الهه تضاد در ایران کنونی ۲۵ ساله شد
برای مهدی طارمی/ زادروزت مبارک سرطان دوست داشتنی!
مهدی طارمی امروز ۲۵ ساله شد. بازیکنی که برای توصیفش باید غیر عادی بود درست مثل خودش. می بایست قوائد را کنار گذاشت.
به گزارش ایلنا، برج سرطان چهارمین برج فلکی از دایرة البروج است. سرطان چهارمین برج(خانه)خورشید، قوسی ۳۰ درجه از دایرة البروج است. این برج خط سیر خورشید در تیرماه به مت ۳۱ روز و ۱۰ ساعت و ۵۴ دقیقه و نام دیگر این ماه در گاهشماری خورشیدی نیز می باشد. میانگین شبانه روز تحویل برج سرطان ساعت ۱۷:۵۶ دقیقه روز ۳۱ خرداد است. دو هزار سال پیش این برج، بیشتر از زمینه صورت فلکی سرطان(خرچنگ)می گذشت و به همین نام باقی ماند؛ ولی امروزه از زمینه صورت فلکی جوزا (دوپیکر) می گذرد.
اگر متوجه نشده اید که در چند سطر بالا چه گذشت و چه گفته شد اصلا مهم نیست چون در این یادداشت با شخصیتی روبرو می شوید که دقیقا به همین اندازه پیچیده و گنگ است.
نام: مهدی
نام خانوادگی: طارمی
نام پدر: علیشاه
صادره از: بوشهر
متولد: ۲۷ تیرماه ۱۳۷۱
بله. در چنین روزی مهدی آقای گل پرسپولیسی ها یا دکتر جکیل مستر هاید عادل فردوسی پور در محله شغاب تنگستان بوشهر در یک خانواده به شدت فوتبالی چشم به جهان گشود. از همان زمان قرار بود ساز مخالف بزند و متفاوت باشد. این خاصیت را نسل اندر نسل به ارث برده بود. حتی فامیلی او هم شما را به اشتباه می اندازد. طارم شهری است در شمال کشور اما مهدی طارمی پسری است از جنوبیترین خطه این مرزو بوم.
به محل زندگیشان سری بزنیم. تمام اهالی دل به دریا میزدند و صیادی میکردند ولی پدر او دلداده مستطیل سبز بود و در قلب خط دفاعی سوئیپری میکرد. هم محلهایهای مهدی دنبال لنج بودند و عاشق دریا اما خودش درگیر توپ بود و شیفته فوتبال.
مهدی طارمی امروز ۲۵ ساله شد. بازیکنی که برای توصیفش باید غیر عادی بود درست مثل خودش. میبایست قوائد را کنار گذاشت. چون درباره کسی مینویسیم و میخوانیم که الهه تضاد در ایران کنونی است. با کاراکتری مواجه شدهاید که گاهی آرام است و گاهی طوفانی. گاهی خوب است و گاهی بد. گاهی یه عاشق دلباخته و گاهی یک منطقی به تمام عیار. گاهی آرام است و گاهی طغیانگر. گاهی قهر است و گاهی آشتی. گاهی صفر است و گاهی صد. گاهی قیچی گل میزند و گاهی پنالتی چیپ را به بیرون. برای توصیف مهدی طارمی گاهی مجبور هستید به خرافات روی بیاورید؛ پس دلایل این تضادها و عدم تعادلها این است که مهدی طارمی یک تیرماهی به تمام عیار است. یک تیرماهی حساس، زود رنج، رفیق باز و علاقمند به گل(از نوع فوتبالی اش)
شخصیت دو گانه شماره ۹ سرخپوشان تهرانی و شماره ۱۷ تیم ملی ایران در درون زمین هم همراه اوست. او میتواند سختترین توپ را تبدیل به گل کند و از پس گل کردن سادهترین توپ برنیاید. طارمی توانایی این را دارد که در یک مسابقه فوتبال بالغ بر ۱۰ موقعیت صددر صد گلزنی برای خودش مهیا کند اما فقط یک بار، محالترین موقعیت مذکور را به تور بچسباند. مهاجمی که دربارهاش حرف میزنیم قادر است یک تنه به دل دشمن بزند و کل استادیوم را به انقیاد خود درآورد و همینطور میتواند چند لحظه بعد با یک حرکت عجیب کل ورزشگاه را علیه خود بشوراند و بدمن داستان شود.
حتی دوست داشتن یا نداشتن مهدی هم نمیتواند طبیعی باشد و شما تکلیفتان با او مشخص نیست. شما نمیتوانید بازیکنی را که هم دو بار به صورت پیاپی آقای گل لیگ برتر شده؛ هم در ۱۹ بازی ملی ۱۰ گل به ثمر رسانده؛ هم سابقه گلزنی در دربی را دارد؛ هم در حدود سه سال بیش از ۵۰ گل وارد دروازه حریفان کرده؛ هم یکی از مسببان قهرمانی در لیگ برتر بعد از قریب به ده سال و صعود به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا بوده است را دوست نداشته باشید و صد البته روی دیگر سکه هم وجود دارد که میگوید ممکن نیست شما از بازیکنی که هر سال ساز رفتن کوک کند و به هر دری بزند که از تیم جدا شود و به هوادار بیاحترامی کند و تیم را در حساسترین شرایط ممکن رها کند، بدتان نیاید.
به قول گوته «اشتباهات آدمی، از او انسانی دوست داشتنی میسازد.» این جمله را میتوان با اغماض به طارمی سنجاق کرد. این یعنی طارمی را میشود بخشید. همانگونه که برانکو بخشید. یعنی اشتباهات و کجخلقیهای این پسر ۱۸۷ سانتی متری رنج کشیده را میشود نادیده گرفت. او یک تیرماهی است و تیرماهیها شاید لسانا به اشتباهشان اعتراف نکنند اما در عمل جبران مافات کردن، به خوبی در سرشتشان تهنشین شده است. سال پیش را که فراموش نکردهاید. داستان این فصل او بود با دوزی چند برابر. حتی رفت و قرارداد بست. حتی با تیم جدید تمرین هم کرد اما برگشت. برگشت و آقای گل شد. حتی از فصل قبلتر هم دو گل بیشتر زد. این فصل هم همینگونه بود. خواست که برود. همه تلاشش را کرد. همه دیدند که از هیچ حربهای را برای جدایی بلا استفاده نگذاشت اما نشد. قسمت نبود. بازهم زورش به تقدیر نرسید. دوباره ماند تا آرزوی اروپا رفتنش یک سال دیگر به سان برنج طارم خوب قد بکشد و قوام بیاید تا به وقتش بشود آنچه باید.
مهدی جبران کردن را بلد است و همه از مدیریت باشگاه تا برانکو و هواداران و هم تیمیها با خلقیاتش خو گرفتهاند و او را عفو کردهاند.
زادروزت مبارک الهه تضادِ دوست داشتنی!