پیتر اشتوگر؛ روزهای خوب با زنبورهای وست‌فالن

به گزارش ایلنا، در آخر هفته‌های دیگر شاید می‌توانست باعث تکدر خاطر شود. با این حال حتی با وجود یک پله پایین‌تر قرار گرفتن از حریفی دیرینه مانند شالکه و رفتن از رده دوم به سوم، احساسی که دورتموندی‌ها داشتند، این بود که به موفقیتی قابل قبول دست پیدا کرده‌اند. آنها شنبه شب نه تنها خانه لایپزیگ را با یک امتیاز ترک کردند بلکه فاصله 3 امتیازی که با میزبان خود در کورس کسب سهمیه لیگ قهرمانان فصل آینده داشتند را حفظ کردند و همین شاید به آنها احساس رضایت از کسب یک دستاورد خوب را می‌داد.

چیزهای معدودی می‌تواند باشد که مربی آنها، پیتر اشتوگر را مانند این نتیجه راضی کند. بسیاری شاید هنوز احساس کنند که او خوش‌‌شانس بوده که با وجود اخراج شدن از تیم قعرجدولی‌اش کلن، توانسته سرمربی دورتموند شود اما او برای اینکه تأثیر خود را بر عملکرد و نتایج تیم جدیدش بگذارد ذره‌ای تردید نداشته است. بعد از تحمل انتقادات فراوان رسانه‌ها به خاطر نبود جنگندگی در بازی‌های اخیر تیمش - بخصوص در تساوی مقابل آتالانتا در لیگ اروپا در دور برگشت مرحله یک شانزدهم نهایی لیگ اروپا که البته با وجود آن دورتموندی‌ها به مرحله یک هشتم نهایی صعود کرد – اشتوگر این هفته جوابی محکم برای منتقدان داشت چون عملکرد تیمش مقابل لایپزیگ دقیقاً همان چیزی بود که او می‌‌خواست.

همانطور که نشریه کیکر روز یکشنبه نوشت، «یک اتفاق نادر با ثبت تعداد کارت‌های زرد بیشتر در کارنامه بازیکنان دورتموند نسبت به تیم حریف» رخ داد وقتی که 4 بازیکن زردپوشان وستفالن کارت زرد گرفتند و هیچ یک از بازیکنان لایپزیگ کارت نگرفتند. نبرد دورتموند و لایپزیگ اما چیزی فراتر از یک مقایسه آماری بی‌اهمیت بود. توماس هنکه در باره دورتموندی‌ها نوشت: «علاوه بر لباس‌های بازی‌شان، بازیکنان ترکیب اصلی تیم اشتوگر لباس‌های رزم‌شان را هم در چمدان‌های خود گذاشته بودند». اشتوگر هم رضایت خود از عملکرد تیمش را با تمجید از جنگندگی و فرم بدنی آنها نشان داد. عملکرد دورتموند در لایپزیگ چیزی بود که در دوران مربیگری پیتر بوژ عملاً امکان ارائه آن وجود نداشت و اهمیت تأثیر و ارزش کار اشتوگر زمانی برجسته‌تر می‌شود که بدانید او ستاره‌ای مانند پیر امریک اوبامیانگ را از دست داد و به جای او مهره نیمکت‌نشین چلسی میچی باتشوایی را تحویل گرفت. با این حال او نه تنها باتشوایی بلکه دیگر مهره‌های بزرگ تیمش از جمله مارکو رویس و ماریو گوتسه را احیا کرده است و نتیجه این شده است که دورتموند با تمام قدرت به سمت پایانی شیرین در این فصل در حرکت است.

منبع: گاردین /اندی براسل