ایران را نمی شناختند؛ فکر می کردند عراقی ام/ دوست دارم روزی به پرسپولیس برگردم/ عملکردم از خیلی از لژیونرها بهتر است اما...

به گزارش ایلنا، شاید هیچ کس روزی تصور نمی کرد که یک فوتبالیست ایرانی در میان کشورهای اروپایی شناخته شده بین عموم، برای پیشرفت و رسیدن به سطح اول فوتبال اروپا و همچنین به دست آوردن پیراهن تیم ملی، راهی ایسلند شود. کشوری که شاید خیلی از فوتبالدوستان آن را به خاطر ایدور گودیانسن، فوتبالیست چند سال قبل چلسی و بارسلونا شناختند و سپس درخشش نامتعارف آنها در یورو 2016 همه نگاه ها را به خودش جلب کرد و حالا به واسطه سوغاتی آنها از یورو، یعنی تشویق ایسلندی حسابی سر زبان ها افتادند.

شهاب زاهدی بازیکن 22 ساله ملایری اما این راه را برگزید. او برای پایان بدبیاری ها و نیمکت نشینی هایش راهی یکی از دورترین کشورهای اروپایی از ایران شد و در آنجا خودش را احیا کرد. ایسلند کشوری است با جمعیت حدود 400 هزار نفر. بی تردید صحبت های شهاب زاهدی با ایلنا درباره این کشور و فوتبال آنها توجه شما را بیش از پیش به خودش جلب می کند.

*شهاب سلام. چرا ایسلند؟ چطور شد که بین این همه کشور سر از این کشور درآوردی؟

من هم خدمت شما سلام عرض می کنم. راستش را بخواهید قبل از اینکه محروم شوم و حدود 18 سال داشتم از ایسلند پیشنهادی به دستم رسیده بود. آنها به جذب استعدادها و فروش آنها به 5 یا 6 لیگ معتبر دنیا معروف هستند اما قسمت نشد که من هم بروم. محروم شدم و سپس بعد از حدود سه سال، شرایط حضور در این کشور بازهم برایم فراهم شد و این بار درنگ نکردم و بعد از نیم فصل نسبتا خوب در ماشین سازی راهی ایسلند شدم. این انتخاب فقط و فقط به واسطه لطف خداوند در حق من بود.

*برای پیوستن به این تیم ایسلندی گویا تست داده ای؟ شرایطی مشابه به رامین رضاییان برای حضور در اوستنده...

مدیربرنامه هایم فیلمی از بازی ام در ماشین سازی را برای آنها ارسال کرد و پسندیدند. کمبود جا برای جذب بازیکن در لیستشان داشتند. هم من حضور داشتم و هم یک مهاجم آمریکایی که در لیگ دانمارک توپ می زد. چند جلسه تمرین کردیم و من را انتخاب کردند و رسما قرارداد امضا کردیم.

*تیمی که به آن پیوستی اسم خیلی دشواری دارد به طوری که همه نام مخفف آن یعنی "آی بی وی" را خطاب می کنند...

حقیقتا خود من هم هنوز نتوانسته ام نام کامل را به درستی متوجه شوم. اسمهای خیلی سختی دارند. فقط می دانم که حرف وی در انتهای اسم مخفف، نام شهری است که تیم من در آن حضور دارد. ما در شهر "وست مانیجر" هستیم و تنها تیم این شهر هم آی بی وی است. این جزیره در جنوبی ترین نقطه ایسلند قرار دارد و جمعیتی حدود 5 هزار نفر دارد.

*روزی که قراردادت به ثبت رسید عکس منتشر شده  از تو در کنار یک خانم بود. آن شخص، مسئول کدام بخش باشگاهتان بود؟

خانم سونا، مدیرعامل باشگاه ما هستند. خیلی هم با بازیکنان رابطه خوبی دارند و تاکنون با ایشان مشکلی نداشتم.

*در ایسلند قراردادها چطور است. قطعا مبلغ قراردادت باید خیلی پایین تر از ایران باشد...

نه اتفاقا. اختلاف خیلی زیادی وجود ندارد اما مساله مهم این است که آنجا هر مبلغی که توافق می شود به صورت تمام و کمال به بازیکن داده می شود و مانند ایران نیست که در آخر، بازیکن نیمی از قراردادش را هم نگیرد. در ایسلند مثل تمام کشورهای اروپایی همه چیز سر وقت و به موقع انجام می شود.

*شهاب کمی از ایسلند برایمان بگو. چیز زیادی درباره این کشور سردسیر نمی دانیم.

ایسلند یک کشور جزیره ای است. نزدیک ترین کشور به انگلستان به شمار می رود و جزو کشورهای منطقه اسکاندیناوی هست. نژاد آنها هم طبیعتا وایکینگ است و مثل دانمارکی ها هستند. برخلاف جمعیت کمی که دارند مساحت این سرزمین بسیار بزرگ است. آنها پناهنده یا فرد خارجی نمی پذیرند. در ایسلند امنیت به شدت و به شکل وحشتناکی وجود دارد و موج می زند. شرایط زندگی در اینجا فوق العاده است اما بسیار سردسیر است و زمستان های سختی دارد. البته فرق بزرگ ایسلند با کشوری مثل روسیه در این است که آنجا زمستان های سرد و خشکی دارد اما اینجا به گونه ای است که می توان سرمایش را تحمل کرد و آنچنان وحشتناک نیست.

*حالا از شرایط خودت در آنجا بگو. زندگی در ایسلند سخت نیست؟

چون برای اول می خواستم از ایران خارج شوم واقعا برایم سخت بود اما برخورد ایسلندی ها و مردم وست مانیجر با من فوق العاده بود. ایسلندی ها مردمان بسیار خونگرم و مهربانی هستند. هر چه از خوبی شان به شما بگویم کم گفته ام. آنها به شدت وفدار و بامحبت اند. جوری با من رفتار کردند که هیچ وقت احساس غربت نکردم. من در دوران محرومیتم که کمی از فوتبال دور بودم مشغول یادگیری زبان شدم و خدا را شکر در ایسلند هم همه انگلیسی می دانند و از نظر زبان مشکلی نداشتم و همین مساله کار را برایم راحت تر کرده بود. در دانمارک و سوئد هم شرایط به همین گونه است و آنها هم انسان های مهربانی هستند.

*مردم ایسلند شناختی از ایران داشتند؟

در خلال صحبت هایم گفتم که ایسلند از ایران بسیار دور است. به همین خاطر آنها شناخت چندانی از ایران ندارند. حتی خیلی از آنها فکر می کردند که ما عراقی هستیم و به همین دلیل باید به آنها توضیح می دادم که ایران یک کشور مجزا است. حالا دیگر کم کم مردم وست مانیجر به این قضیه واقف هستند و ایران را می شناسند.

*نکته جالب توجه درباره ایسلندی ها تشویقشان است که در یورو 2016 جهانی شد و حالا هم در ایران به شدت استفاده می شود.

در ایسلند هر تیمی تشویق خاص خود را دارد و تشویق ایسلندی که گفتید مختص تیم ملی است. آن تشویق نشات گرفته از واکینگ ها است و به آن بسیار علاقه دارند. اما تشویق های دیگری هم دارند که آنها هم زیبایی های خاص خود را دارد.

*امکانات فوتبالی در ایسلند به چه ترتیبی است. اصلا به فوتبال اهمیت کافی را می دهند؟ زمین تیم شما هم خیلی جالب است. در نزدیکی کوه با ظرفیتی نزدیک به 2000 هزار نفر که ویویی بی نظیر دارد...

در ایسلند اگر یک جا آسفالت نباشد حتما سبزه می روید. آنها خیلی آدم های اقتصادی هستند و با توجه به نیازشان هزینه می کنند. به همین دلیل هم ورزشگاه ها ظرفیت آنچنانی ندارند. روبرو زمین ما یک کوه است اما در لیگ ما به جایی رفتیم که زمین کنار دریا بود. هوای اینجا فوق العاده است. شاید باورتان نشود اما همین تیم ما دراین شهر کوچک 7 زمین تمرین دارد. دو استخر و دو سالن بدنسازی دارد و از نظر امکاناتی در بهترین فرم ممکن قرار دارد.

*هواداران آی بی وی هم خیلی زود تو را قبول کردند و با گل هایی که زدی نزد آنها محبوب شدی...

ابتدا از همه هواداران آی بی وی تشکر می کنم. این علاقه بین من و آنها دو طرفه است. بعد از اینکه من به تیم اضافه شدم در هفته اول بازی نکردم. در دیدار بعدی 60 دقیقه در زمین حضور داشتم و کار خاصی هم نکردم چرا که با شرایط فوتبال آنجا آشنا نبودم. فوتبال در ایسلند فیزیکی دنبال می شود. همان نمایش نه چندان خوب باعث شد تا 4 هفته به من اصلا بازی نرسد اما در 7 هفته پایانی عملکرد خیلی خوبی داشتم. در 6 بازی انتهایی 4 گل زدم و دو پاس گل دادم و یک پنالتی هم گرفتم. به رتبه تیم ما نگاه نکنید. فاصله ما با تیمهای بالاسری بسیار کم بود. تیم ما موفق شد در جام حذفی هم قهرمان شود و سهمیه لیگ اروپا را کسب کند که این یک موفقیت بزرگ به حساب می آید.

*حالا که لیگ ایسلند تمام شده وضعیت تو به چه ترتیبی است. می خواهی بمانی یا بروی؟

راستش را بخواهید فعلا که در استراحت هستم. از شرایط خودم راضی هستم و خدا را شکر چند پیشنهاد داخلی و خارجی هم به دستم رسیده است. باشگاه آی بی وی هم پیشنهاد تمدید قرار داد را داده و خودم هم تمایل دارم به واسطه شرایط خوبی که در این باشگاه دارم و مسابقات لیگ اروپا که فصل بعد به انجام می رسد در این تیم بمانم اما هنوز هیچ چیز قطعی نشده است. ژانویه به ایسلند برمی گردم و در صورت توافق دوباره تمریناتم را با این تیم برای فصل جدید آغاز می کنم.

*دوست نداری به پرسپولیس یا فوتبال ایران برگردی؟

روزهای سختی در ایران داشتم. بعد از اتمام محرومیتم در زمان حمید درخشان خیلی خوب تمرین کردم. کم کم به بازی گرفته می شدم اما بعد از محرومیتی که به وجود آمد بازگشتم سخت شد. با این حال در زمان اقای برانکو جزو آماده ترین بازیکنان بودم و هم تیمی هایم شاهد این مساله هستند. بازی به من نمی رسید. فقط در یک مسابقه مقابل قشقایی به بزای گرفته شدم. می خواستم بازی کنم اما می دانستم شرایط برای بازی فراهم نبود. کاری نمی توانستم بکنم. تصمیمی گرفتم به جایی بروم که بازی کنم. به خاطر همین راهی ماشین سازی شدم. با این حال دوست دارم دوباره روزی به پرسپولیس برگردم چرا که به این تیم و هوادارانش علاقه دارم.

*بازیکنانی که در خارج از ایران بازی می کنند همیشه با نگاه ویژه کی روش روبرو بوده اند. تو فکر می کنی بتوانی به تیم ملی راه پیدا کنی؟

آرزوی هر فوتبالیستی است که بتواند پیراهن تیم ملی کشورش را بر تن کند. تمام تلاشم را می کنم تا در ماه های باقی مانده تا جام جهانی در لیست تیم ملی حضور داشته باشم.

*صحبت پایانی...

یک گلایه داشتم که می خواهم از اینجا آن را اعلام کنم. نمی دانم چرا رسانه ها بین بازیکنان لژیونر و پوشش اخبار آنها فرق قائل می شوند. هیچ تبلیغی روی کار من نبود. من از خیلی از بازیکنان دیگر شاغل در لیگ های اروپایی عملکردم بهتر بود و سطح فوتبال ایسلند هم نسبت به نروژ یا سوئد کم ندارد. من عنوان بهترین بازیکن ماه را هم کسب کردم و تیممان برای فصل بعد در لیگ اروپا است. امیدوارم که نگاه ها کمی منصفانه تر باشد.