این پرسپولیس معتاد!/ هوای سرخ ها آفتابی است

به گزارش ایلنا، همیشه وقتی اعتیاد می آید؛ کلی خصیصه منفی و سوژه های نه چندان دل انگیز به سان یک سریال از جلوی چشممان عبور می کند و در ذهنمان متبلور می شود. اعتیاد به مواد مخدر، اعتیاد به بازی رایانه ای، اعتیاد به جویدن ناخن و ... اما اعتیاد همیشه بد نیست و گاهی هم نمونه های مثبتی در دل گنجانده است. مثل اعتیاد به بردن. مثل عادت به همیشه پیروز بودن. مثل تیم برانکو. مثل پرسپولیس.

1) بی رحم، دوست داشتنی، موزون، متنوع، سریع و خشن. روایت پرسپولیس برانکو در این سه هفته. سه هفته ای که مثل برق و باد گذشت. سه هفته ای که سرخپوشان هنوز به فرم ایده آل خود نرسیده اند اما می برند. سه هفته ای که صد در صد باب میل پروفسور نبوده اما مردانش می تازند چون عادت کرده اند به این اعتیاد دوست داشتنی.

2) نفت بعد از 20 روز دوباره مقابل پرسپولیس دست ها را بالا برد. راحت تر چیزی که فکرش را بکنید. این بار درخشان هم روی نیمکت بود و دیگر راهی برای فرار نداشت. حمید خان به ششمین مربی پرسولیسی تبدیل شد که مقابل برانکو زانو زد. شاگردان او در طول بازی بیش از یک شانس گل  صد در صد موقعیت دیگری نداشتند. درست مانند سوپرجام.

3) یک بار دیگر به سه گل سرخپوشان نگاه کنید. بعد از یک 45 دقیقه درگیرانه آنها فقط به 40 ثانیه برای گلزنی نیاز داشتند. طارمی روی یک همکاری دو نفره با داداشی اش، مسلمان، گل نخست را به ثمر رساند و بعد از 4 بازی سیزدهمین گل امسال خود را در هفدهمین دیدار به ثمر رساند. چند دقیقه بعد، آقای گلزن رل یک پاسوررا بازی کرد و با پاسی فوق العاده فرشاد احمدزاده را در موقعیت گلزنی قرار داد؛شماره 10 هم مانند بازی سوپرجام دروازه فراهانی را باز کرد. این بازیکن تازه یاد گرفته با این قد و هیکل، باید به جای سر با پا گل بزند.

 تقریبا همه راضی از نتیجه بودند؛حتی نفتی ها! اما شماره 9 بازهم قصد دروازه کرد. پاس سیامک نعمتی، او را در یک موقعیت شوتزنی قرار داد و در عین تعجب، مهدی با ضربه ای دقیق فاصله را به عدد سه رساند و خودش را کنار 6 نفر دیگر با دو گل در صدر جدول گلزنان قرار داد. حالا طارمی در کنار نانگ تنها بازیکنی است که در یک بازی بیش از یک گل زده است.

4) از بیرانوند بگوییم؛ دروازه بان سرخپوشان تهرانی که بازهم مانند قبل باید به کلین شیت هایش عادت کنیم. او دقیقا مانند لیگ شانزدهم پیش می رود. سه بازی. دریافت یک گل و ثبت دو کلین شیت. با گلهایی که وحید شیخ ویسی سنگربان استقلال خوزستان دریافت کرد حالا دروازه بان یک تیم ملی مدعی اصلی کسب جایزه دستکش طلایی خواهد بود. البته دستکشی با شکل و شمایل کفش طلایی!

5) نفت حریف دوست داشتنی پرسپولیس و برانکو بوده است. آنها در4 رویارویی اخیر 11 گل خورده اند و هیچ گلی هم نزده اند و 9 امتیاز به انضمام یک جام را تقدیم سرخپوشان کرده اند. این دو تیم در طول تاریخ لیگ برتر 15 بار مقابل هم صف آرایی کرده اند که با برد پنجشنبه شب، تعداد پیروزی های پرسپولیس به عدد 6 رسید. 6 بار هم نتیجه مساوی حکم فرما بوده و سه پیروزی سهم نفت بوده است.

6) برانکو در سه فصل روند فوق العاده رو به رشدی را با تیمش داشته است. او از یک مخروبه رو به ویرانی، ساختمانی شیک و مدرن ساخته است که دل هر بیننده ای را می رباید.

پرسپولیس لیگ پانزدهم هم زیاد گل می زد و هم زیاد گل می خورد و البته خوب امتیاز نمی گرفت.5 گل زده، 8 گل خورده و یک امتیاز.

آنها در لیگ شانزدهم کم گل خوردند؛ زیاد گل زدند و خوب امتیاز جمع کردند.3 گل زده، یک گل خورده و 7 امتیاز.

اما لیگ هفدهم؛ جایی که تیم برانکو هم زیاد گل می زند. هم کم گل می خورد و هم عالی امتیاز می گیرد. 7 گل زده،‌یک گل خورده و 9 امتیاز.

7) پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات 4 خرید برجسته داشت. سیامک نعمتی، گادوین منشا، شجاع خلیل زاده و شایان مصلح. به جز نفر آخر که خیلی کم فرصت بازی پیدا کرده سه نفر دیگر هر یک به نوعی در این سه هفته در بردهای سرخپوشان نقش کلیدی ایفا کرده اند.

شجاع، تنها بازیکنی است که به واسطه مصدومیت سید جلال از ابتدا فیکس شد. او در این تعداد بازی کمک کرده دو کلین شیت ثبت شود و همچنین زننده یکی از 7 گل تیم قرمزپوش پایتخت در این فصل باشد.

منشا فقط در دومین هفته فیکس بود اما در همان هفته یک گل حساس برای تیمش به ثمر رساند و دروازه تراکتورسازی را باز کرد. منشا دوست دارد بیشتر بازی کند اما باید بداند صبر و زمان بهترین حلال مشکلات برای او خواهد بود.

نعمتی در همه بازی ها یک مهره تعویضی بوده اما در دیدار با نفت توانست در همان مدت زمان کوتاه نخستین پاس گل خود را برای مهدی طارمی ارسال کند.

8) پرسپولیس در تاریخ لیگ برتر و تا قبل از لیگ هفدهم فقط دو بار موفق شده بود سه هفته اول را با برد پشت سر بگذارد و صد در صد امتیازات را درو کند. یک بار در لیگ سوم و زمان وینگو بگوویچ این اتفاق رخ داد که آنها با درهم کوبیدن پگاه و فجر سپاسی و ابومسلم 9 امتیاز کسب کردند اما در هفته چهارم با یک گل به پیکان باختند و سرانجام رتبه ای بهتر  از پنجمی نصیبشان نشد.

بار دوم مربوط به لیگ هفتم می شود. جایی که آنها با افشین قطبی وارد لیگ شدند و در سه هفته ابتدایی با نتایج 3-2، 2-0 و 3-0 تیمهای صنعت نفت، پگاه گیلان و ابومسلم را از پیش رو برداشتند و در هفته چهارم هم پیکان را بردند اما در هفته پنجم مقابل راه آهن تن به تساوی دادند.

باید دید چه سرنوشتی در انتظارتیم برانکو خواهد بود. مانند تیم بگوویچ غروبی دلگیر در راه است یا مانند زمان قطبی آفتابی شورانگیز.

9) پرسپولیس در حالی رقبای خود را شکست می دهد که برانکو به جوانانش آموخته باد به غبغبه نیندازند و اسیر حواشی نشوند. یا اگر هم می شوند آن را با خود به داخل زمین حمل نکنند. آنها یاد گرفته اند در زمین به هیچ تیمی رحم نکنند. هر اتفاقی بیرون از زمین رخ بدهد ربطی به داخل زمین ندارد. اعتصاب بکنند؛ مصاحبه علیه مدیرعامل و اسپانسر هم بکنند اما در زمین فقط فکرشان معطوف به فوتبال و غلبه بر حریف باشد.

10) در کنار همه اینها مهمترین دلگرمی پرسپولیس برانکو،هواداران اند. همان یار دوازدهم خودمان. همانهایی که بیش از دو سال است برای تماشای بازی تیم محبوبشان لحظه شماری می کنند و در ورزشگاه عاشقانه ستاره هایشان را حمایت می کنند. همانهایی که بعد از قریب به 10 سال انتظار و تحمل روزهای بد و تلخ و تماشای موفقیت های رقیب سنتی، حالا مزد این صبر را می گیرند و نمایش سحر انگیز تیم خود را می بینند و بالا و پایین می پرند و ایسلندی طغیان می کنند.

11) شاید زود باشد گفتن این حرف اما پرسپولیس با این سبک و سیاق به سمتی حرکت می کند که سال هاست بایرن مونیخ در فوتبال آلمان به نمایش گذاشته است یا همین یوونتوسی که کونته تربیت کرد و آلگری به بلوغ رساند. آنها تدریجا حساب خود را از باقی تیمها جدا می کنند و در صدر جدول به یکه تازی می پردازند. شاید سرخپوشان به نخستین تیم تاریخ لیگ برتر تبدیل شوند که از هفته ها قبل معمای قهرمانی را حل کنند. با این بازی ها و همچنین رقبای نا آماده هیچ بعید نیست این اتفاق رخ دهد و فوتبال ما به سمت تک قطبی شدن پیش برود. مگر اینکه حواشی فعلا آرام پرسپولیس، بارور شود و رقبا به خودشان بیایند و از همین امروز استارت موفقیت را بزنند؛ در آن صورت باید به این گفته ها شک کرد اما فعلا هوای پرسپولیس آفتابی است و هوای رقبا پس!