حال شیرین و آینده نگران کننده برای توپچی‌ها/ دلربایی به سبک اوزیل
آرسن ونگر احتمالا باید با این پیش فرض ذهنی فصل را آغاز کرده باشد که تیمش شانس قابل قبولی برای به چالش کشیدن مدعیان در کورس قهرمانی لیگ برتر دارد.
به گزارش ایلنا، او توانست مسعود اوزیل و الکسیس سانچس را با وجود ناکامی باشگاه برای متقاعد کردن آنها به تمدید قراردادهای‌شان، در آرسنال نگه دارد و الکساندر لاکازت را هم از لیون با قراردادی 52 میلیون پوندی که رکورد گران‌ترین خرید باشگاه را شکست، جذب کند.
به علاوه، جذب سئاد کولاسیناک - یکی از بازیکنان تیم منتخب فصل گذشته بوندس‌لیگا - به‌عنوان بازیکن آزاد هم یک حرکت عالی برای توپچی‌ها به نظر می‌رسید. در نتیجه، ارتقای اوضاع تیم نسبت به جایگاه ناامید کننده‌اش در قیاس با فصل گذشته که پنجم شد -ناکامی که باعث شد ونگر نتواند تیمش را برای نخستین‌بار از سال 1997 به لیگ قهرمانان برساند- کاملاً ممکن به نظر می‌رسید. با این حال بعد از گذشت 5 ماه از تابستان حرکات نه چندان بزرگ آرسنال در بازار نقل و انتقالات، به نظر می‌رسد که داستانی مشابه دارد در ورزشگاه امارات تکرار می‌شود.
زوج‌های تهاجمی هیجان‌انگیز در یک سوم پایانی؟ بله. بازیکنانی ناکام در استفاده از تمام پتانسیل‌شان؟ بله. نتایج بی‌ثبات در بازی‌های خارج از خانه برخلاف سلطه در بازی‌های خانگی؟ بله.
تساوی‌های اخیر آرسنال برابر ساوتهمپتون و وستهام یک بار دیگر سخت بودن لیگ برتر را ثابت کرد و علاوه بر آن به آنهایی که فکر می‌کردند تیم ونگر می‌تواند مدعی قهرمانی باشد، یادآوری کرد که نقاط ضعف تیم او بیش از آن چیزی است که اجازه دهد لیگ را در جایگاه نخست به پایان برساند. بی‌ثباتی مأیوس کننده خود آرسنالی‌ها از یک طرف و یکه‌تازی مقتدرانه و شکست‌ناپذیری تمام نشدنی منچسترسیتی در صدر جدول در طرف دیگر، بدان معناست که توپچی‌های لندن یک بار دیگر جنگی تمام عیار و بزرگ پیش رو دارند تا شانسی برای بازگشت به لیگ قهرمانان اروپا داشته باشند.
پیروزی یک بر صفر آنها مقابل نیوکاسل در ابتدای این هفته شامل بسیاری از آن فاکتورهایی بود که ما در تمام این سال‌ها بر اساس آنها توپچی‌ها را جزو مدعیان قهرمانی لیگ برتر دانسته‌ایم: تسلط بر تملک توپ، شوت‌های متعدد به سمت چارچوب دروازه و یک شماره 10 جادوگر که یک بار دیگر ناجی تیم شد. این ناجی ملی‌پوش آلمانی تیم مسعود اوزیل بود که هنوز درباره آینده‌اش تصمیم‌گیری نکرده است و از دید خود این بازیکن 29 ساله عجله‌ای هم برای این کار وجود ندارد چون در ماه ژانویه امسال می‌تواند با هر تیمی که بخواهد وارد مذاکره شود و تابستان سال آینده به‌عنوان بازیکن آزاد به آن ملحق شود.
او می‌تواند تا پایان فصل هم صبر کند و آن موقع مذاکراتش را با مشتری جدیدش آغاز کند. در تضاد با تمام شایعاتی که درباره‌اش وجود دارد، اوزیل یک بازی تقریباً بی‌عیب و نقص را مقابل نیوکاسل ارائه کرد که پاداش آن را هم با زدن گل برتری تیمش در نیمه اول گرفت، یک والی زیبا که راب الیوت هیچ شانسی برای مهار آن نداشت.
درست در زمانی که آمار بردهای خانگی آرسنال (13 برد در 14 بازی اخیرش) ونگر و آرسنال را به گرفتن نتایج خوب در ادامه فصل امیدوار می‌کند، ونگر کاملاً می‌داند که اوزیل و الکسیس سانچس در هفته آینده ممکن است بخش زیادی از تمرکزشان را از دست بدهند چون پنجره زمستانی نقل و انتقالات ماه ژانویه باز می‌شود و مذاکرات آنها با مشتریان‌شان آغاز.
به نظر می‌رسد که جاه‌طلبی ابتدای فصل آرسنال در مورد رقابت در کورس قهرمانی حالا به تلاش و تقلا برای نگه داشتن بهترین بازیکنانش تنزل پیدا کرده و این قطعآً چیزی نیست که ونگر در ابتدای فصل به آن فکر می‌کرد.
منبع:سایت گل/ کریس ویتلی
