ستارههایی که از روسیه جا ماندند
رفیعی، سیدجلال، وریا و ... ؛ تیم ملی حسرت
بازیکنانی از رسیدن به جام جهانی باز ماندهاند که تردیدی نیست اگر در تیم ملی حضور داشتند، نمایندههای شایستهای برای تیم ملی فوتبال ایران لقب میگرفتند.
به گزارش ایلنا، لیست تیم ملی اعلام شد و برخی ستارهها از حضور در آن بازماندند. ستارههایی که میتوانستند عالیترین بازی را مقابل قهرمانهای قارههای جهان به نمایش میگذاشتند اما افسوس که کارلوس کیروش دستش برای دعوت از همه این شایستهها بسته بود و نمیتوانست همه این بازیکنان را با هم به تیم ملی دعوت کند.
سیدحسین حسینی: حسینی به لحاظ فنی یکی از بهترینهای لیگ بود و خیلیها هنوز این سوال برایشان بیپاسخ است که چرا کیروش این دروازهبان آیندهدار را به امیر عابدزاده ترجیح داد. حال ممکن است عابدزاده سورپرایز کیروش باشد اما نمیشود از کنار تواناییهای حسینی گذشت.
سیدجلال حسینی: بهترین مدافع لیگ در کمال شگفتی جایی در ترکیب نهایی تیم ملی نداشت. درباره سیدجلال مطلب بسیار گفته شده و این چند جمله فقط تکراری است بر مکررات قبلی. سید جلال به واقع شایسته بازی در روسیه بود.
محمدانصاری: تصور میشد انصاری که قابلیت بازی در دفاع چپ را هم دارد جام جهانی را ببیند اما کی روش نام این بازیکن را هم خط زد تا علاوه بر افسوس این بازیکن، هواداران پرسپولیس هم از این واقعه احساس تاسف کنند.
وریاغفوری: شگفتانگیزترین نامی که در تیم حسرت میبینیم وریا غفوری است. بازیکنی که بیگمان در لیگ هفدهم بهترین بود. کیروش حتما دلایلی برای حذف وریا دارد اما هنوز دل خیلیها در ایران با این بازیکن محجوب است.
سعیدآقایی: دفاع چپ تیم ملی با سعید آقایی میتوانست قدری کلاسیکتر شود اما کیروش علی قلیزاده که اصالتا بازیکن راس یا وینگر است را به آقایی ترجیح داد. تعجب از حذف نام مدافع چپ سپاهان هم کم نبود. آقایی هم میتوانست مسافر روسیه باشد.
امیدنورافکن: بعد از مصدومیت علی کریمی باور این بود که نورافکن که خاصیت بازی در چند پست را دارد به جام جهانی میرود اما انتخاب سرمربی تیم ملی چیز دیگری بود تا وریا هم در تیم حسرت قرار بگیرد.
کمال کامیابینیا: اینکه تصور کنیم کمال به دلیل مصدومیتهای اخیر شانس بازی در جام جهانی را از دست داده خیالی باطل است. کمال در تفکرات کیروش جایی نداشت اما او حتی میتوانست جلوتر از امید ابراهیمی در ترکیب نهایی قرار بگیرد.
سروش رفیعی: در ظاهر سرمربی تیم ملی علاقه زیادی به بازی رفیعی نشان میداد اما دعوت آخری از سروش به منزله یک تصمیم گمراه کننده دیگر بود. کیروش حتی قوچاننژاد افت کرده و دژاگه مصدوم را به این بازیکن ترجیح داد.
علی علیپور: آقای گل هم جایی در میان فهرست نهایی ندارد. شاید اگر علیپور در پست دیگری بازی میکرد الان در اردوی ترکیه بود اما افسوس که او دقیقا در پستی بازی میکند که انبوهی از بازیکنان محبوب کیروش در این پستها دیده میشوند.
مرتضی تبریزی: یکی از بهترینهای لیگ بود. تبریزی گلهای ارزشمندی برای ذوب آهن به ثمر رساند و در بازیسازی هم عنصری فعال بود. شاید در جام ملتها تبریزی را در تیم ملی ببینیم و شاید هم نه اما اینها نافی ارزشهای مهاجم ذوب آهن نیست.
کاوه رضایی: هنوز هم نمیدانیم که چرا یکی از بهترین گلزنهای لیگ بلژیک جایی در میان تیم جام جهانی ندارد. کیروش هم به این سوال پاسخ روشنی نداده است. شاید شباهتهای بازی کاوه رضایی با کریم انصاریفرد و ترابی دلیل این تصمیم باشد؛ شاید.