نشانه‌های مثبت تغییر و پیشرفت در آبی‌پوشان؛
رنسانس استقلال در عصر شفر کلید خورد
نشانه‌های تغییر و بهبود وضعیت استقلال تحت هدایت سرمربی آلمانی کم کم خودش را نشان می‌دهد.
به گزارش ایلنا، در استقلال نشانه‌های تغییر آرام آرام هویدا می‌شود. وینفرید شفر سرمربی استقلال در گفت‌وگوهایش در تمام روزهای اخیر به این نکته اشاره کرده که باید استقلال را دوباره بسازد. باید به بازیکنانش نکات تازه‌ای را بیاموزد تا استقلالی متفاوت‌تر را در زمین ببینیم. این هدف شفر اما با یک روز، یک هفته و یک ماه تمرین میسر نخواهد شد. استقلال برای رسیدن به نقطه مطلوب و هدفی که شفر وعده‌اش را داده، باید شکیبایی پیشه کند و پروسه بازسازی را آرام آرام و ذره ذره طی کند.
با وجود این تغییرات کوچک در استقلال یکی پس از دیگری رخ می‌دهد و این نشانه‌ای از هدفی است که شفر وعده‌اش را داده. در بازی برابر نساجی در جام حذفی یکی دیگر از تغییرات استقلال را رویت کردیم. تیمی که برخلاف عادت مالوفش پس از مدتها یا به عبارتی پس از سال‌ها از جناح راست دل کنده و شیفت به چپ کرده بود. تیمی که این بار فونداسیون حملاتش را نه از جناح راست بلکه از سمت چپ پایه‌ریزی می‌کرد و همین باعث شده بود تا یک عادت دیرپا در استقلال برچیده شود.
در تمامی این سال‌ها حضور یک خسرو حیدری در سمت راست سبب شده بود تا استقلال وابسته به خسرو و حرکات و سانترهای مواجش از سمت راست شود و به نوعی تمامی برنامه‌های خود را از کانال راست پی‌ریزی کند. یک عادت کلیشه‌ای که استقلال را بدل به قابل پیش‌بینی‌ترین تیم دنیا کرده بود. تیمی که برای حمله کردن و موقعیت ساختن روی دروازه حریف تنها یک اسلحه داشت؛ خسرو حیدری. رویه‌ای که ربطی به فرمانده نیمکت استقلال نداشت و فرقی نمی‌کرد که چه کسی روی نیمکت نشسته باشد؛ امیر قلعه نویی، پرویز مظلومی و یا علیرضا منصوریان. این یگانه تاکتیک استقلال برای حمله بود.
همین وابستگی به خسرو استقلال را به شکل غریزی بدل به یک تیم تک بعدی کرده بود که حتی در روزهای بدون خسرو هم به شکل طوطی وار توپ را به سمت راست می‌برد. همین تاکتیک ساده و تکراری اگرچه طی سال‌های طولانی موفقیت‌های فراوانی را برای استقلال به همراه داشت اما تک بعدی شدن و قابل پیش‌بینی بودن یک تهدید پنهان و مستتر بود که آبی‌ها را در روزهای سخت و برابر حریفان سخت‌تر از لیگ ایران به حاشیه می‌برد و به بن بست می‌کشاند.
در برابر نساجی اما این تاکتیک کهنه و کلیشه‌ای به کانال مقابل منتقل شد. جایی که استقلال تکرار مکرر را کنار گذاشت و برای رسیدن به دروازه حریف از کانال چپ حرکت کرد. آنجا که رفت و برگشت‌های مکرر زکی‌پور و حضور شجاعیان فانتزیست و البته شیفت شدن اسماعیلی به این سمت، استقلال را بدل به یک تیم تیغدار و رونده در کانال چپ کرد. تیمی که اغلب حملاتش را از همین کانال پایه‌ریزی کرد، گل اول را با فشار مداوم و اشتباه مدافع روبه‌روی همین کانال به دست آورد و گل دوم را هم از همین جناح به ثمر رساند.
این تغییر کوچک اما کلیدی نشانه‌ای از یک رنسانس و دگرگونی بزرگ است و ثابت می‌کند که استقلال می‌کوشد در عصر شفر عادات قدیمی و کهنه را یکی یکی کنار بگذارد. آنچه ثابت می‌کند شفر قصد دارد همانطور که وعده داده، استقلال را از نو بسازد.
