شاید یکی مثل نیکبخت واحدی شاید یکی مثل خدای ناکرده....!
مهدی قائدی؟ لطفا بزرگش نکنید (ویژه)
پسر 18 ساله بوشهری خیلی زودتر از حد تصور دلها را برده و این مساله اکنون با توجه به فوتبال فوتبال ایران به یک نگرانی بزرگ تبدیل شده است.
به گزارش ایلنا، کافی است بعد از جدال روز گذشته دو استقلالی در استادیوم آزادی نگاهی به تیتر رسانهها و اکانتهای هواداری بیندازیم؛ صفتهای عجیب و غریب برای کسی که برنده جایزه پدیده فصل شد و اکنون همه در انتظار به بار نشستن آن هستیم تا فوتبال ایران بار دیگر بتواند چهرهای ویژه برای صادرات داشته باشد. با این حال در پس تمام این تعاریف نمیتوانیم نگرانی خودمان را از اتفاقات احتمالی و ناگوار آینده پنهان کنیم و ته ذهن همه ما با مرور ستارههایی اینچنینی به نابودی و نافرجامی مسیرشان میرسد.
بس است تعریف و تمجید از اعجوبهای که چند دقیقه نمایشش در میدان کافی بود تا او را نیمار ایرانی بخوانیم.
کم کنید این القاب را، لطفا نگوییم و نخوانیم نیمار استقلال، باشوی کوچک، اعجوبه و ... . همان مهدی قائدی بهترین تعریف و کافی است.
بیایم مراقب باشیم قائدی بزرگ نشود، کمک کنیم تا او همان مرد کوچک استقلال باشد که همین برای بزرگ شدن او کافی است، که همین میتواند راه او را تا رسیدن به فوتبال اروپا آسان تر کند.
میترسیم از فوتبالی که تا بازیکن لقب میگیرد خود را گم میکند. میترسیم از فوتبالی که تا بازیکن روی جلد روزنامهها میرود اسیر حاشیه میشود. میترسیم از تکرار نیکبختها، مجاهدها، صادقیانها و ... از تکرار آنهایی که به جای درخشش اسیر حاشیه شدند. از به تکرار رسیدن آنهایی که راه به اروپا میبردند اما حاشیه شد توقفگاه سیر فوتبالیشان.
استعدادی مثل قائدی کم است در فوتبال ایران. یکی که رقص پایش در میدان نگاهها را به خود خیره میکند، یکی که از دیشب شده سوژه فوتبال ما و عکس اول فضای مجازی، یکی که نه یک شب، در چند دقیقه بازی ره صد ساله را طی کرده.
فقط با همین تکرار یک، دو پا کردنش، فقط با چند دریبل اعجوبه شده و حالا فقط نگاهها خیره به او است تا شاید لذت تماشای فوتبال را در او بتوان دید و همه اینها میشود یک زنگ خطر برای همین پسر کوچک. برای بچه ای که از بوشهر به تهران رسیده و حالا نگاهش میشود عکس جلد روزنامهها و حرفش تیتر یک رسانهها .
اگر قرار است او را در اروپا ببینیم، اگر قرار است قائدی یکی از آنهایی باشد که میتواند ستاره ایرانی فوتبال اروپا شود او را به حال خودش بگذاریم. تمام این القاب را از او بگیریم تا اسیر حاشیه نشود. او را سوژه یک نکنیم و به فوتبالش رحم کنیم.
پسر بچه کوچک وقتی زیر ذرهبین نگاهها فوتبال بازی میکند حتما دیگر ساق پایش میلرزد، حتما نمیشود که خودش شود و شاید به اشتباه راهی را برود که جوانان مستعد در مواجه با رسیدن به حاشیهها اشتباه طی کردند.
بگذاریم قد پسر کوچک از این بلندتر نشود و او را بزرگتر از سن و سال تازه به قانون رسیدهاش نکنیم. بگذاریم او خودش بزرگ شود و به همان اندازه تکنیکش به بلوغ ذهنی نیز برسد.
یادداشت: فاطمه صمدی - سرویس ورزشی ایلنا