جلالی: با وقفه‌های لیگ نمی‌توانیم برنامه‌ریزی قوی داشته باشیم
سرمربی تیم فوتبال پیکان، گفت:سعی می‌کنیم با این وقفه‌ها که می‌تواند آسیب‌رسان هم باشد با استفاده از تجربیاتمان استفاده بهتری کنیم.
به گزارش ایلنا مجید جلالی در نشست خبری پیش از بازی پیکان - گسترش فولاد، اظهار داشت: ما سعی می‌کنیم کارمان را بازی به بازی پیش ببریم، چون با وقفه‌های لیگ نمی‌توانیم برنامه‌ریزی قوی داشته باشیم.
از تهدید فرصت می‌سازیم
ما سعی می‌کنیم با توجه به وقفه‌ای که در نفس خودش آسیب‌رسان هست، بهترین استفاده را داشته باشیم و تهدید را به فرصت تبدیل کنیم. ما شرایط خوبی داریم و بازیکنانمان هم اشتیاق به پیشرفت دارند. این روند بازیکنان کاملا امیدوارکننده است. من مطمئنم فردا یک بازی خوبی و موفقیت امیز را ارائه خواهیم داد.تنها مصدوم ما باسی است و یک محروم هم داریم که جزو بازیکنان امید ما است اما در دو بازی آخر خیلی خوب کار کرد.
تغییر و تحول نیمکت گسترش فولاد
به هر حال در لیگی که 30 بازی وجود دارد و در 10 ماه انجام می‌شود این تحولات طبیعی است و چه مدل بازی تیم‌ها و چه این موارد پیش می‌آید. ما با هر تیمی که بازی داریم آخرین وضعیت آنها را رصد می‌کنیم و بر اساس آن برنامه‌ریزی می‌کنیم.
می‌خواهیم شرایط مثبت را ادامه دهیم
این موضوعی است که هر کسی آن را دوست دارد تا به آن برسد اما ما باید ظرفیت‌ها را در نظر بگیریم. بودجه تیم پیکان نسبت به سایر تیم‌ها متوسط رو به پایین است اما با این شرایط هم ما کارها را خوب پیش می‌بریم چرا که یک هدف و یک صدا داریم و باید از ظرفیت‌هایمان استفاده کنیم. به همین دلیل است که ما در این 8 بازی اخیر دو شرایط متفاوت داشتیم خوشبختانه در تیم ما آرامش حاکم است و اشتیاق برای پیشرفت وجود دارد. نکته اصلی تیم ما همین است.
قبل از انتخاب مربی باید تحقیق می‌کردند
در این باره از قبل صحبت‌های زیادی انجام شده است. وقتی گروهی مربی را انتخاب می‌کند و بعد از 6 هفته می‌فهمند که او خوب نیست در اصل انتخاب خودشان زیر سؤال می‌رود چرا که آن مربی انتخاب آنهاست. باید از این زاویه به این موضوع نگاه کرد، وقتی مربی می آورند باید درباره آن مربی تحقیق کنند و با شناخت مربی بیاورند تا حداقل یک نیم‌فصل به او فرصت دهند.
به مربیان ایرانی فضای کار داده نمی‌شود
سطح مربی‌گری در کشور ما با شناختی که از برخی کشورهای آسیایی دارم سطح خوبی است اما موضوع این است که مربیان ما فضایی برای اثبات شایستگی‌هایشان ندارند و این به دلیل ضعف مدیریت است. البته عدم ارتباطات هم در این مورد دخیل است. یک مربی متوسط در اروپا این شانس را دارد که در 30 کشور مربی‌گری کند اما یک مربی خوب ایرانی این شانس را ندارد که در کشورهای دیگر مربی‌گری کند مگر اینکه 20 سال در یک کشور زندگی کنند و آنجا به آنها فرصت بدهند. دلایل این موضوع صرفاً ورزشی نیست و نمی‌شود این را ملاک قرار داد که سطح مربی‌گری مربیان ایرانی پایین است. الان می‌بینیم که مربیان ایرانی که به آنها فضای کار داده نمی‌شد در رده‌های پایه و در زمان کوتاه تیم خوبی می‌سازند که در جام جهانی به موفقیت می‌رسد.
