گوهری ناب برای جامعهای که علی کریمی در آن کمیاب است؛
مرسی که هستی اسطوره!
برنامه این هفته نود نشان داد چقدر در حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی ورزشیمان فقر علی کریمی داریم.
به گزارش ایلنا، علی کریمی که در چند وقت اخیر با افشاگریها و انتقادات تند و تیز خودش علیه مقامات فدراسیون فوتبال سرو صدای زیادی بپا کرده است، شب گذشته در برنامه نود شکل جدیدی از پرسشگری را از یک مقام مسئول نشان داد که باید الگویی برای رسانه ملی و البته وظیفه هر تریبون عمومی برای تبدیل شدن به زبان مردم باشد.
سوای درست یا نادرست بودن خط به خط ادعاهای کریمی (که البته شکل پیشروی برنامه به وضوح نشان از این داشت که حق با چه کسی است)، این شکل از دغدغهمندی نسبت به باری که محبوبیت و مقبولیت اجتماعی روی دوش هر چهره مردمی در هر حوزهای میگذارد به خودی خود ارزشمند است و برنامه این هفته نود نشان داد چقدر در حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی ورزشیمان فقر علی کریمی داریم.
چه بسا اگر قدرتی که هرکس به واسطه محبوبیت خودش بدست آورده است، او را تبدیل به صدای رسای قشری ضعیفتر کرده بود که توانایی صحبت در مورد فساد را ندارند، شاید در حال حاضر از هر جهتی خیلی جلوتر از جایی که ایستادهایم حضور داشتیم.
اگر نگران از دست دادن جایگاهمان نبودیم، از میز و صندلیمان را بیش از وجدانمان دوست نداشتیم و برای پستهای کوچک چشم و گوشمان مقابل خیلی مسائل بسته نمیشد، علی کریمی بودن برای هیچکدام از ما انقدر سخت نبود.
کریمی به وقتش هم پشت تیم و شاگردانش میایستد و هم در جایی بدون مصلحت اندیشی آنچه میبیند را تاب نمیآورد و بدون واهمه بیان میکند. وقتی میگوید میروم تا به خاطر من سپیدرود آسیب نبیند، وقتی میگوید این آخرین حضورم توی فوتبال است، وقتی میگوید آنها که سکوت کردهاند تا اجازه ماندن پیدا کنند به خودشان بیایند چقدر دلنشین و باور کردنی است.
وقتی میتوانی به دل فساد بزنی که حسابت پاک باشد و چیزی نداشته باشی که از رو شدنش واهمه داشته باشی، وقتی میتوانی زبان مردمت شوی که واقعاً دغدغه آنها را داشته باشی و وقتی پشتوانه مردمی داشته باشی نمیتوانند صدایت را به زور و زر خاموش کنند.
در این صورت است که آنهایی که تهدید به شکایت میکردند را پای میز توضیح دادن میکشانی و تریبوندارانی که نشانههایشان را به سمتی پرت میکردی مجبور میشوند رسانهشان را در اختیارت قرار دهند.
هرچقدر بیشتر بدانیم و بفهمیم که این روزها علی کریمی در فوتبال و جاهای دیگرمان کم داریم، همانقدر به گوهر وجود اسطورهای میبالیم که نگران خراش برداشتن مقام و منزلتی نیست که اتفاقاً آن را هم به خاطر علی کریمی بودن بدست آورده است.
در این شرایط است که خودمان بهتر از هر کسی میدانیم بزدل واقعی کیست و نا امید از دیگران تنها میتوانیم بگوییم:
مرسی که هستی اسطوره!