وینفرد شفر از ویرانی تا موفقیت استقلال؛ چطور از منصوریان عبور کرد؟

به گزارش ایلنا،  شفر از زمان شروع کارش در ایران چهار بازی سخت (پرسپولیس، صنعت نفت آبادان، ذوب‌آهن و الریان) داشت که تنها در یکی از آنها برنده شد. این تصور به وجود آمده بود که او مرد بازی‌های بزرگ نیست یا اینکه تیمش هنوز نتوانسته برای بازی‌های سخت آماده شود، ولی بازی با الهلال نشان داد که هر دو فرضیه اشتباه است. استقلال مقابل الهلال کاملا برتر بود و فینالیست سال گذشته لیگ قهرمانان را با شایستگی شکست داد.

برای مقایسه میزان پیشرفت استقلال در زمان شفر کافی است این بازی را با آخرین بازی آسیایی فصل قبل مقایسه کنیم. استقلال در شبی که به العین باخت تیمی سراسیمه و بی‌هدف بود که نمی‌توانست راهی برای متوقف کردن حملات حریف پیدا کند. دریافت شش گل نشان داد که منصوریان کنترل تیمش را کاملا از دست داده و امیدی به پیشرفت وجود ندارد. او روی نیمکت استقلال باقی ماند، ولی نتایج شروع فصل هم ناامیدکننده بود تا چاره‌ای جز تغییر باقی نماند.

شفر از هفته نهم روی نیمکت استقلال نشست و وضعیت تیم به قدری آشفته بود که کمتر کسی می‌توانست به تحول استقلال در کوتاه‌مدت امیدوار باشد، ولی او 130 روز بعد موفق شد رامون دیاز، سرمربی الهلال پرستاره را آچمز کند و حکم به بازگشت آبی‌پوشان به صحنه اول فوتبال آسیا بدهد.

درباره الهلال می‌توان گفت که نسبت به فصل گذشته تغییر کرده و عمر خریبین و کارلوس ادواردو، دو مهره کلیدی‌اش را ندارد، ولی تیم متمول عربستانی بیکار نبوده و تیمش را با خرید بازیکنان جدید از جمله اشرف بن‌شرقی و ازکیل سروتی تقویت کرده. الهلال در بازی اول مقابل العین هرچند به تساوی بدون گل رسید، ولی نشان داد که همچنان تیمی مدعی است و برای رسیدن دوباره به فینال دورخیز کرده.

مهم‌تر از تغییرات الهلال نسبت به فصل قبل، نکته کلیدی این بازی تحول استقلال در ماه‌های گذشته با شفر است. بر خلاف بازی با العین، تمام بازیکنان استقلال با شرح وظایف حساب‌شده‌ای به زمین رفته بودند و تیم برنامه مشخصی برای کنترل حریف داشت. آمار موقعیت‌های خطرناک دو تیم هم نشان می‌دهد که شفر در این بازی موفق‌تر از دیاز بود و توانست از مهره‌هایش به بهترین شکل استفاده کند.

استقلال علاوه بر پیشرفت تاکتیکی در ماه‌های گذشته با شفر روحیه‌اش را دوباره پیدا کرده و تیمی مایوس و از پیش‌ باخته قبل نیست.

 او از روزی که کارش را شروع کرد، اصرار داشت که بازیکنان باید در تمرین بشاش باشند و توانست فضای تمرین‌ها را دگرگون کند. او می‌دانست نباید به تیمی که نتیجه نگرفته و با انتقادات زیادی روبه‌رو شده، فشار مضاعفی وارد کند و سعی کرد تغییرات تیمش در آرامش اتفاق بیفتد.

شفر در مصاحبه‌های مطبوعاتی وعده نداد تا تیمش بابت نتیجه‌‌گیری گرفتار اضطراب نشود. او در ردیف مربیانی است که باور دارد نتایج خوب پیامد طبیعی بازی‌های خوب است و تمرکزش را روی هماهنگی بیشتر تیم و ارتقای کیفیت بازیکنانش گذاشت. شفر اعتقادی به زیر و رو کردن تیمش نداشت و تنها روی خرید یک مهاجم نوک تایید می‌کرد؛ همان پستی که همه معتقد بودند استقلال در آن مشکل دارد و باید تقویت شود. او توانست بازیکنانی را که در شروع فصل نمایش پرانتقادی داشتند در همین زمان کوتاه به سطح خیلی خوبی برساند، به طوری که انتخاب بهترین بازیکن تیم بعد از بازی با الهلال کار خیلی سختی به نظر می‌رسید. استقلال با اضافه شدن تیام حالا تیم کاملی به نظر می‌رسد و مهاجم خطرناکی دارد که می‌تواند برتری فنی تیمش را به نتیجه برساند.

استقلال در سخت‌ترین گروه غرب آسیا هنوز کار سختی برای صعود دارد‌، ولی بازی با الهلال نشان داد که انتخاب شفر از سوی باشگاه کاملا درست بوده و او مناسب‌ترین گزینه برای ساختن یک تیم جدید است. تیم فعلی که در شروع فصل مجموعه‌ای به هم ریخته و بی‌کیفیت به نظر می‌رسید، حالا کاملا متحول شده و می‌تواند پایه تیم جدیدی باشد که در چند سال آینده استقلال را به جایگاه واقعی‌اش برگرداند.

هرچند لیگ برتر برای استقلال از دست رفته، ولی این تیم با شفر می‌تواند در جام حذفی و لیگ قهرمانان موفق باشد و برای فصل آینده در قامت یک مدعی وارد لیگ برتر شود.

آرمن ساروخانیان