سهم طاهری در موفقیت پرسپولیس چقدر است؟

به گزارش ایلنا، به گذشته‌ای نه‌چندان دور برگردیم؛ زمانی که علی اکبر طاهری به‌عنوان سرپرست بر صندلی مدیریتی باشگاه پرسپولیس جلوس کرد. آن روزها پرسپولیس اوضاع آرامی نداشت و برانکو ایوانکوویچ هم در مدت کوتاه حضورش هنوز نتوانسته بود سر و سامانی به تیم سرشار از بحران پرسپولیس بدهد. روند سینوسی پرسپولیس در بازی‌های پایانی لیگ با شکست مقابل الهلال در لیگ قهرمانان و حذف از آسیا، تردیدهای فراوانی را پیش روی هواداران پرسپولیس قرار می‌داد و در چنین فضایی، علی اکبر طاهری که آشنایی چندانی با یک باشگاه بزرگ نداشت، متاثر از مشاوره‌های اطرافیان در فکر تغییر مربی بود اما رسانه‌ها با رفتن برانکو به شدت مخالف بودند و این تصمیم آقای سرپرست را که در ظاهر از دل کمیته فنی بیرون آمده بود، به چالش می‌کشیدند. فشار رسانه‌ها، رقم نسبتا بالای قرارداد برانکو و نبود بودجه در ابتدای فصل سرانجام طاهری را مقابل حامیان پروفسور تسلیم کرد تا پرسپولیس فصل پانزدهم را با هدایت برانکو آغاز کند. مرد کروات که شناخت عمیقی از فوتبال ایران داشت، تیمش را خوب آماده حضور در لیگ کرد اما در شروع مسابقات نتایج آن چیزی نبود که هواداران پرسپولیس می‌خواستند. اما یک چیز به نسبت تمام فصول گذشته تغییر کرده بود؛ نخست اینکه پرسپولیس زیبا و دلچسب بازی می‌کرد؛ فوتبال هجومی که هواداران را یاد پرسپولیس باشکوه دهه 60 می‌انداخت و شمه‌هایی از آن تیم بزرگ را زنده کرده بود و امید در دل هواداران می‌کاشت. اشتباهات داوری به علاوه پنالتی‌های سوخته فریاد اصلی هوادارانی بود که بعد از مدت‌ها از بازی تیم خود لذت می‌بردند و هر هفته بیشتر از قبل به ورزشگاه رفتن ترغیب می‌شدند. در چنین فضایی اگرچه مدیریت باشگاه - طاهری و کمیته فنی‌اش- با تردید به آینده تیم نگاه می‌کردند و در ته ذهن خود به فکر اجرای پروژه اول فصل بودند اما اعتبار برانکو و کارنامه درخشانش در تیم ملی با حمایت رسانه‌ها و هواداران مانع بزرگی برای اجرایی کردن موضوع تغییر مربی بود. این فضا به برانکو زمان داد تا ایده‌هایش را جلو ببرد و تیمی را که در پیش فصل سخت تمرین داده بود، به کسب نتیجه نزدیک کند. نقطه عطف برانکو از یک مربی در آستانه برکناری با نتایج بد، آن شهرآورد معروف بود که پرسپولیس با گل دقیقه 4+90 جری بنگستون بازی باخته را مساوی کرد اما تیم برانکو چنان استقلال را تحت فشار قرار داد که این مساوی برای پرسپولیسی‌ها در حد یک برد شیرین بود و رقیب سنتی به دلیل دفاع مطلق در آن بازی به شدت مورد انتقاد و نکوهش قرار گرفت.

پرسپولیس برانکو اوج گرفت و نتایج خوب شروع شد؛ حالا پرسپولیس هم خوب بازی می‌کرد و هم خوب نتیجه می‌گرفت و بر خلاف ابتدای فصل به کورس قهرمانی رسیده بود. شهرآورد برگشت و پیروزی مقتدرانه 4 بر 2 تیر خلاصی بود بر ذهن مخالفان برانکو. دیگر طاهری و کمیته فنی هم نمی‌توانستند برانکو را کنار بگذارند. پرسپولیس در آن فصل به دلیل تفاضل گل کمتر نسبت به استقلال خوزستان در روز آخر نایب قهرمان شد ولی اهالی فوتبال کار برانکو را تحسین می‌کردند و پرسپولیس را یک تیم مدعی می‌دانستند. این پرسپولیس با اصلاحاتی که برانکو برای فصل بعد در نظر گرفت سرانجام قهرمان شد و تا نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا بالا آمد و به حدود یک دهه ناکامی سرخ‌ها پایان داد. حالا پرسش ابتدایی را دوباره تکرار می‌کنیم: «سهم طاهری در شکل گرفتن این پرسپولیس چقدر بود؟

تصویر ما از علی‌اکبر طاهری در تمام این مدت، مردی کم حاشیه و آرام بوده که اهل شلوغ‌کاری و نمایش در رسانه‌ها نیست. برخلاف مدیران قبلی که رکورد روزی 10 مصاحبه در روز هم از آنها ثبت شده بود. چنین مدیری خوشایند هواداران هم هست چرا که رفتارهای رویانیان و افتضاحات مدیریتی او باعث شده تا آرامش طاهری بیشتر به چشم بیاید. طاهری در این سال‌ها مدیری پاک‌دست بود که به ندرت شائبه‌ای پیرامون عملکرد مالی‌اش مطرح شد، اگرچه در مورد برخی از معاونان باشگاه بحث‌هایی همواره مطرح بوده؛ از موضوع اوکراینی‌ها تا دریافت پاداش میلیونی تعدادی از کارمندان اما هیچ‌گاه درباره شخص طاهری حتی در حد شایعه هم ابهامی به‌ وجود نیامده که این نشان‌دهنده سلامت کاری یک مدیر است. نقطه تاریک کارنامه طاهری، موضوع مهدی طارمی و محرومیت از نقل و انتقالات است که منتقدان سوء‌مدیریت را دلیل اصلی این اتفاق می‌دانند. ماجرای جدایی رضاییان از پرسپولیس هم از دیگر نقاط ضعف طاهری محسوب می‌شود که اگر اختلاف برانکو و رامین را بهتر مدیریت می‌کرد، شاید کار به جدایی این بازیکن تاثیرگذار نمی‌رسید.

علی‌اکبر طاهری عملکرد بدی در باشگاه پرسپولیس نداشته اما مهم‌ترین فاکتور برای ارزیابی او در شرایط فعلی نتایج تیم است که حتی مدیریت باشگاه هم می‌تواند زیر سایه آن در آرامش کار کند. حال استعفای طاهری برای پرسپولیس بحرانی بزرگ است؟ شاید تغییر مدیریت در این برهه بر نتایج داخل زمین اثر بگذارد و شاید هم آب از آب تکان نخورد اما نگاهی به اتفاقات چند سال اخیر نشان می‌دهد که یک مدیر آرام و اهل کار-نه اهل نمایش- کنار یک مربی با تجربه و خوب با کمی صبر و حوصله، سرانجام به موفقیت و نتایج خوب ختم می‌شود، حالا این مدیر طاهری باشد یا هر نام دیگری مهم نیست.

سعید زاهدیان