویم. 

بازی ما را دیدند، ما می‌خواستیم برای برد‌ برویم و تیم ملی ما با کی‌روش می‌خواست ببرد؟

مراکش و پرتغال این قصد وجود داشت و برای اسپانیا اما یک مقدار ترمز کشیدیم. 

ویدئویی از اینفانتینو کنار مهدوی‌کیا منتشر شد که شما با این همه بازیکن می‌توانید حمله کنید چرا این کار را انجام نمی‌دهید. این حرف را قبول دارید؟

من نظر خودم را می‌دهم و قطعا آنالیز را شخص سرمربی به همراه همکارانش انجام می‌دهد. 

مهمترین بازی پیش رو برای کرواسی بازی با انگلستان است. به نظر شما کدام استراتژی می‌تواند به عبور کرواسی از انگلستان کمک کند؟

این مساله مشخص است. بازی پاسکاری و تکنیکی کاری است که با گرایش راکیتیچ و مودریچ به بازیسازی عالی کمک زیادی می‌کند. فکر کنم کرواسی بتواند با انگلستان شانه به شانه جلو برود و برخی بازیکنان ما شناخت خوبی از این تیم دارند. اولویت ما در خلاقیت و ایده است. انگلستان با اینکه ستاره ندارد اما تیم خوبی است. 

با عبور از انگلستان به نظر شما قهرمانی در مشت کرواسی است؟

بازیکنان زیادی به تیم امید دعوت نشدند که استعداد هم هستند. لیست را خود شما دادید یا از قبل تیم تعیین شده بود؟

از این تعداد که معرفی شدند من 30 نفر را انتخاب کردم. متاسفانه 3 بازیکن انتخاب کردم که در کمپ هم بودند که گفتند در AFC ثبت نشدند. الان برای آسیایی نمی‌توانیم استفاده کنیم اما تمام 90 بازیکن مستعد بودند و باید بهترین‌ها را انتخاب می‌کردیم، به این واسطه استعدادها را دست‌کم نمی‌گیریم. ایمان سلیمی پارس جنوبی و بهاروند پرسپولیس انتخاب نشدند. سلیمی که تیم‌های بزرگ لیگ برتری او را می‌خواهند؛ اسم او برای AFC ثبت نشده بود. تازه من در اردیبهشت پیش قرارداد امضا کردم و هرکس دیگری هم بود به موقع استخدام می‌شد، قطعا این اتفاقات نمی‌افتاد. 

یعنی چطور می‌شود که شما 90 بازیکن انتخاب کنی اما نفراتی که در لیگ برتر فیکس هستند و بهترین بازی‌ها را به نمایش می‌گذارند، دیده نمی‌شوند؟

من به شما کمکی نمی‌توانم کنم چون نبودم. سه بازیکن انتخاب کردم که گفتند ثبت نشده‌اند. 

و اینگونه خیلی استعدادها خواهند سوخت؟

این برای بازی‌های آسیایی است و برای المپیک از هیچ استعدادی چشم‌پوشی نمی‌کنند. 

اما شاید تا المپیک نرسند؟

اگر آن موقع ثبت شده باشند و سن آنها بخورد حتما از آنها بهره خواهیم برد. 

یکی از مهمترین چالش‌های فوتبال ایران مساله بین برانکو و کی‌روش است. خیلی‌ها و همین‌طور افکارعمومی معتقدند که کرانچار به عنوان عضوی از بدنه فدراسیون فوتبال به این مساله ورود نکرده است. در این مورد چه نظری دارید؟

اولا باید بگویم که من اصلا در ایران حضور نداشتم و نمی‌دانم چه لحنی و چه انتقادی از یکدیگر داشته‌اند. با این حال به طور قطع یک شرایط مبهمی بین برانکو و کی‌روش وجود دارد این مساله تا جایی که من می‌دانم مربوط به دعوت از بازیکنان به تیم ملی است. امکان ناپذیر کردن آماده‌سازی تیم برانکو برای جام باشگاه‌های آسیا باعث بیشترین سوء تفاهمات شد. 

کی‌روش حتی اسم خود شما را هم آورده بود و موضوع از اینجا شروع شد که کی‌روش در مصاحبه‌اش به طور مشخص از سه نفر اسم برد؛ کرانچار، برانکو و قلعه‌نویی!

نمی‌دانم اسم من را برای چه برده است. 

به نظر می‌رسد این پیش زمینه را داشتند که زمان حضور در سپاهان همکاری لازم را با او نداشتند!

من آن زمان تلاش می‌کردم هم باشگاه و هم فدراسیون به تعامل برسند و از طرف دیگر استقلال و پرسپولیس هم در آسیا بودند. این همه سال پرسپولیس تا یک قدمی فینال رفته بود و اسم ایران هم مطرح بود آن موقع و اهمیت زیادی داشت. امتیازات لازم برای افزایش سهم ایران در آسیا که مهم بود. 

افکار عمومی آن موقع حق را کاملا به مربیان داد و شما انتقاد کرده بودید که چرا فدراسیون به باشگاه نامه نمی‌زند که بعد ارسال نامه تصمیم گرفتید!

این یک مسیر مشخص است. با یادداشت نوشتن رسمی می‌شود و از طرف دیگر سرمربی باید تعهد را به گردن بگیرد که با مربیان باشگاه‌ها بنشیند و در مورد موضوعات جاری فوتبال بحث کند و مشکلات حل شود. 

آن زمان یادمان هست که چند جلسه قرار بود برگزار شود که انجام نشد. چرا در این مدت که کی‌روش در ایران بود فدراسیون نخواست جلسه‌ای بگذارد و شما خواستید؟

من الان عضو بدنه فدراسیون هستم و امیدوارم کی‌روش بماند و قرارداد خودش را ادامه دهد. این همکاری ایجاد شود که تیم امید ایران در پروژه‌ای که مدنظر داریم به عنوان کارخانه بازیکن‌سازی برای تیم ملی بزرگسالان کار کند و با فیلترینگ و با هماهنگی دو سرمربی به یکدیگر کمک کنند. به نظرم این اتفاق رخ خواهد داد. من دست همکاری را همیشه دراز کرده‌ام و هرگز انتقاد بدی نداشته‌ام و انتقادات من سازنده است. 

کی‌روش یک نگرانی بابت ملیت مشترک شما با برانکو دارد که به ظاهر قدرتی مقابل او خواهید شد؟

پرسپولیس و برانکو باید راضی باشند و این تیم بازیکنان متعددی در برنامه تیم ملی داشت که در نهایت دو بازیکن آن رفتند. این حق سرمربی تیم ملی است که چه کسی را دعوت کند یا نکند.. سرمربی باید به راحتی بتواند بازیکنان باشگاه‌ها را انتخاب کند و در لیست بزرگسالان قرار دهد و این یک بخشی از کار باشگاهی است. دلیلی نمی‌بینم کسی مقاومتی در برابر منافع فوتبال ایران داشته باشد. 

اما این چالش مقایسه لیگ داخلی و خارجی خیلی جدی بود!

برانکو یک مربی موفق در فوتبال شماست و قلعه‌نویی پرافتخارترین سرمربی ایران است. هر دوی آنها علاقه‌مندند که تیم ملی با کاری که انجام می‌دهند، موفق شود. آنها هم علاقه‌مند هستند که لیگ بتواند با کاری که آنها انجام می‌دهند موفق شود. 

ردپای خود شما هم در خیلی از بازیکنان لیگ برتر مثل امید ابراهیمی بوده است. این جام جهانی نشان داد خیلی از بازیکنانی که در لیگ داخلی و زیر نظر همین مربیان مثل برانکو، کرانچار و قلعه نویی کار کردند جزو بهترین‌ها بودند. وحید امیری هم که یکی از این نمونه‌هاست. تحلیلی که نشان داد داخلی‌های ما چهره‌ای موفق‌تر داشتند!

دقیقا همین طور است و این یعنی در باشگاه‌های ایران کار خوب انجام می‌شود. فقط یک سوال اینجا مطرح می‌‌شود که همکاری نزدیک بین سرمربی تیم ملی و مربیان لیگ برتر باید در سطحی باشد که دستیاران تیم ملی همه بازی‌ها را ببینند نه فقط دربی را مشاهده کنند. بازیکنانی که زیر نظر این مربیان بوده‌اند همیشه در سطح ملی کار کرده‌اند. 

از نوع دیالوگ‌های کی‌روش که گفته بود داخلی‌ها نمی‌توانند با بزرگان اروپا رقابت کنند یا برانکو مدرک مربیگری‌اش را به رخ می‌کشد به جایی رسیده که چالش بین این دو غیرفوتبالی شده که کی‌روش می‌گوید یا جای من است یا جای برانکو!

کی‌روش یک انسان بسیار جدی است و فکر می‌کنم اینجا فدراسیون است که باید ورود کرده و این موارد را قطع کند. ایشان حق ندارد با این لحن و کلام با مربیان داخلی صحبت کند، آنهم به عنوان یک شخصیت بین‌المللی که کلام انسانی و فوتبالی را می‌داند و کلام او باید به فکر موفقیت فوتبال باشد. 

در این دعواها شما بودید که علمی و طبق اصول صحبت کردید و حتی در سپاهان هم این روند را دنبال می‌کردید؟

اذهان عمومی از من می‌خواهد با زبان فوتبال صحبت کنم و با هیچکس نباید مکالمه شخصی داشته باشم. 

با برانکو در این خصوص صحبت کردید که سکوت کند یا بخواهید او را آرام کنید؟

من هیچ صحبتی با برانکو نداشتم و وارد این مباحث نشدم. 

این امکان وجود دارد که شما با کی‌روش صحبت کنید تا سه نفری دور یک میز بنشینید؟

من عضو این خانواده هستم و باید دید این دو آمادگی این کار را دارند. این دو نفر آنقدر از هم انتقاد کردند که کار سخت است. همیشه بخشی از این مسایل را باید با گذشت سپری کرد. یک مثال زنده بزنم. در خانواده‌ها همه به نحوی یک جدل و بحثی داشتند اما در نهایت یک زبان مشترک پیدا می‌شود و فکر می‌کنم باید این زبان مشترک پیدا شود. 

به تیم امید برگردیم این حسرت 40 و اندی سال را چه باید کرد؟

باید با تمرکز بالا به انجام کارهای مدنظر بپردازیم و تیمی را تشکیل بدهیم که توانایی موفقیت را داشته باشد. در این جنگ برای راهیابی باید تلاش کرد تا موفق بود. قول صددرصد نمی‌توان داد اما این انگیزه وجود دارد که بتوانیم این طلسم را بشکنیم. زمان خوبی برای مقدماتی المپیک داریم و امیدوارم بتوانیم با شکل‌دهی مناسب به این خواسته برسیم. 

با بازیکنانی که در اختیار دارید و با توجه به امکانات و زمان موجود چقدر به صعود به المپیک امیدوار هستید؟

شرایط خوب است و گروهی از بازیکنان را داریم که شاید به ارنج اصلی تیم‌های خودشان راه نیفتاده‌اند اما توانایی خوبی دارند. این بازیکنان چه باشند یا نه نگاه‌مان معطوف به موفقیت است و از مهرماه برای برنامه مسابقات بین‌الملی و کمپ‌های متعدد که هرچه بیشتر تیم را در مسیر موفقیت آماده کنیم تا اسفندماه با قدرت برای مقدماتی برویم. مسابقات آسیایی در مردادماه یک مقیاس و معیار برای این نسل زیر 21 سال است که بتوانند کار را با قدرت پیش ببرند. 

پس دنبال نتیجه در آسیا نیستیم؟

تمرکزمان برای موفقیت است و به عنوان توریست آنجا نمی‌رویم. این تیم کیفیت لازم را دارد و می‌تواند کارهای بزرگی در این سطح مسابقات انجام دهد. بازیکنان را زیر فشار نمی‌گذاریم اما سعی می‌کنیم در این چرخه تجربه لازم را به دست بیاورند تا بتوانیم با قدرت به المپیک برسیم. 

الان جایگاه شما تغییر کرده است. قبلا سرمربی باشگاهی بودید و حتما از چالش مربیان باشگاهی و تیم ملی خبر دارید. الان وضعیت را چطور می‌بینید؟

با آقای استیلی به عنوان مدیر تیم ملی این مساله را اصلاح کردیم. به دنبال تلاش هستیم تا بدون فشار و با یک توافق با باشگا‌ه‌ها کار را پیش ببریم و از لیگ برتری‌ها 1+2 بتوانیم بازیکن بگیریم که با تفاهم روبه‌رو شدیم و تنها تراکتورسازی بازیکن نداد و با آنها تفاهماتی داشتیم. 

این فرمول 1+2 را توضیح می‌دهید؟

دو بازیکن که قطعا باید بیایند و یک بازیکن دیگر می‌تواند در اردو باشد وبراساس فیکس بودن یا نبودن برای او درخواست بدهیم. 

چنین قوانینی فقط در ایران است آیا در جای دیگری مثل کرواسی دیده‌اید؟

تنها می‌توانم بگویم که در فوتبال و در لیگ‌های جهانی همه تاریخ‌های فیفا رعایت می‌شود. همانطور که فیفا برای بزرگسالان تاریخ‌هایی را در نظر گرفته فدراسیون و AFC هم برای جوانان و تیم‌های ملی امید چنین روزهایی را در نظر بگیرد تا  باشگاه‌ها موظف باشند بازیکنان‌شان را در اختیار تیم امید بگذارند. دیگر مشکلی پیش نمی‌آید و تیم امید ایران می‌تواند با کیفیت کار را پیش ببرد. ما روی برنامه‌های خودمان اصرار و پافشاری داریم اما نه به هر قیمتی بلکه با همراهی و همکاری باشگاه‌ها کارها را پیش می‌بریم. 

نورافکن چه شرایطی دارد و از او استفاده خواهید کرد؟

امید در لیست است اما مشکل تاریخ فیفاست. اگر آنجا فیکس باشد باشگاه موظف نیست او را در اختیار ما قرار دهد. در این مورد اگر بخواهم نظر خودم را بگویم این است که بازیکن از ایران به هر کشور دیگری برود و در هر رده‌ای باشد در بازی‌های خودشان که در فیفا دی نیست، مدیربرنامه‌های آنها بندی در قراردادشان قرار می‌دهند که هر دعوتی از سوی تیم امید بشود باشگاه موظف است در تاریخ فیفا یا غیرفیفا بازیکن را در اختیار تیم ملی قرار بدهد. امید در لیست است اما برای استفاده از او مشکل خواهیم داشت مگر اینکه در جمع بازیکنان اصلی نباشد. 

بازیکنانی که در این گروه برای‌تان چالش ذهنی دارد، کدام هستند؟

نورافکن، رضا شکاری و کرملاچعب که فنلاند است، از این دست بازیکنان هستند. 

در این گروه جوانانی هستند که بتوانیم آنها را نخبه و مستعد بازی در سطح بالای فوتبال ببینیم؟

بله امید نورافکن قطعا می‌تواند در بالاترین سطح بازی کند. بازیکنان با کیفیت زیادی داریم اما نمی‌خواهم روی اسم خاصی تاکید کنم، برای اینکه باید متحد باشیم و با حداکثر توان پیش برویم. من معتقدم یک ستاره نمی‌تواند تیم را تشکیل بدهد و یازده بازیکن ستاره می‌توانند در نهایت یک ستاره را به وجود بیاورند. 

حساسیتی در خصوص مدیریت تیم امید ایران با توجه به حضور استیلی و شاهرودی است که می گویند گرایش به سمت رنگ قرمز است!

قبل از همه چیز همه این افرادی که در کادر تیم امید هستند نگاه شان رنگی نبوده و کاری ندارند بازیکنان برای پرسپولیس، استقلال یا سپاهان هستند. بازیکنانی را انتخاب کردیم که بالاترین کیفیت داشته باشند و سابقا ملی‌پوش بوده‌اند. انتخاب‌های خوبی داشتیم و اصلا تا جایی که به انتخاب بازیکنان مربوط می‌شود همه انتخاب‌ها تحت یک پرچم آن هم ایران بوده است و استقلال، پرسپولیس و سپاهان فرقی برایم ندارد و مسوولم که از همه فوتبال ایران بهترین‌ها را در اختیار داشته باشم. مثلا صیادمنش اینجا در کمپ نزد ما بود و تا وقتی که اینجا بود استقلال نبود. من نگاه کردم برطبق تاثیرات در تیم‌ها بازیکنان را انتخاب کردم و آنهایی که می‌توانستند پیشرفت داشته باشند در کمپ ماندند. مثلا من کارگر را از استقلال دعوت کردم اما اسمش در AFC ثبت نشده بود اما قائدی از استقلال اینجا پیش ما است.  هیچکس خط نخورده است و کار اصلی ما از مهرماه آغاز می‌شود.