بازخواست فیفا از پاریسن ژرمن بابت عدم فیرپلی مالی

پاری‌سن‌ژرمن فکر می‌کند که اینطور است. خب بهتر است یک دقیقه به قانون بازی جوانمردانه مالی یوفا سری بزنیم اما ابعاد این قرارداد یک طوفان کامل از عوامل همسو است و به همین دلیل کلی سوال بی‌جواب وجود دارد.

امباپه برای PSG فرصتی بی‌نظیر را فراهم می‌کرد تا نه تنها یکی از بهترین نوجوانان تاریخ فوتبال اروپا را بخرد بلکه یک مهره کاملاً بومی و بهتر بگوییم پاریسی را جذب کند که این خودش یک نعمت است و شما برای داشتن آن هر کاری می‌کنید، همان کاری که پاری‌سن‌ژرمن انجام داد. انتقال قرضی به علاوه گزینه الزام تبدیل به قطعی در پایان فصل هم سبب شد که قیمت بالاتر برود. موناکو هم بدون شک ترجیح می‌داد که یکباره کل مبلغ فروش را از PSG بگیرد.

برخی مدعی شده‌اند که ولخرجی‌‌های PSG در تابستان امسال مستقیماً با تدابیر قدرت نرم ژئوپولیتیک مالکان قطری آنها – اقدامی جهت کسب قدرت و تأثیرگذاری در عرصه بین‌المللی بخصوص برای مقابله با اتهاماتی که به آنها در خصوص کسب جواز میزبانی از جام جهانی 2022 نسبت داده می‌شود و نیز واکنش به تنش‌های روزافزا در روابط با همسایگانش در خلیج فارس – در ارتباط است. موسسه سرمایه‌گذاری ورزش قطر که مالک گروه رسانه‌ای بین نیز هست، سال 2011 سهام PSG‌ را خرید و سعی کرد که از آن یک ابرباشگاه بسازد و الان به این سطح از اختصاص بودجه برای خرید بازیکن رسیده است. چرا؟

علاوه بر این، اگر این نوعی عرض اندام یا قدرتنمایی هم باشد، ولخرجی با دور زدن قانون بازی جوانمردانه مالی چه فایده‌ای دارد؟ یک توضیح قابل پذیرش‌ این است که یک نفر، ناصر الخلیفه، مدیر موسسه سرمایه‌گذاری قطر یا به احتمال بیشتر کارفرمایان او یعنی خانواده سلطنتی قطر را متقاعد کرده است که ارزش دارد برای خرید نیمار و امباپه ریسک کنند و نباید درباره این موضوع اشتباه کنند؛ این یک ریسک است.

الخلیفه گفته است که قانون بازی جوانمردانه مالی برای پرداخت 222 میلیون یوروی هزینه خرید نیمار مشکلی ایجاد نخواهد کرد و به خبرنگاران توصیه کرد نگران نباشند و بروند یک فنجان قهوه بخورند. PSG‌ در خفا مذاکراتش با نایکی را برای تأمین پوشاک تیم از سر گرفته است، قراردادی که از سال 2022 آغاز می‌شود و از 24 میلیون یوروی فعلی به بیش از سه برابر افزایش پیدا می‌کند. آنها همچنین انواع و اقسام پروژه‌ها را ارائه کرده‌اند که افزایش درآمدهای تجاری و رسانه‌ای‌شان را تأیید می‌کند. تمام اینها همچون یک افسون اقتصادی به نظر می‌رسد و بهترین سناریوهای ممکن. مثلاً اگر شما نایکی هستید و با PSG‌ قرارداد 5 ساله دیگری بسته‌اید، چرا باید ناگهان به این تیم سه برابر همیشه بپردازید؟

موضوع این نیست که آیا PSG‌سود کرده است یا نه. آنها به میزان زیادی به خاطر بودجه‌ای که از حامیان مالی قطری‌شان می‌گیرند، سود خواهند کرد. سوال اما این است که بازرسان یوفا چگونه می‌خواهند بفهمند، ارزش آن قرارداد طبق معیارهای قانون بازی جوانمردانه مالی چقدر است؟

سال 2014، این سازوکار سبب شد که یک قرارداد اسپانسری هنگفت میان PSG با موسسه توریستی قطر با 50 درصد کاهش ارزش به ثبت برسد. این بار اما به نظر می‌رسد که PSG‌ دارد تاس را طوری می‌اندازد که برای کمیته کنترل مالی یوفا، قراردادهای این باشگاه با حامیان مالی‌اش در قطر و خارج از آن، باارزش‌تر از گذشته به نظر برسند و اینکه آنها چقدر در تحقق این هدف موفق خواهند بود تعیین کننده میزان تخلف‌شان در خروج از چارچوب معیارهای قانون بازی جوانمردانه مالی است، به همین سادگی. بار دیگر شما باید فرض کنید که مالکان پاری‌سن‌‌ژرمن این موضوع را می‌دانند. اینکه پاری‌سن‌ژرمن تا این اندازه برای خرید بازیکن خرج کرده است دو چیز را نشان می‌دهد.

اینکه آنها یا فکر می‌کنند که درآمدهایشان – چه درآمدهای واقعی چه درآمدهای حاصل از قراردادهای حامیان مالی که برای بالا نشان دادن رقم آنها تلاش می‌کنند – آنقدر افزایش پیدا خواهد کرد که مخارج آنها را پوشش می‌دهد که اگر اینطور باشد به آنها باید آفرین گفت، یا اینکه آنها فکر می‌کنند یوفا جرات ندارد آنها را مجازات کند.

 گذر زمان همه چیز را مشخص خواهد کرد اما تا جایی که می‌دانیم الکساندر چفرین، رییس یوفا هشدار داده است که با تیم‌های بزرگ و ولخرجی که قانون بازی جوانمردانه مالی را رعایت نکنند به شدت برخورد می‌کند.

منبع: سایت ESPN - گابریله مارکوتی