راز پنالتی علیپور مقابل الوصل و شادی گل عجیب؛ پای بازیکن جنجالی در میان است

به گزارش ایلنا، حسین ماهینی وقتی خیز برمی‌داشت تا اوت بلند را مثل یک سانتر مواج به سوی دروازه الوصل پرتاب کند از سوی تماشاگران زیر جایگاه خبرنگاران تشویق می‌شد. ماهینی به این تشویق‌ها واکنش مثبت نشان داد اما همه می‌دانند او بعد از شهرآورد چقدر تحت فشار بود و چقدر حرف شنید. ماهینی که به نوعی فعال‌ترین بازیکن پرسپولیس در شبکه‌های مجازی است و در معدود باخت‌های تیمش به نوعی از هواداران دلجویی می‌کرد بعد از باخت به استقلال به کلی در این فضا سکوت کرده چرا که جدا از ناراحتی شکست، از دست هواداران خودی ناراحت است که او را مورد عتاب قرار داده و انواع و اقسام انتقادات را نصیبش کردند.

محسن ربیع‌خواه روی نیمکت استرس نداشت و مطمئن بود اگر بازیکن دیگری توپ خراب کند دیگر او ناسزا نمی‌شنود. با ربیع‌خواه روی نیمکت کسی کاری نداشت و حتی وقتی پشت دروازه گرم می‌کرد تشویق هم شد. علیپور که رابطه خوبی با او دارد خیلی زود توپ را برداشت تا پنالتی را بزند اما فکر می‌کنید دلیل این عجله برای نواختن پنالتی و تاکید روی اینکه حتما باید خودش ضربه را بزند چه بود؟ من می‌گویم علیپور نه دنبال گل و رقابت با بونجاح بلکه دنبال شادی بعد از گل بود و از قبل برای آن کار برنامه ریخته بود. گلزن پرسپولیس بلافاصله بعد از چسبیدن توپ به تور با انگشت نیمکت را نشان می‌داد و با سرعت به سوی نیمکت می‌دوید. در نگاه اول شاید تصور می‌شد او به سمت برانکو می‌رود که بعد از شهرآورد شرایط سختی را تجربه کرده اما او دنبال گزینه مظلوم‌تر بود. اتفاقا از همان گام نخست محمد انصاری و وحید امیری هم با او همراه شدند. سه بازیکنی که رابطه خوبی با ربیع‌خواه دارند و در گنگ بچه مثبت‌های تیم جای می‌گیرند.

قبل از این فرشاد احمدزاده بلافاصله بعد از گلزنی گوش‌هایش را به نشانه اعتراض گرفته بود. او نمی‌خواست صدای تشویق‌ها را بشنود. فرشاد به خاطر نمایش ضعیف در شهرآورد مورد انتقاد شدید قرار گرفته و همان شب شهرآورد گفته بود اگر مشکل او بوده می‌تواند در پایان فصل جدا شود. احمدزاده البته ساعاتی بعد از بازی الوصل و با بولد شدن شادی گل معترضانه‌اش در فضای مجازی درصدد تلطیف ماجرا برآمد و نوشت منظورش کل هواداران نبوده و فقط با آنهایی کار داشته که انتقاد کرده‌اند.

پرده بعدی دلخوری بازیکنان به هواداران معترض در جشن پیروزی بعد از بازی بود. فصل قبل هر گاه پرسپولیس بازی‌هایش را می‌برد، بخصوص در بازی‌های آسیایی تقریبا همه اعضای تیم روبه‌روی سکوهای سرخ با هواداران همراه می‌شدند و اینچنین حتی تشویق ایسلندی پرسپولیسی‌ها در سطح ‌ای‌اف‌سی مشهور و زبانزد شد. این بار اما بیشتر بازیکنان پرسپولیس بدون مواجهه با هواداران زمین بازی را ترک کرده بودند و فقط بیرانوند، نعمتی و مسلمان ماندند که خب ماندن‌شان تعجبی هم نداشت. مسلمان بعد از شهرآورد ستاره محبوب پرسپولیسی‌ها در فضای مجازی و جو انتقادی بعد از شکست بود و طی نود دقیقه بازی الوصل بارها در حجمی وسیع تشویق شد. نعمتی هم یکی از آنهایی بود که خیلی‌ها به بازی نکردنش ایراد گرفته و از او به شدت حمایت کردند. بیرانوند هم بعد از شهرآورد بیشتر تعریف شنیده بود تا انتقاد ضمن اینکه در جریان بازی با الوصل هم یکی دو بار تشویق شد. غیر از اینها اعضای کادر فنی و یکی دو بازیکن ذخیره تنها نفراتی بودند که در جشن ایسلندی شرکت کردند و همین می‌توانست ثابت کند فضای بین بازیکنان و هواداران فضای سرد و تلخی است.

بعد از بازی کاپیتان پرسپولیس در مصاحبه خود تقاضای حمایت داشت اما بیشتر از اینکه منظورش بحث لجستیکی و مالی باشد، هواداران بود. بازیکنان پرسپولیس بعد از شهرآورد احساس کردند هواداران پشت‌شان را خالی کرده‌اند و هنوز ابرهای تیره از آسمان روابط آنها با دوستداران‌شان کنار نرفته اما این ماجرا هم خیلی زود فراموش خواهد شد. شاید تا روز 9 فروردین که پرسپولیس بعد از بازی سایپا جشن قهرمانی خواهد گرفت باید صبر کنید. روزی که بنر بازیکنان دوباره علم می‌شود و پس‌زمینه عکس‌های جشن قهرمانی و لبخند بازیکنان خواهد بود.