انتقاد به یک انتخاب عجیب‌ترین مرد سال فوتبال ایران
امید ابراهیمی؛ یک انتخاب بی‌اعتبار
انتخاب مرد سال از سوی هیچ نهادی در فوتبال ایران رسمیت و قدمتی پیدا نکرده که قابل اعتنا باشد.
به گزارش ایلنا، انتخاب‌ها اغلب غیر کارشناسی است و ساز و کار حرفه‌ای و فنی ندارد. از سال‌ها پیش وقتی یک خبرگزاری وابسته به یک باشگاه بی‌تماشاگر که هنوز حتی یک جریان رسانه‌ای معتبر هم نبود، به دلیل توانایی اقتصادی‌اش انتخاب کننده مرد سال فوتبال ایران شد یا بعدها که سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال این مسوولیت را به سمت خود کشیدند، هرگز انتخاب مرد سال انتخاب قاطعانه و فنی به نظر نرسید و هر بار شائبه‌هایی در آن وجود داشت. روزنامه‌های ورزشی و برنامه‌های تلویزیونی مثل نود نیز هر سال در نزدیکی نوروز مرد سال انتخاب می‌کنند اما هیچ کدام نمی‌توانند ادعایی در زمینه فنی بودن انتخاب‌شان داشته باشند. یا در هیات تحریریه، انتخاب‌ها از دل بحث‌ها و سلیقه‌ها بیرون می‌آید و یا از دل آمارهای ساده و غیر فنی و پر از عدد و رقم که داده‌های خام محسوب می‌شوند.
برنامه نود اما به دلیل گستردگی مخاطب و انحصار تلویزیونی‌اش در ایران همیشه انتخابی با بازتاب بیشتر دارد و به رغم این موقعیت ممتاز رسانه‌ای که محصول شرایط عجیب و غیرحرفه‌ای رسانه در ایران است، هرگز حاضر نیست در زمینه تشکیل تیم حرفه‌ای برای چنین کاری سرمایه‌گذاری کند. مجری برنامه نود معمولا هنگام چنین انتخاب‌هایی از حضور یک تیم کارشناسی حرف می‌زند که مرجع انتخاب هستند اما این تیم کارشناسی و کارنامه فنی و ژورنالیستی آنها هرگز معرفی نمی‌شوند و مخاطب هرگز نمی‌فهمد به گزینه‌های کدام تیم کارشناسی رای می‌دهد.
مساله آخرین نظرسنجی برنامه نود که پریشب برگزار شد، انتخاب دو پرسپولیسی و یک استقلالی و از این دست حرف‌ها نبود. مساله مهم‌تر روشن نبودن ساز و کار انتخاب و معرفی نشدن تیم کارشناسی است. مجموعه تیم رسانه‌ای برنامه نود کارشناس - ژورنالیست‌های باتجربه و صاحب نگاهی نیستند که به انتخاب مرد سال یا هر انتخاب دیگری اعتبار بدهند. نود لابد به یک مشت عدد و رقم در جدول بررسی بازیکنان استناد می‌کند و آن نمرات نیز یا از دل یک نرم افزار ساده بیرون آمده یا از بررسی‌های چشمی که پشتوانه تجربی و فنی ندارد.
برنامه نود البته وقتی می‌تواند ثابت کردن ویدئو و نشان دادن زاویه دید بازیکنان در زمین را محصول کار نخبگان دانشگاهی بداند که عادل فردوسی پور در آن استاد - سلبریتی است، شاید دچار این تلقی هم شده که کارمندان رسانه‌ای‌اش نخبگان فنی فوتبال برای انتخاب فهرست مردان سال هم هستند. در تلویزیون ایران که می‌تواند امیراقبال شفیع را به‌عنوان پدیده معرفی کند، برنامه نود بدون هیچ کدام از ساختارهای لازم برای مرجع شدن در انتخاب مرد سال، مرجع انتخاب مرد سال هم می‌شود.
واقعیت این است که هیچ نهاد ورزشی و ژورنالیستی در فوتبال ایران صاحب اعتبار ورزشی و فنی برای انتخاب مداوم مرد سال نیست و مخاطب نیز نه انتخاب برنامه نود را کارشناسانه می‌داند و نه انتخاب هیچ رسانه دیگری شکوه انتخاب مرد سال فوتبال را دارد. فدراسیون فوتبال هم وقتی برگزار کننده چنین مراسمی می‌شود، حتی در انتخاب کت و شلوار مرد سال هم بی‌دقت و کج سلیقه است، چه رسد به نکات کلیدی‌تر و اساسی‌تر. مفهوم کفش طلا و توپ طلا هم در مراسم گذشته جابه‌جا شده و این دست کج‌‌سلیقگی‌ها اعتباری برای چنین مراسمی باقی نگذاشته است.
فوتبال ایران در چنین مراسمی که می‌تواند جلوه‌هایی از یک فوتبال حرفه‌ای باشد، دچار فقر فنی و اجرایی ناامیدکننده‌ای است، فقری که پایان هر سال یا هر فصل ذوق دوستداران فوتبال در ایران را کور می‌کند و انتخاب مرد سال را تا یک اس‌ام‌اس بازی شبانه نزول می‌دهد.
یادداشت: فرشاد کاس نژاد
