یوونتوس کاملا متفاوت برابر رئال مادرید؛ اینجا کاردیف نیست

به گزارش ایلنا، برای شروع، یکی از بزرگترین عوامل موفقیت یوونتوس در لیگ تا اینجای کار نفوذناپذیری‌اش در دفاع بوده. امثال جورجو کیه‌لینی، مهدی بن‌عطیه و آندره‌آ بارتزالی نه تنها به خاطر قدرت دفاعشان فوق‌العاده‌اند-بدون در نظرگرفتن بازیکنان تعویضی که آنها هم در جایگاه خودشان قابل تحسین هستند-بلکه شکست‌ناپذیر نیز به نظر می‌رسند.

تا قبل از پیروزی 3 بر یک شنبه مقابل میلان، این تیم 13 بازی متوالی کلین‌شیت کرده بود و تنها 15 دقیقه با شکستن رکورد گل نخوردن خودشان فاصله داشتند. وقتی شما گل نمی‌خورید، نمی‌بازید؛ به همین سادگی.

همه اینها با وجود جدایی لئوناردو بونوچی بوده. او در کار با توپ مهارت داشت و در سیستم بازی‌شان مثل مرکز فرماندهی عمل می‌کرد هرچند رفتارش بین دو نیمه آن فینال باعث جدایی‌اش شد. در بازی این هفته هم تنها گل روسونری را به تیم سابقش زد. دیگر بازیکنی که در پایتخت ولز آخرین بار برای یوونتوس به میدان رفت، دنی آلوز بود. این برزیلی در آن مسابقه در خط میانی بازی کرد و مانجوکیچ در سمت دیگر به‌عنوان بال فعالیت زیاد اما کم اثری داشت. ماتیا دی شیلیو نیمی از میل هجومی آلوز را هم ندارد در عوض با اضافه شدن داگلاس کاستا و فدریکو برناردسکی، ماسیمیلیانو آلگری بال‌های مدرنی دارد که می‌توانند با تکنیک خودشان مدافعان جلوزن مقابل خود را از پیش رو بردارند، در عرض حرکت کنند و به شیوه‌ای به حریف ضربه بزنند که از عهده بازیکنان دیگر بر نمی‌آید.

این به یوونتوس اجازه می‌دهد از نظر تاکتیکی انعطاف‌پذیر باشد و برنامه اصلی و جایگزین این تیم(پلن A و B) موثر واقع شود. در بازی برگشت با تاتنهام در ویمبلی ظرف 4 دقیقه، آلگری دو بال-مدافع اضافه کرد و جریان مسابقه را به طور کامل به نفع تیمش تغییر داد.

چهره‌های جدید اگرچه مزیت بزرگی محسوب می‌شوند اما ستاره‌های قدیمی سر جایشان هستند. گونسالو ایگواین، پائولو دیبالا و میرالم پیانیچ شاید بیشترین سهم را در حرکت رو به جلوی تیم داشته‌اند. دیبالا خروجی گلش را بیشتر کرده و به نظر می‌رسد بعد از دوری ناشی از مصدومیت به موقع سر فرم آمده با پنج گلی که در شش بازی اخیر زده.

اینکه تمام بازیکنان یوونتوس در این فصل نسبتا خوب بوده‌اند اعتماد به نفسی را به تیم می‌دهد که در آخرین رویارویی با رئال نداشتند. اگرچه آنها مدافع عنوان قهرمانی هستند و در 2 دیدار با پاری‌سن‌ژرمن به خوبی از جایگاهشان دفاع کردند اما فرم این تیم در لیگ نقاط ضعفی را آشکار کرده که بسیاری فکر نمی‌کردند وجود داشته باشد.

تیم آلگری برای این بازی استرس دارد اما خوشبین است که در دو بازی راهی برای عبور از تیم زین‌الدین زیدان پیدا کند.

داریل هاموند/ مترجم: سیدعلی بلندنظر