ابراهیموویچ در آستانه بازگشت به میادین: حس می‌کردم فلج شده‌ام
زلاتان ابراهیموویچ به‌زودی به میادین بازخواهد گشت. آسیب‌دیدگی او از ناحیه رباط زانو رو به بهبودی است و او می‌خواهد ثابت کند که مصدومیت هیچ تاثیری روی بازی او نگذاشته است.
به گزارش ایلنا، برخی می‌گفتند این مصدومیت شدید روی او اثر منفی می‌گذارد. زلاتان هفت ماه پیش در بازی با اندرلشت تلاش کرد که یک پاس را با استپ سینه دریافت کند که به شکل بدی روی پایش فرود آمد و همین باعث شد مصدوم شود.
این بازیکن 36ساله حتی ممکن است در بازی با نیوکاسل در روز شنبه به‌عنوان بازیکن جانشین به میدان برود. او می‌گوید: «مصمم هستم که بهتر و قوی‌تر از گذشته به میادین برگردم. این هدف من است و اتفاق هم خواهد افتاد. هیچ گزینه دیگری وجود ندارد. وقتی که تصمیم گرفتم کاری را انجام دهم، هیچ چیز ذهنیت من را تغییر نخواهد داد. من گفتم که فاتح سوئد می‌شوم. وقت صبحانه، سوئد را فتح کردم. سپس در ناهار اروپا را فتح کردم. در وقت شام هم فاتح دنیا شدم. این برنامه من بود و دقیقا اتفاقی بود که روی داد.»
زمانی که زلاتان مصدوم شد، پزشکان می‌گفتند که او تا سال 2018 غایب خواهد بود اما او توانسته زودتر از موعد به میادین برگردد. او البته می‌گوید که پس از مصدومیت بهت‌زده بود و به این فکر می‌کرد که آیا می‌تواند برگردد یا نه. او حس می‌کرد که فلج شده است: «هرگز آسیب ندیده بودم اما در آن هنگام حس کردم که زبانم را قورت داده‌ام. حس عجیبی داشتم که تاکنون تجربه نکرده بودم. افکاری در سرم می‌چرخید. چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ من 35 سال دارم (در آن هنگام)، چه کاری می‌توانم بکنم؟ آینده چه چیزی در پیش دارد؟ به جای آنکه روی یک چیز تمرکز کنم، افکار بسیاری در سرم وجود داشت. نخستین چیزی که به آن فکر کردم این بود که تسلیم شدن به هیچ وجه گزینه من نیست. من تا اینجا آمده‌ام و خودم پایان فوتبالم را رقم خواهم زد. من زخم‌هایی پیدا کرده‌ام که تا ابد به‌عنوان خاطره می‌مانند. همیشه یادم خواهد بود که چه اتفاقی افتاد و چه بلایی به سرم آمد و چه دورانی را گذراندم.
یادم هست که با عصا راه می‌رفتم و 12 ساعت در روز می‌خوابیدم. احساس فلج بودن می‌کردم، بخصوص که عادت داشتم هر روز بازی و تمرین کنم. من آدمی هستم که زیاد تمرین می‌کند. سختکوشی نتیجه می‌دهد و فلسفه من این است.»
زمانی که ایبرا به میدان برگردد، پیراهن شماره 10 را به تن خواهد کرد. پیراهن 9 فصل پیش او به روملو لوکاکو رسیده است. این بازیکن سوئدی گفته که همیشه می‌خواسته پیراهن 10 منچستریونایتد را داشته باشد اما سال گذشته که به این تیم پیوست، وین رونی این پیراهن را می‌پوشید: «وقتی که به باشگاهی می‌روم، باید در قرارداد بنویسم که پیراهن شماره 10 برای من باشد. در یونایتد رونی این پیراهن را داشت. او اسطوره است و کسی است که به او احترام می‌گذارم اما او حالا باشگاهش را عوض کرده است. لوکاکو زنگ زد و گفت: می‌توانم پیراهن شماره 9 را داشته باشم؟ من گفتم مشکلی نیست، چون شماره 10 برای من بود. این اتفاقی بود که افتاد. هیچ‌کس نمی‌گفت که پیراهن 10 آزاد است.»
