تقدیم به مخالفان فوتبال/ فینال لیگ قهرمانان از دارالمجانین؛ با هنرنمایی نابازیگر 75 ساله

به گزارش ایلنا، چیزی تا دمیده شدن سوت میلوراد مازیچ صربستانی برای آغاز شصت و سومین فینال لیگ قهرمانان اروپا باقی نمانده است. آخرین بازی باشگاهی پیش از فرا رسیدن جام جهانی. برازنده ترین اختتامیه برای یک افتتاحیه رویایی. فینال اوکراین که تمام شود همه نگاه ها صد در صد، بدون اندکی ناخالصی از کیف به سمت کاخ کرملین و مسکو و سن پترزبورگ می رود. این روزها همه شوروی را تماشا می کنند.

پرده اول) امشب مانور عشاق و مجانین فوتبال برای عده قلیلی است که هنوز به اعجاز لعنتی ترین دوست داشتنی عالم ایمان نیاورده اند. امشب فرقی نمی کند که طرفدار لیورپول باشید یا رئال مادرید. محمد صلاح را دوست داشته باشید یا CR7 فن باشید. امشب اهداف در اولویت نیستند. یکی تیم مورد علاقه اش بعد از حدود ده سال به فینال اروپا رسیده و تا کسب ششمین جام فاصله ای ندارد. دیگری در 10 فینال اخیر، پای ثابت 4 تایش بوده و قهرمانی در یو سی ال یکی از عادی ترین اتفاق ها برایش به حساب می آید. امشب طرفداران من یونایتد هم تماشاگر این بازی اند. همان اولتراهایی که یا طرفدار شیاطین سرخ هستند یا هواخواه تیمهای مقابل لیورپول. بارسایی ها هم امشب بیدارند. آنها چشم انتظار درخشش کلوپ و شاگردانش هستند تا دشمن دیرینه شان با یک جام، دبل تیم مورد علاقه شان را زیر سوال نبرد. امشب جمع فوتبالی ها جمع است. بایرنی ها، یووه ای ها، رمی ها و ... گرد هم جمع می شوند تا در نهایت به همه ثابت کنند فوتبال، چیز دیگری است!

پرده دوم) جمعه. بیست و پنجم می 2018. وولتون انگلیس. فرودگاه جان لنون. ساعت 19:10 دقیقه. پیجر فرودگاه: پرواز چارتر SVB116 وولتون به کیف کنسل شد.

اِرنی اَشلی 75 ساله در حال جمع و جور کردن وسایلش است. شال لیورپول را برداشته و حین پوشیدن لباس سرخ بندرنشین ها، "یو ویل نور واک الون" را زمزمه می کند. ساعت حدود 19 به وقت وولتون است. به اتاقش می رود تا استراحت کند و خودش را برای پرواز صبح زود آماده کند. قرار است ساعت 3 بامداد تاکسی به دنبالش بیاید و او را به فرودگاه برساند. بعد از چند دقیقه تلفن زنگ خورد. یک خانم جوان پشت خط بود. خبر کنسل شدن پرواز به گوش پیرمرد رسید. بی درنگ گریست؛ آنقدر سوزناک که دختر جوان هم اختیارش را از دست داد و پا به پای اشلی اشک ریخت.

فینال کیف، سیزدهمین فینالی بود که می توانست ببیند. 68 سال از روزی که عاشق لیورپول شد می گذرد. تمام فینال های قبلی تیمش را به استادیوم رفته بود و از نزدیک مشاهده کرده بود. بعد از اینکه به او خبر دادند که نمی تواند شاهد فینال باشد گفت: قلبم شکست. تا به حال هیچ فینالی از لیورپول را از دست نداده بودم. نمی دانم چه کسی مقصر است اما آنها فینال را از من گرفتند.

وی در ادامه افزود: حالا که نمی توانم به استادیوم بروم تنها در خانه می نشینم و از رادیو گزارش بازی را گوش می دهم. نمی توانم از تلویزیون بازی را ببینم یا وایرلس خانه را روشن کنم. نمی توانم طاقت بیاورم.

پیرمرد در ادامه حرفهای جالبی را بر زبان می آورد. خوب بخوانید: اتفاق خیلی دردناکی است. من بلیط بازی را دارم اما از تماشای آن محروم هستم. خیلی از هواداران جوان تیم الان دوست داشتند این بلیط را داشتند اما نمیتوانم این را به دستشان برسانم. ممکن است به جای یک عاشق لیورپول، به دست یک فرد اشتباهی برسد و این اصلا خوب نیست. و جمله پایانی: زنده می مانم. بله. زنده می مانم تا یک فینال دیگر با کلوپ در تیمم را ببینم و سپس از دنیا بروم.  

پرده پایانی)شاید گفتن هیچ چیز دیگری جایز نباشد. ارنی اشلی های زیادی در این کره خاکی هستند. زنها، مردها و پیر و جوانهایی که دوست داشتند از نزدیک شاهد جدال دو تیم پرافتخار قاره سبز باشند اما هر کدام به دلیلی، موفق نشدند. حال پیرمرد 75 ساله داستان ما را فقط فوتبالی ها می فهمند و لاغیر!