فرمول جادویی زیزو برای رئال مادرید

به گزارش ایلنا، چنین اتفاقی در برخی از مقاطع فصل گذشته آنقدر مهم بود و ارزش خبری داشت که به تیتری جذاب تبدیل شود و این بازیکن سختکوش برزیلی به صورت روز افزون، قابلیت‌هایی هجومی به مهارت‌های تدافعی اثبات شده‌اش اضافه می‌کرد.

 مهم‌ترین جنبه گل کاسمیرو این بود که تمام کننده 44 پاس متوالی بود که در مدت زمان دو دقیقه کامل میان بازیکنان رئال مادرید رد و بدل شد و در آن تمامی 11 بازیکن تیم حداقل یک بار توپ را دریافت کردند تا اینکه سرانجام مارسلو هموطنش را با یک ارسال روی تیر دو تنها پیدا کرد و توپ را برایش فرستاد.

زیدان پس از بازی درباره این گل گفت: «ما تلاش می‌کنیم که به این شیوه بازی کنیم و برای انجام این کار بازیکنانی مناسب داریم.»

در شرایطی که استفاده سرمربی فرانسوی از خط دفاعی 4 نفره بیشتر و بیشتر می‌شود، تعداد دفعاتی که رئال با این شیوه بازی می‌کند هم بیشتر می‌شود؛ شیوه‌ای که به تملک و حفظ توپ به جای حملات مستقیم گرایش دارد.

این تغییر یک‌شبه رخ نداده است. با اینکه زین‌الدین زیدان یک شیوه خاص بازی را ترجیح می‌دهد و خودش هم یک هافبک هجومی فوق‌العاده بوده است، کاملاً منطقی است که او از تماشای تملک توپ تیمش لذت ببرد اما یک تیم برای اینکه بتواند با چنین سبکی بازی کند باید نیروهای متناسب با آن هم داشته باشد. به همین دلیل بود که رئال مادرید بعد از جذب لوکا مودریچ در سال 2012 به سراغ بازیکنانی با توانایی‌های خاص رفت.

بازیکنان بعدی که به این تیم اضافه شدند، ایسکو (2013)، تونی کروس (2014)، کاسمیرو (2015) و متئو کواچیچ (2015) بود تا زیدان ابزار لازم برای کنترل بازی با حفظ توپ را داشته باشد.

با این حال بدون کمک سایر بازیکنان بسیار تکنیکی تیم (بازیکنانی مانند مارسلو، مارکو آسنسیو یا رافائل واران که پیاده‌سازی رویکرد تاکتیکی زیدان را آسان‌تر می‌کنند) خط میانی تیم به تنهایی نمی‌‌تواند کاری از پیش ببرد.

آوردن بازیکنان بااستعداد و پرورش آنها می‌تواند به رئال برای حفظ توپ در تمام پست‌ها کمک کند و این همان راه حل کلیدی بوده است که همیشه راه را برای کهکشانی‌ها هموار کرده است.

 لازم نیست خیلی به عقب برگردیم، مثلا به دوران دی‌استفانو یا دوران 5 کرکس بوتراگوئنو، تا نمونه‌هایی از داستان عشق برنابئو با هافبک‌های خوش‌استایل را پیدا کنیم. این همان چیزی است که دلیل ستوده شدن مودریچ در برنابئو از زمان پیوستنش به این تیم را توجیه می‌کند.

آرامشی همیشگی هنگام تملک توپ و مهارت فوق‌العاده در پاسکاری و از همه مهم‌تر اتخاذ تصمیمات مناسب در هر لحظه از بازی، از مودریچ بازیکنی ساخته است که رئالی‌ها می‌دانند هر وقت صاحب توپ شود برنامه‌ای هدفمند برای آسیب رساندن به حریف دارد.

رقابت در سطوح بالا بسیار شدید است و اعمال یکی دو تغییر در یک تیم، یکی دو مصدومیت برای مهره‌های تأثیرگذار یا برخی تصمیمات اشتباه می‌تواند هر تیمی را از مسیر خارج کند اما با همه اینها سخت می‌‌توان پیش‌بینی کرد که رئال مادرید به‌عنوان یک باشگاه و زیدان به‌عنوان یک مربی در حال حاضر مسیری اشتباه را در پیش گرفته‌اند و نتایجی که برای این باشگاه رقم می‌خورد که بر درستی راهی که آنها در پیش گرفته‌اند مهر تأیید می‌زند.

ادواردو آلوارس