نیم بیشتر پتانسیل فنی کاراته بلااستفاده مانده/ مدیریت تیم های ملی و نیاز به بازنگری

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری ایلنا، اینکه کاراته ای ها در المپیک پیش رو اولین تجربه حضور در معتبر ترین و البته دشوار ترین میدان ورزشی دنیا را بدست می‌آورند شاید برای اهالی این رشته و علاقه‌مندان به آن بسیار لذت بخش باشد اما اگر بخواهیم با واقعیت المپیک این موضوع را مورد بررسی قرار دهیم شاید مسائلی قابل طرح باشد که حس ترس و نگرانی را نیز در دل خانواده بزرگ این رشته بیاندازد.

بدون اغراق همانطور که فدراسیون جهانی اخیرا اعلام کرد ایران  یکی از کشورهای توسعه یافته کاراته دنیا است و به شایستگی بر رتبه دوم ایستاده است اما آیا با توجه به سرمایه گذاری کشورهای تعقیب کننده می توان این برتری را تا زمان برگزاری المپیک 2020 نیز حفظ کرد؟! آیا کاراته کارانی که امروز برای تیم کشورمان با شایستگی در میادین مختلف به کسب مدال می پردازند با توجه به سن و سال نسبتا بالایی که دارند می توانند با انرژی مشابه در تاتامی المپیک نیز با حریفان روبرو بشوند؟! به هر صورت رشته ای که خود را برای اولین حضور در المپیک آماده می‌کند نباید با چشم های بسته حرکت کرده و یا در باد پیروزی های امروز به خواب برود که اگر اینگونه شود قطعا فردایی تاریک همراه با حسرت را تجربه خواهد کرد.

خوشبختانه بعد از ورود مجدد صادق فرجی به عنوان رئیس فدراسیون شاهد برنامه ریزی بلند مدت تر و ایجاد نظم و انظباط در بخش های بیشتری از فدراسیون بوده ایم اما با این حال با توجه شناختی که از رئیس با تدبیرو آینده نگر کاراته داریم شاید توقع گرفتن تصمیمات تاثیرگذارتری نیز از وی وجود داشته باشد.

نتایجی که اخیرا در اسپانیا رقم خورد جدا از صعود دو پله ای در مجموع زنگ خطری نسبتا بلند را به صدا در آورد که حال باید دید مسئولان این رشته و علی الخصوص رئیس کاراته قصد توجه به آن را دارند یا نه!!

بدون تعارف نتیجه ای که در اسپانیا رقم خورد نه تنها برای کاراته ایران فخرآور نبود بلکه نشان داد برنامه های تیم های ملی جای بازنگری دارد.

اینکه سرمربی بزرگسالان که اتفاقا نتایج خوبی در چند سال اخیر گرفته مسئولیت تیم امیدها را نیز بر عهده داشته باشد شاید تصمیمی است که بتوان در مورد آن بحث کرد. واقعا آیا در کاراته ایران تنها چند نام برای تصدی تیم های ملی وجود دارد؟!

با بررسی نه چندان ریز بینانه هم می توان به این نکته رسید که متاسفانه شاید نیم بیشتری از مربیان کاربلد کاراته ایران امروز بیرون از گود هستند و در واقع هیچ استفاده ای از تجربه و علم آنها نمی شود.!

 در شرایطی که کاراته کشورمان در پی تدارک مناسب برای حضور در المپیک است این امر منطقی است؟! واقعا چرا کاراته را از حضور مربیانی همچون علیرضا سلیمانی، غلامرضا دباغیان، مازیار فرید خمامی و بسیاری از بزرگان دیگر محروم کنیم؟!

گرچه تقریبا تمام اهالی کاراته به خوبی می‌دانند که بخش عمده تصمیم گیری های فنی در قسمت های مختلف بصورت انحصاری در اختیار یک نفر است اما به هر صورت از رئیس باتدبیر کاراته که پیش تر هم نشان داده عملکردی فراجناحی دارد انتظار می‌رود با ورد اجازه ضرر کردن این رشته بزرگ را ندهد.

وقتی شرایط ، نتایج فعلی و انتظار از آینده را کنار هم بگذاریم به یک نتیجه می‌رسیم و آن اینکه  معقول ترین کار در مورد مسائل فنی خرد جمعی است. مسئله ای که به واقع در امروز این رشته دیده نمی‌شود. تشکیل کمیته فنی قوی با حضور اساتید متخصص در بخش کاراته کنترلی در کنار بازنگری سیستم سازمان تیم های ملی و قرار گرفتن فردی قوی ، با تجربه و قابل اعتماد در راس این سازمان قطعا بهترین راه برای جلوگیری از بروز مشکلات آینده خواهد بود.

فرجی در دوره قبلی ریاست خود به خوبی نشان داد که میانه خوبی با جناح بازی و تیم بازی ندارد و در این دوره نیز از وی  انتظار می رود عملکرد درخشان خود را در آینده نیز تکرار کند.

اینکه برخی مسئولین اجرایی فدراسیون به دنبال حضور در تمام بخش ها باشند به هیچ وجه قابل قبول نیست و می توان نارضایتی جامعه کاراته را به صورت زیر پوستی در این مورد حس کرد.

وقتی اساتیدی همچون آرین خو، استاد ناظریان و یا دیگر اساتید کاراته هستند باید فضا را برای جولان  برخی که اغلب تصمیم گیری هایشان بر پایه ضرر و زیان شخصی است آمده کرد؟!

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که مطالب و موضوعات مذکور تنها به بهانه تلنگر فکری از سوی نگارنده مطرح شده و هدف از نگارش این مطلب به هیچ وجه زیر سوال بردن جایگاه مناسب امروز کاراته کشورمان نیست.

امروز کاراته ایران با حضور مدیریت خوب فرجی در کنار نیروهایی مانند مسعود رهنما و استاد ناظریان می تواند بهترین دوران خود را تجربه کند و واقعا حیف است که با بد سلیقه ای به این مثلث ایده آل نگاه نکرد. هر چند ممکن است برخی به دنبال تفرقه اندازی در این میان باشند تا دست شان از منافع کاراته برای خودشان کوتاه نشود. اگر به دنبال فردایی درخشان هستیم باید امروز را دریابیم.

سید ایمان میری